«Μας έκλεισες τη μουσική
Μας τρώει το σαράκι
Γι αυτό και θα στο ξαναπώ
……….
(Δικό Σας Συνάδελφοι)», έγραψε την περασμένη Τρίτη, ο Χρήστος Δάντης, στον λογαριασμό του στο facebook και αυτό που ακολούθησε σε όλα τα social media είχε την μεταδοτικότητα της Omicron.

Αυτό το τετράστιχο του Χρήστου Δάντη, μετεξέλιξε, σε "μια συνουσία μυστική", το –ας δεχτούμε για την οικονομία της συζήτησης- vulgar, γνωστό σύνθημα περαστικών μπροστά από κάμερες καναλιών.

Ένα τετράστιχο, σε διάφορες εκδοχές ιαμβικού δεκαπεντασύλλαβου, που το μυστικό συστατικό είναι η απουσία του καταληκτικού στίχου. Δηλαδή του ονόματος γνωστού πρωθυπουργού και της -κατά τα άλλα- όμορφης πράξεως στην οποία επιδίδεται.

Ένα τετράστιχο - κλείσιμο του ματιού, μεταξύ δεκάδων χιλιάδων ελλήνων χρηστών-ριών των Μέσων Κοινωνικής Δικτύωσης, που έγιναν σατιρικοί στιχουργοί, εν μία νυκτί.

Μιας -παλιάς μορφής αλλά- απόλυτα φρέσκιας λαϊκής, δημιουργικής στιχουργίας, με τον Αριστοφάνη, τον Σουρή, την Μαλβίνα, και τον Τζίμάκο τον Πανούση, να πλανώνται σαν μούσες πάνω απ' τα social media.

Πάνω από 60-70.000 tweet και –δεν ξέρω- πόσες χιλιάδες αναρτήσεις στο facebook, το Instagram και το Tik Tok, συνοδευόμενο από το hashtag #δικό_σας_συνάδελφοι.  
Κάτι που ένας πολιτικός παλαιάς κοπής, πάνω σε μπαλκόνι προεκλογικής συγκέντρωσης, θα ονόμαζε στερεοτυπικά, «λαοθάλασσα».

Και όμως αυτό το τετραστιχάκι (που η "βρισιά" υποννοείται και δεν γράφεται), ενόχλησε. Και μάλιστα, ακόμα πιο πολύ απ' τον πιο επιθετικό "προκάτοχό" του.

Εκτός από τα φιλοκυβερνητικά και κομματικά τρολ, βγήκαν, σαν τα σαλιγκάρια μετά τη βροχή και δημοσιογράφοι μεγάλων ομίλων, να πουν το δικό τους "#δικό_σας_συνάδελφοι" και να σηκώσουν το –γεμάτο μέλι- δάχτυλό τους στην κοινωνία. Ξανά.
Να ηθικολογήσουν ανερυθρίαστα και να αποδώσουν μάλιστα την μαζικότητα του συνθήματος, στην αξιωματική αντιπολίτευση (που μεταξύ μας δεν μπορεί να βάλει μπρος ούτε γεννήτρια εξοχικής καλύβας στο Ζούμπερι).

«Αυτή είναι η πολιτική μας παιδεία; Να φωνάζετε γαμιέται ο πολιτικος αντίπαλος;»
«Δεν είναι πολιτισμένα πράγματα αυτά»
«οι βρισιές δεν είναι αντιπολίτευση»,
«βρείτε άλλον τρόπο να διαμαρτυρηθείτε»
«Οι βωμολοχίες δεν είναι επιχειρήματα» και άλλες νουθεσίες καταδίκης του αυθορμητισμού και της λαϊκής σάτιρας.

Απέναντι σε μια κοινωνία που πλέον δεν μπορεί να εκτονωθεί ούτε καν ακούγοντας μουσική σε ένα μπαράκι.

Απέναντι σε μια κοινωνία που από το «κρίσιμο επόμενο Eurogroup», πήγε στις «κρίσιμες επόμενες δύο εβδομάδες» και έμεινε εκεί δυο χρόνια.

Όση όμως φαντασία και να έχουμε, ό,τι υπερβολή και αν γράψουμε, οποιαδήποτε πλάκα και να κάνουμε -πάνω ίσως στην προφανή απελπισία μας- στα σόσιαλ μίντια, δεν υπάρχει τίποτα που να μην έχει ξεπεραστεί από την «κανονικότητά» τους.

Τίποτα.

Και αυτό θα ήταν ξεκαρδιστικό, αν δεν ήταν τόσο φρικιαστικό.

Τέλος, ας με συγχωρήσει ο Χρήστος Δάντης και η στιχουργός Sunny Μπαλτζή, αλλά να κάνω και εγώ μια απόπειρα:

Το παλιό μου παλτό

στο χάρισα μωράκι,

μα έμαθα πως ψήφισες,

……. ………

"Κυριάκο Μητσοτάκη" μωρέ, που πήγε ο νους σας;

 ΥΓ. Στο παρακάτω ενδεικτικό βίντεο που μετέδωσε η ΕΡΤ, η παιδεία και ο πολιτισμός των Δεξιών. 

ΥΓ2. Η ανάρτηση του νέου Γραμματέα της Νέας Δημοκρατίας και πρώην προέδρου της ΟΝΝΕΔ. Ακόμα πιο πολιτισμένα.