Δεν ξέρω για εσάς, αλλά προσωπικά πιστεύω ότι το χειρότερο που μπορεί να βρει έναν λαό, εν καιρώ ειρήνης, είναι το να του στερούν ό,τι με κόπο και με αίμα έχει κατακτήσει μέσα στα χρόνια. Κάτι το οποίο κάνει απροκάλυπτα η νέα Συλλογική Σύμβαση Εργασίας στον επισιτισμό. Η οποία αποδεικνύει, για ακόμα μια φορά, ότι η συγκεκριμένη κυβέρνηση τσακίζει όλο ένα και περισσότερο τα εργασιακά δικαιώματα!

Γιατί πιστεύω κάτι τέτοιο; Να, σύμφωνα λοιπόν με τα νέα αυτά δεδομένα, οι εργαζόμενοι της εστίασης, πλέον, δεν θα δουλεύουν 5 μέρες την εβδομάδα και στο σύνολο αυτών 40 ώρες, αλλά μία μέρα παραπάνω με τις ώρες να μένουν σταθερές στον ίδιο αριθμό.

«Πού είναι το κακό», θα πεις κανείς. Το κακό είναι, αρχικά, στο γεγονός ότι ο παλιός νόμος κάλυπτε τον εργαζόμενο αν δούλευε 6η ή και 7η ημέρα μες στην εβδομάδα με επιπλέον προσαύξηση στον μισθό. Κάτι το οποίο πλέον δεν ισχύει...

Επίσης μιλάμε για εστίαση στην Ελλάδα. Μιλάμε για τον χώρο που παίζει να έχει περισσότερη «μαύρη» εργασία από οποιονδήποτε άλλον σε αυτή τη χώρα. Άρα, δεν είστε χαζοί, καταλαβαίνετε γιατί ο συγκεκριμένος νόμος είναι απαράδεκτος!

Και το χειρότερο σε όλο αυτό είναι ότι με τον καιρό θα το συνηθίσουμε. Θα θεωρούμε λογικό κάποιος να δουλεύει 6 και 7 μέρες χωρίς να πληρώνεται παραπάνω. Θα θεωρούμε απολύτως φυσιολογικό το ότι, κάποτε, αυτές οι 40 ώρες ίσως να γίνουν και 45. Ε, τότε είναι που θα έχουμε χάσει...

Και προσέξτε, θα χάσουμε παιχνίδι δικό μας και ο λόγος που θα γίνει κάτι τέτοιο είναι γιατί δεν κάνουμε τίποτα τώρα που η Συλλογική Σύμβαση είναι φρέσκια.

Ποια είναι η λύση; Να αντιδράσουμε. Να καταλάβουμε και να φωνάξουμε ότι δεν είναι λογικό άτομα που δεν έχουν σηκώσει ποτέ καρέκλα στη ζωή τους να αποφασίζουν για εμένα και εσένα. Άτομα που αν τα βάλεις να δουλέψουν μισή βάρδια σεζόν θα γυρίσουν πίσω κλαίγοντας και θα παρακαλάνε να τα πας στη θεσούλα που με κόπο (και με μέσον) έκαναν δικιά τους. Γιατί, μη γελιόμαστε, αυτά τα άτομα αποφασίζουν για το αύριο τόσων χιλιάδων εργαζομένων, τύποι που δεν μπορούν να πλύνουν ούτε το πιάτο τους. Και αυτό είναι το πιο θλιβερό...

Δεν ξέρω τι άλλο πρέπει να γράψω και ταυτόχρονα να μη φανώ λαϊκιστής, προτιμώ να αφήσω τον λαϊκισμό και το πολιτικό ξεκατίνιασμα στη δεξιά αυτής της χώρας, αλλά τρομάζω...

Τρομάζω γιατί σε λίγο καιρό θα είναι ίδιες οι Κυριακές με τις Δευτέρες και εμείς θα το συνηθίζουμε σιγά σιγά. Τρομάζω γιατί το 8ωρο θα ακούγεται όνειρο θερινής νυκτός και τα ένσημα ως κάτι έξτρα. Και εμείς εκεί, στην απάθεια του να μην κάνουμε τίποτα.

Πριν κλείσω, θέλω να θέσω ένα ερώτημα. Πόσες φορές, σαν νέα γενιά, έχουμε διαβάσει σε αγγελία για δουλειά το εξής «Καλές αποδοχές, full ένσημα και δώρα»; Προσωπικά πάρα πολλές...

Να ξέρετε, η φράση «Full ένσημα και δώρα» δεν είναι προνόμιο, αλλά δικαίωμα! 

Και για να συνεχίζει να υπάρχει αυτό το δικαίωμα, καλό θα ήταν να σταματήσουμε να είμαστε απαθείς και να τσακίσουμε επιτέλους αυτό το σύννεφο της δεξιάς, που έχει μπαστακωθεί πάνω από το κεφάλι μας 3 χρόνια τώρα...