Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας και ενεργειακή φτώχεια

Πού μπορεί να πάει μία γυναίκα, μάνα χωρίς εισόδημα και κατοικία, εάν ζει σε ένα κακοποιητικό περιβάλλον; Πού θα αφήσει τα παιδιά της; Πώς θα τα συντηρήσει;

*Γράφει η Σωτηρία Κουμπούλη, Δικηγόρος - Διαμεσολαβήτρια

Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας και ενεργειακή φτώχεια
ΠΡΟΒΟΛΗ

Το όραμα ενός κέντρου φιλοξενίας κακοποιημένων γυναικών στο Μαρούσι

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αφιέρωσε τη φετινή Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας στη διάσταση του φύλου στην ενεργειακή φτώχεια, την οποία συνδέει άρρηκτα με την ενδοοικογενειακή βία.

Σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία του Eurofound, το 44% των ανύπαντρων μητέρων και το 31% ων ανύπαντρων γυναικών δυσκολεύονται να πληρώσουν τους λογαριασμούς ενέργειας. Αυτό οφείλεται στα χαμηλότερα μέσα εισοδήματα και τη δυσανάλογη συγκέντρωση των γυναικών σε θέσεις μερικής απασχόλησης και χαμηλά αμειβόμενης εργασίας.  Αναπόφευκτα, οι γυναίκες που έχουν χαμηλά ή μηδενικά εισοδήματα κι εξαρτώνται οικονομικά από τους συντρόφους τους έχουν λιγότερες εξόδους διαφυγής από την ενδοοικογενειακή βία και την κακοποίηση, γεγονός που επισημάνθηκε στην ετήσια συνάντηση της διακοινοβουλευτικής επιτροπής.

Η Ελλάδα δεν αποτελεί εξαίρεση στις ως άνω διαπιστώσεις. Και μπορεί το 2022 οι γυναικοκτονίες να μειώθηκαν σε σχέση με το μαύρο 2021, ωστόσο η γυναικεία κακοποίηση πίσω από τις κλειστές πόρτες είναι ολοένα αυξανόμενη. Ήρθε η ώρα να βγούμε από το διαρκές πένθος και να αναλάβουμε κοινωνική ουσιαστική δράση πέρα από ημερίδες συνειδητοποίησης και posts στο facebook. Το τι μπορούμε να κάνουμε για αυτές τις γυναίκες προκύπτει από την καθημερινή εμπειρία και εμπλοκή με τέτοιες περιπτώσεις. Πού μπορεί να πάει μία γυναίκα, μάνα χωρίς εισόδημα και κατοικία, εάν ζει σε ένα κακοποιητικό περιβάλλον; Που θα αφήσει τα παιδιά της; Πώς θα τα συντηρήσει;

Πρόσφατα ήρθε σε γνώση μου μία γενναία απόφαση που πήρε ο πρώην δήμαρχος Αμαρουσίου, όταν μία τέτοια κακοποιημένη γυναίκα, μάνα τριών ανήλικων του ζήτησε βοήθεια, οπότε και της παραχώρησε ένα μικρό διαμέρισμα-κληροδότημα του Δήμου Αμαρουσίου για να στεγάσει την οικογένειά της. Μια τέτοια κατ’ εξαίρεση πολιτική θα πρέπει να γίνει επίσημη «πολιτική επιλογή» των ΟΤΑ και των Περιφερειών. Ήδη υπό την ιδιότητά μου ως εμπειρογνώμονας -μέλος της ΔΕΠΙΣ (Δημοτικής Επιτροπής Ισότητας) Αμαρουσίου, πρότεινα να υποβληθεί στο προς υποβολή Σχέδιο Δράσης της ΔΕΠΙΣ πρόταση για αξιοποίηση όλων των διαμερισμάτων του εν λόγω κληροδοτήματος για αυτόν τον κοινωφελή σκοπό, ήτοι τη δημιουργία ενός κέντρου φιλοξενίας κακοποιημένων γυναικών.

Θεωρώ ότι η αποδοχή της εν λόγω πρότασης από το Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Αμαρουσίου θα είναι ένα πρώτο ουσιαστικό βήμα προς την αντιμετώπιση αυτών των φαινομένων, ιδίως στις μέρες μας που υφίσταται αυξανόμενος κίνδυνος φτωχοποίησης και κοινωνικού αποκλεισμού ορισμένων γυναικών, όπως των ανύπαντρων μητέρων και των γυναικών που προέρχονται από οικογένειες μεταναστών.

Τα κείμενα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν αποκλειστικά τον/την συντάκτη/τριά τους και οι όποιες τοποθετήσεις και θέσεις τους δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 20/20 Magazine.
Ακολουθήστε το 20/20 Magazine στο Google News, στο Facebook, το Twitter και το Instagram.
ΠΡΟΒΟΛΗ