Το ότι ο Μητσοτάκης αδιαφορεί πλήρως για την αλήθεια όταν θέλει να κάνει τη δουλειά του το ξέρουμε. Εν προκειμένω η δουλειά του είναι να δημιουργήσει ένα εξαρτημένο αντανακλαστικό στο κοινό που του απέμεινε -που δεν φημίζεται ούτε για τα δημοκρατικά αντανακλαστικά του ούτε για την κριτική του ικανότητα- ότι οι υποκλοπές είναι κάτι πολύ χρήσιμο και καλό. Δεν είναι η πρώτη φορά που τίθεται το δίλημμα δημοκρατία ή ασφάλεια. Ειδικά μετά το 9/11 έχει γίνει καραμέλα κάθε αυταρχικού καθεστώτος.

Ας δεχτούμε, όμως, ότι οι υποκλοπές βουλευτών οδήγησαν πραγματικά στην καταδίκη της ΧΑ. Αυτό δεν σημαίνει αυτόματα ότι ο πρωθυπουργός έχει δικαίωμα να παρακολουθεί όλους τους βουλευτές. Αντίθετα με το ό,τι πιστεύουν ορισμένοι σήμερα, η βουλευτική ασυλία δεν είναι σαν τον νόμο περί ευθύνης υπουργών, δεν υπάρχει για να απαλλάσσει τους βουλευτές από τη λογοδοσία. Καθιερώθηκε μια πολύ σκοτεινή εποχή, ώστε να θωρακίσει το βουλευτικό αξίωμα, να κάνει τους βουλευτές λιγότερο ευάλωτους σε εκβιασμούς και τρομοκρατία. Το ίδιο, φυσικά, συμβαίνει και για τους δημοσιογράφους, υπάρχει ένα νομικό καθεστώς που προστατεύει τους ίδιους και τις πηγές τους, ακριβώς για να μπορούν να κάνουν τη δουλειά τους χωρίς να κινδυνεύουν. Κανένας δεν ισχυρίστηκε ποτέ ότι δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να παρακολουθούνται βουλευτές. Αυτό που λέμε όλοι, από συνταγματολόγους μέχρι απλούς πολίτες, είναι ότι πρέπει να υπάρχει αυξημένη τεκμηρίωση, ακριβώς για τον ίδιο λόγο που πρέπει να υπάρχει και βουλευτική ασυλία, η οποία αίρεται μέσα από μια συγκεκριμένη διαδικασία.

Παρακολουθήσεις ΧΑ

Ας δεχτούμε, όμως, ότι υπήρξαν παρακολουθήσεις βουλευτών της ΧΑ. Πότε έγιναν αυτές; Αν έγιναν πριν την δολοφονία του Φύσσα δεν ήταν και πολύ αποτελεσματικές, αφού δεν κατάφεραν να την αποτρέψουν, στην περίπτωση, φυσικά, που ήταν αυτός ο στόχος. Αν έγιναν μετά, τότε προέκυψαν μέσα από την ανάκριση και το αποδεικτικό υλικό. Σε αυτή την περίπτωση πώς συνδέονται με την υπόθεση Ανδρουλάκη; Υπάρχουν στοιχεία τόσο το ισχυρά που να νομιμοποιούν την παρακολούθηση του Ανδρουλάκη κι αν ναι ποια είναι αυτά; Αν είναι τόσο ισχυρά δεν ανήκουν στην κατηγορία των προσωπικών δεδομένων. Γιατί δεν τα αποκαλύπτει ο κ. Μητσοτάκης, που ενώ δείχνει τέτοια ευαισθησία για την προστασία των προσωπικών δεδομένων, δείχνει τόση αδιαφορία για την προστασία της ιδιωτικής ζωής των πολιτών, λέγοντας ότι κανένας δεν εξαιρείται από τις παρακολουθήσεις;

Ο κ. Μητσοτάκης παίζει εδώ και καιρό ένα πολύ επικίνδυνο πολιτικό παιχνίδι, φλερτάροντας με πρακτικές άλλων εποχών. Αν θέλει να μας γυρίσει πίσω σε μία εποχή που οι βουλευτές και οι δημοσιογράφοι μπορούσαν να παρακολουθούνται ανά πάσα στιγμή, ενώ ταυτόχρονα δηλώνει ότι ο ίδιος, ενώ είναι με δική του επιλογή ο άμεσος προϊστάμενος της, δεν έχει καμία δουλειά να γνωρίζει ποιον παρακολουθεί η ΕΥΠ, η οποία μετατρέπεται έτσι σε ένα αυτοτελές κράτος εν κράτει, τότε, Χιούστον, έχουμε πρόβλημα.