Προ ημερών, ο Μητσοτάκης προσέφυγε στην αγαπημένη του τακτική, όταν τα πράγματα δυσκολεύουν. Έκανε ένα έκτακτο, προαναγγελθέν, μαγνητοσκοπημένο διάγγελμα.  

Σε αυτό το διάγγελμα εντοπίζεται η μεγαλύτερη παθογένεια που παρατηρώ από μικρός στην πολιτική σκηνή στην Ελλάδα. Αυτή η παθογένεια είναι η έλλειψη ανάληψης ευθυνών.

Η αλήθεια είναι πως αυτή δεν έχει ιδεολογικό  χρώμα.

Αυτό βέβαια δεν αναιρεί το γεγονός πως η τωρινή κυβέρνηση έχει πάει την αποποίηση ευθυνών σε άλλο επίπεδο κάτω από την ομπρέλα αυτού που έχει βαπτιστεί ως επιτελικό κράτος. Δηλαδή ένας τρόπος ώστε ο πρωθυπουργός ταυτόχρονα να ελέγχει τα πάντα αλλά να μην λογοδοτεί για τίποτα.

Το ζήσαμε το καλοκαίρι με τις πυρκαγιές και το ζούμε τώρα με τον εμβολιασμό, τα μέτρα και την έξαρση (μικρή λέξη που δεν περιγράφει την πραγματικότητα) της πανδημίας. Στο διάγγελμα του την περασμένη βδομάδα ανέφερε λέξη προς λέξη «Η Ελλάδα θρηνεί αχρείαστες απώλειες γιατί πολύ απλά δεν έχει τα ποσοστά εμβολιασμού άλλων ευρωπαϊκών χωρών. Κι αυτό παρά την άρτια εκστρατεία που οργάνωσε».

Η κυβέρνηση, όπως μας ενημέρωσε ο πρωθυπουργός μας, οργάνωσε μια άρτια εκστρατεία για τον εμβολιασμό. Πράγματι, μερικά από τα σποτάκια ήταν ωραία και ευρηματικά. Τα γραφιστικά ήταν, επίσης, ωραία καθώς και τα cameos διάσημων στα προαναφερθέντα σποτάκια. Ποιος, όμως, πείστηκε να εμβολιαστεί επειδή του το είπε ο Διαμαντιδης και ο Παπαλουκάς; Ίσως κάποιος φανατικός οπαδος του Παναθηναϊκού ή λάτρης του μπάσκετ γενικότερα; Ας μη γελιόμαστε, η ευθύνη για να πειστούν οι έχοντες αμφιβολία, πέφτει στους ειδικούς και στην πολιτική ηγεσία. 

Γιατί δεν πείστηκαν αυτοί; Πώς καταλήξαμε μήνες μετά την αρχή του εμβολιασμού να έχουν μείνει έκθετοι στον ιό δεκάδες χιλιάδες συμπολίτες μας, οι οποίοι ανήκουν σε ομάδες μετρίου ή και υψηλού κινδύνου; Γιατί έχουμε τον τελευταίο καιρό τόσους νεκρούς ανά εκατομμύριο; (όχι ότι σε απόλυτους αριθμούς δεν είναι εξίσου τραγικά τα νούμερα).

Η απάντηση είναι απλή και είναι η ίδια στο ερώτημα «γιατί δεν τηρούνται τα μέτρα». Όχι μόνο τα τωρινά αλλά και αυτά της καραντίνας. Η απαγόρευση κυκλοφορίας και το sms στο 13033 για να βγεις από το σπίτι σου. 

Η κυβέρνηση, από την αρχή, βλέπει την πανδημία πολύ κοντόφθαλμα, λες και αυτή όντως θα τελείωνε μετά τις 2 πρώτες κρίσιμες εβδομάδες του Μαρτίου του 2020.  

Πόνταρε στο ότι ο κορονοϊός θα έφευγε μετά το πρώτο λοκντάουν και γι αυτό προέβαιναν και τα στελέχη της σε δηλώσεις πως δεν υπήρχε περίπτωση να πάμε σε δεύτερο λοκντάουν, βάζοντας ενίοτε και τους λοιμωξιολόγους σε αυτό το τριπάκι. Έπεσαν έξω αναφορικά με τη δυναμική του ιού. Αυτός γύρισε το φθινόπωρο και γύρισε δριμύς. 

