Αυτός είναι ο κόσμος που χάνει τη ζωή του στη θάλασσα με μοναδικό σκοπό ένα καλύτερο αύριο. Γυναίκες, άνδρες και παιδιά σε ένα ταξίδι ζωής και θανάτου.

Άνθρωποι που έφυγαν από τις χώρες τους, εξαιτίας των πολέμων και της φτώχειας. Άνθρωποι που θέλουν να ζήσουν τις οικογένειες και τα παιδιά τους σε ένα καλύτερο κόσμο.

Αυτοί οι άνθρωποι δεν απειλούν κανένα πολιτισμό, καμία χώρα και κανέναν άλλο άνθρωπο. Αυτοί οι άνθρωποι θέλουν απλά να ζήσουν.

Και αυτοί οι άνθρωποι στη φωτογραφία είναι οι ίδιοι που όταν πεθαίνουν σε ναυάγια, ή όταν μετά την αποβίβασή τους σε κάποιο νησί χάνονται «μυστηριωδώς», ή ακόμα και όταν δέχονται στα πλοιάριά τους τα pushbacks της ντροπής με τις ευλογίες της κυβέρνησης της ΝΔ, δέχονται σχόλια που θυμίζουν, στην καλύτερη περίπτωση, τη ρητορική της νεοναζιστικής ΧΑ.

Ακόμα και στο θάνατο οι Έλληνες κατά φαντασίαν «πατριώτες» τους χλευάζουν, χωρίς να μπορούν να μπουν έστω και μια στιγμή στη ζωή αυτών των ανθρώπων. Χωρίς να έχουν νιώσει το φόβο του πολέμου, της φτώχειας και της πείνας που έκανε αυτούς τους ανθρώπους να φύγουν από τις χώρες τους και τα σπίτια τους.

Εικόνες σαν αυτές δεν πρέπει να κρύβονται, εικόνες σαν αυτές δεν πρέπει να ξεχνιούνται. Εικόνες σαν αυτές πρέπει να διδάσκονται, με μοναδικό σκοπό ο κόσμος γύρω μας να δει την αλήθεια κατάματα, και ίσως μια μέρα να γίνει καλύτερος, φωτεινός και χωρίς διακρίσεις, γιατί ο ρατσισμός δεν χωράει στις ζωές μας.