Η ιστορία ξεκινάει από πολύ παλιά και είναι γεμάτη με σαθρά σημεία αστυνομικής βίας, παραβατικότητας και άρνησης από σχεδόν κάθε πλευρά εξουσίας να αντιμετωπίσει το ζήτημα στη ρίζα του. Λίγες ημέρες μετά τη επέτειο της δολοφονίας του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, βρισκόμαστε ακόμη μία φορά αντιμέτωποι με ένα νέο παιδί στο νοσοκομείο με τραύματα από όπλο αστυνομικού, αλλά η συζήτηση ακόμη δεν έχει ανοίξει.

Τα στοιχεία για την έξαρση των καταγγελιών για αστυνομική βία είναι από μόνα τους ένας λόγος να κοιτάξουμε το τι πηγαίνει στραβά. 75% είχαν αυξηθεί το 2021 οι καταγγελίες στον Συνήγορο του Πολίτη για αναίτιες επιθέσεις αστυνομικών σε πολίτες. Ας κάνουμε μία σύντομη αναδρομή στα πιο σημαντικά περιστατικά.

1) Αστυνομικοί ρίχνουν χημικά σε συναυλία του ΑΠΘ

Τον Σεπτέμβριο και ενώ ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου έδινε συναυλία σε πέντε χιλιάδες άτομα, στο εσωτερικό του ΑΠΘ, η Ελληνική Αστυνομία πήρε την απόφαση να ρίξει χημικά προσπαθώντας να διαλύσει το πλήθος. Το αποτέλεσμα ήταν χιλιάδες κόσμου να προσπαθεί να βρει έξοδο και να αναπνεύσει, μέσα στον πανικό που προκλήθηκε χωρίς κάποιον λόγο. Απάντηση της αστυνομίας; «Δεν ρίξαμε ποτέ χημικά».

2) Αστυνομικοί ξεγυμνώνουν διαδηλωτή στην επέτειο Γρηγορόπουλου

Κατά την διάρκεια της 11ης επετείου από τη δολοφονία του νεαρού Γρηγορόπουλου, αστυνομικοί στην Αθήνα έδειξαν με περίσσεια περηφάνια τα επίπεδα βίας στα οποία μπορούν να καταλήξουν, ξεγυμνώνοντας διαδηλωτή, κατά την διάρκεια της πορείας.

3) Περιστατικά σεξιστικής αντιμετώπισης

Ένα περιστατικό που μου έχει αποτυπωθεί στο μυαλό, ως κάτι πραγματικά παραβατικό, είναι η περίπτωση της Πατησίων. Εκεί μία νεαρή φοιτήτρια ήρθε αντιμέτωπη με ομάδα αστυνομικών που κατά την διαδικασία ελέγχου της ζήτησαν να κατεβάσει το παντελόνι και τα εσώρουχά της σε κοινή θεά. Όταν η ίδια αρνήθηκε, μία αστυνομικός την οδήγησε, υπό πίεση, σε ένα μαγαζί όπου την ανάγκασε να προχωρήσει στην πράξη αυτή, με μετέπειτα απειλές προς το πρόσωπό της.

Τα περιστατικά δεν έχουν αρχή και τέλος, αλλά το ζήτημα είναι πως η πολιτική εξουσία τα έχει βαφτίσει ως «μεμονωμένα». Πότε, λοιπόν, θα δούμε αυτά τα περιστατικά, που συνεχώς αυξάνονται, ως μία παθογένεια στα θεμέλια του αστυνομικού σώματος;

Λίγα 24ωρα μετά το περιστατικό με τον 16χρονο είχαμε πολιτικούς της Νέας Δημοκρατίας να μιλούν για επεισόδια/διαμαρτυρίες που δεν έχουν λόγο ύπαρξης, για κάτι που αποτελεί σπάνιο περιστατικό. Είχαμε δημοσιογράφους και πολιτικούς να επιτίθενται στον νεαρό Ρομά, λέγοντας φράσεις όπως «όταν στα 16 κλέβεις βενζίνη, τότε τι θα κάνεις στα 20;».

Καμία, όμως, κουβέντα για το ότι όπως φαίνεται, με βάση νέα στοιχεία, οι αστυνομικοί δεν ενημέρωσαν για την χρήση του όπλου το κέντρο ελέγχου για αρκετή ώρα. Καμία κουβέντα για το ότι, από ό,τι φαίνεται μέσα από βίντεο, ο νεαρός δεν επιχείρησε ποτέ να εμβολίσει τα αστυνομικά οχήματα.

Η Ελληνική Αστυνομία έχει ένα τερατώδες πρόβλημα που ονομάζεται «οργανωμένη ακαταστασία». Έχει λάβει για κάποιους λόγους το ελεύθερο να δρα με όποιον τρόπο θέλει, χωρίς τον απαραίτητο έλεγχο. Αστυνομικοί που διακινούν ναρκωτικά, «θεματοφύλακες» της ασφάλειας των πολιτών που δέρνουν κόσμο δημοσίως και άλλα πολλά, δεν είναι απλά «μεμονωμένα προβλήματα».

Ας είναι η υπόθεση του 16χρονου αφορμή για να ανοίξει ο ασκός του Αιόλου.