Στο δεύτερο αυτό λοκνταουν η κυβέρνηση πόνταρε όλα της τα λεφτά στον εμβολιασμό ξεχνώντας πως από μόνος του δεν λύνει το πρόβλημα.

Κοινός παρονομαστής όλων είναι το πόσο κοντόφθαλμα και ψηφοθηρικά βλέπει η Νέα Δημοκρατία την πανδημία.

Χαϊδεύει τα αφτια του κόσμου, της εκκλησίας και του εμβολιασμένου κόσμου και χαρακτηρίζει «ψέκες» τους ανεμβολιαστους. Για τους οποίους ανεμβολιαστους ευθύνεται σε μεγάλο βαθμό αυτή. Γιατί; Διότι είπε μεγάλα λόγια κι έπεσε έξω. Και το ακόμα χειρότερο είναι ότι έμπλεξε και την ιατρική κοινότητα σε αυτό, την εκμεταλλεύτηκε. Δεν έχασαν μόνο ο Κικίλιας και ο Πλεύρης την φερεγγυότητα τους (αν είχαν ποτέ). Την έχασαν και οι επιστήμονες καθώς τους πήρε η μπάλα. 

Συν τοις άλλοις, το όλο θέμα του εμβολιασμού στην Ελλάδα και της «άρτιας εκστρατείας», όπως την χαρακτήρισε ο Μητσοτάκης, αντιμετωπίστηκε τελείως επιπόλαια.

Λόγω της αναξιοπιστίας της, η κυβέρνηση έπρεπε κάπως να χαϊδέψει τα αυτιά –κυρίως- των ψηφοφόρων της. Έτσι, οι μέθοδοι πειθούς της, θύμισαν έναν γονιό που προσπαθεί να πείσει το μικρό παιδί του να φάει όσπρια. «Κάνε εμβόλιο και δε θα χρειαστεί να κανεις rapid tests/ θα πάρεις 150€/ θα πάρεις 50 gigabytes» στο ίδιο μήκος κύματος με το  «Φαε τις μπάμιες και θα σου δώσω μετά ένα σοκολατάκι».

Και σε πλήρη σύμπνοια με τις άλλες επιλογές που έκανε η κυβέρνηση, απεδείχθη λανθασμένη και αυτή. Γιατί; Γιατί ο ιός σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να παρακάμπτει τα εμβόλια και να προσβάλει εμβολιασμένους. Γιατί μπορεί, σε μικρό μεν βαθμό, να στείλει εμβολιασμένους στο νοσοκομείο. Γιατί φαίνεται όσο ποτέ αναγκαία η τρίτη δόση παρόλο που η κυβέρνηση απέφευγε πριν μερικούς μήνες σχετική συζήτηση. Αντιθέτως, τώρα έχουμε τον Βορίδη να λέει «Και τι σας πειράζει άλλη δόση;» τη στιγμή που ο Καπραβελος δηλώνει ότι «αργήσαμε να βάλουμε την τρίτη δόση στη φαρέτρα μας». 

Έτσι, είμαστε αισίως στο Δεκέμβρη, αισίως διότι περί θαύματος πρόκειται, με την κυβέρνηση να προσπαθεί να μαζέψει τα ασυμμάζευτα χρησιμοποιώντας κάθε παράλογο όπλο που θα μπορούσε να επιστρατεύσει. 

Αρχικά, βλέποντας πως είμαστε πίσω στην χορήγηση της τρίτης δόσης, ο πρωθυπουργός μας -που τα Σαββατοκύριακα μεταμορφώνεται σε travel blogger κάνοντας τριήμερα ανά την Ελλάδα- αυτή τη φορά φόρεσε την ιατρική ρόμπα και ζήτησε από τους ειδικούς να εγκρίνουν την επίσπευση της χορήγησης της τρίτης δόσης. Το διάστημα, επομένως,  μεταξύ δεύτερης και αναμνηστικής δόσης πήγε από τους 6 στους 3 μήνες. Έμμεση παραδοχή της σχέσης που διατηρεί το Μαξίμου με την επιτροπή των λοιμωξιολόγων. Μιας σχέσης διαταγών από τους μεν και εκτέλεσης από τους δε. Μιας σχέσης λαθών από τους μεν και ξεπλύματος αυτών από τους δε. Από τους Βασιλακόπουλους, τις Γκαγκα και τους Θεμιστοκλεους του κόσμου. 

Παράλληλα, όμως, με τα παραπάνω ήρθε και το κύριο αντικείμενο συζήτησης των ημερών, η υποχρεωτικότητα του εμβολιασμού στους άνω των 60 ετών.

Αν οι ανεμβολιαστοι αυτής της ηλικιακής ομάδας δεν προσέλθουν μέχρι τα μέσα Γενάρη στα εμβολιαστικά κέντρα, τότε θα τους επιβληθεί πρόστιμο 100 ευρώ, για κάθε μήνα που παραμένουν ανεμβολιαστοι.

Για αρχή, το μέτρο αυτό βρίσκεται σε μια πολύ γκρίζα ζώνη, συνταγματικά μιλώντας.

Μάλιστα ο καθηγητής Δημοσίου Δικαιου και Δικαίου Κοινωνικής Ασφαλείας, Ξενοφων Κοντιαδης, σημειώνει πως αυτό το μέτρο έρχεται σε κόντρα με το «άρθρο 2 παράγραφο 1 του Συντάγματος για την αξία του ανθρώπου και με βάση το άρθρο 5 παράγραφος 1 για τον αυτοκαθορισμό του προσώπου, σε συνάρτηση με την αρχή της ισότητας που δεν δέχεται μη επαρκώς αιτιολογημένους ηλικιακούς περιορισμούς».

Πρόστιμο 100 ευρώ σε ποιους; Σε κατά βάση φτωχοποιημενους συνταξιούχους. Συνταξιούχους που πλήττονται από την ακρίβεια και που βρέθηκαν σε αυτή την κατάσταση λόγω των πολιτικών της ίδιας της ΝΔ.

Αλλά όλα γίναν τις προάλλες ξεκάθαρα για το πώς αντιμετωπίζει το μεγάλο αυτό ανεμβολιαστο κομμάτι του πληθυσμού ο Μητσοτάκης. Στην διαφωνία του με τον Πολάκη στη Βουλή δήλωσε πως δε συνομιλεί με αντιεμβολιαστες. Και επειδή ενα μεγάλο κομμάτι των ανεμβολιαστων είναι ψηφοφόροι της Νέας Δημοκρατίας, καλό θα ήταν να αντιμετωπίσουν με μεγαλύτερη σοβαρότητα την ψήφο τους στις επόμενες εκλογές. Τουλάχιστον με μεγαλύτερη σοβαρότητα απ ότι αντιμετωπίζουν την υγεία τους και των γύρω τους. 

Εν ολίγοις, είμαστε στο ίδιο έργο θεατές. Η κυβέρνηση δηλαδή να ποντάρει σε κάτι με γνώμονα την ψηφοθηρία και να πέφτει έξω. Να πέφτει οικτρά έξω.

Θα έλεγε κανείς πως η κυβέρνηση πήρε κάποια πολύ υπολογισμένα ρίσκα. Απλώς αυτοί που τα πήραν είναι κακοί στα μαθηματικά. 

ΥΓ. Ένα κομμάτι των ανεμβολίαστων δε θα άλλαζε την στάση του, όσο καλή κι αν ήταν η κυβερνητική καμπάνια. Δεν το αρνούμαι

ΥΓ2. Στον απόηχο των εκλογών του ΚΙΝΑΛ, ας ελπίσουμε ότι αυτή η ενεργοποίηση των πολιτών δεν ήταν ένα πυροτέχνημα αλλά κάτι μόνιμο. Τα ποσοστά αποχής στις εθνικές εκλογές παραείναι υψηλά τα τελευταία χρόνια.