Αυτισμός: Η Αποδοχή, η Συμπερίληψη και ο Σεβασμός κερδίζονται και δεν χαρίζονται…

Παγκόσμια Ημέρα Ενημέρωσης για τον Αυτισμό σήμερα και αναδημοσιεύουμε ένα άρθρο της Κατερίνας Παριανού από τον nevronas που περιγράφει τον πολιτικό πολιτισμό μας και την λέξη «Αυτισμός».

Αυτισμός: Η Αποδοχή, η Συμπερίληψη και ο Σεβασμός κερδίζονται και δεν χαρίζονται…
ΠΡΟΒΟΛΗ

2 Απριλίου: Παγκόσμια Ημέρα Ενημέρωσης για τον Αυτισμό. Και κάθε χρόνο τι λέμε και τι ακούμε τέτοια μέρα; Πολλά λέγονται, πολλά υπόσχονται από «επίσημα πρόσωπα», αλλά

Βέβαια, εμείς οι γονείς και φίλοι των αυτιστικών τα λέμε κάθε μέρα.

Αλλά να μιλήσουμε λίγο σοβαρά και «to the point»… που θα λέγαμε σε άπταιστα ελληνικά; 

Τι θέλουμε; Τι διεκδικούμε; Τι απαιτούμε τέλος πάντων;

Τα αυτονόητα.

Αποδοχή, Συμπερίληψη, Σεβασμό…

Δεν είναι τρεις απλές λέξεις. Η κάθε μία απ’ αυτές έχει υποκατηγορίες που τους δίνουν νόημα και υπόσταση.

Αλλά η καθημερινότητα, η καθομιλουμένη και ο εξυπνακισμός μας δίνουν απανωτά «χαστούκια», τόσα πολλά που δεν προλαβαίνει να ισιώσει το κεφάλι μας.

Πώς μπορούμε να έχουμε απαιτήσεις από τον συμπολίτη, τον συνεπιβάτη στα ΜΜΜ, τους γείτονες, τους γονείς των άλλων (νευροτυπικών) μαθητών στα σχολεία και άλλα πολλά παραδείγματα, όταν στον δημόσιο λόγο ο επιστημονικός όρος Αυτισμός χρησιμοποιείται για να μειώσει τον συνομιλητή μας, έναν πολιτικό αντίπαλο ή μια ομάδα ανθρώπων;

Τότε τι διεκδικούμε ακριβώς; 

Σκεφτείτε το πιο απλό, υπάρχουν αυτιστικοί που πηγαίνουν σε τυπικά σχολεία, διαβάζουν κείμενα σε εφημερίδες ή έχουν πρόσβαση στο διαδίκτυο και ενημερώνονται ότι ο πρωθυπουργός, υπουργοί, δημοσιογράφοι, celebrities σε δηλώσεις τους που αναπαράγονται χρησιμοποιούν τον όρο Αυτισμός/Αυτιστικός για να μειώσουν τον πολιτικό – ιδεολογικό  τους αντίπαλο.

  • Άγγελος Συρίγος, υφυπουργός παιδείας: 

«… το σποτάκι του ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί ένα ακόμα σύμπτωμα κοινωνικού αυτισμού…»

  • Κυριάκος Μητσοτάκης, πρωθυπουργός: 

«…  Διότι κάθε φορά… επαναλαμβάνετε τα ίδια και τα ίδια χιλιοειπωμένα επιχειρήματα ώστε να προκαλέσετε με αυτιστικό τρόπο την ίδια αντίδραση της κοινοβουλευτικής σας ομάδας…»

  • Ευάγγελος Βενιζέλος, παλαιότερα ως υπουργός Εθνικής Άμυνας:

«… είναι αυτιστικοί και γραφειοκράτες, τόνισε μεταξύ άλλων ο κος…»

  • Το υπουργείο Παιδείας της προηγούμενης κυβέρνησης (ΣΥΡΙΖΑ) απαντάει στην τότε αντιπολίτευση:

«… αυτή η εμμονή του Κ. Μητσοτάκη με το άσυλο φαίνεται πλέον ότι παίρνει τη μορφή πολιτικού αυτισμού…»

  • Γιώργος Μαυρογορδάτος, πανεπιστημιακός, πολιτικός επιστήμονας και ιστορικός: 

«… Πάσχουμε από εθνικό αυτισμό και μας  κατατρέχουν διαχρονικά οι μύθοι…» 

  • Τσούκας Χαρίδημος, καθηγητής στρατηγικής διοίκησης:

«… Η αυτιστική κουλτούρα που διαπερνά το πολιτικό μας σύστημα…» και πιο κάτω στο ίδιο άρθρο «… Ο πολιτικός αυτισμός διακρίνεται από τρία γνωρίσματα…»

  • Θάνος Δημάδης, δημοσιογράφος ΣΚΑΙ:

    Τίτλος άρθρου: «Πολιτικός Αυτισμός…»

  • Έλλη Τριανταφύλλου, δημοσιογράφος:

 Τίτλος άρθρου στην Καθημερινή: «Πολιτικός Αυτισμός…»

  • Ζούγκλα, ενημερωτικό site:

Τίτλος άρθρου: «Επιδημία Πολιτικού Αυτισμού…»

  • Νίκος Γεωργιάδης, δημοσιογράφος:

Τίτλος άρθρου: «Η ασύλληπτη αμηχανία του Αλέξη και ο Πολιτικός Αυτισμός του ΣΥΡΙΖΑ…»

  • Γιάννης Τσιρώνης, πρώην αναπληρωτής υπουργός:

Σε άρθρο του «… Κυβερνητικός Αυτισμός και κοινωνική ανυπακοή…»

Προς τιμήν του, επανήλθε με διορθωτικό κείμενο και ζήτησε συγνώμη για την άστοχη χρήση του όρου Αυτισμός.

  • Ηλεκτρονική έκδοση Αυγή, Avgi.gr:

Σε άρθρα: 

«… Ο Αυτισμός του Τραμπ…»

«… Με σφαίρες, πολιτοφύλακες και αυτισμό απαντά ο Τραμπ…»

Ο συντάκτης του άρθρου μετά από σχόλιο μου το διόρθωσε ζητώντας συγνώμη για τη χρήση του όρου.

  • Αλέκος Συσοβίτης, ηθοποιός:

«… ο κόσμος είναι σε έναν αυτισμό, κάθεται σε ένα κινητό, είναι σε αμηχανία και παρόλα αυτά δεν πάει να δουλέψει…»

Κύριε Αλέκο μας σάς έχω νέα, κάποιοι αυτιστικοί όχι μόνο δεν μπορούν να εργαστούν αλλά δεν μπορούν να επιβιώσουν χωρίς υποστήριξη από κάποιο άλλο άτομο. Να υποθέσω ότι δεν συμβαίνει το ίδιο σε αυτούς που αναφέρεστε, αυτοί  μάλλον είναι επιλογή τους. Σωστά; Σωστά. 

Είναι και άλλα πολλά, δεν τα προλαβαίνουμε.

Αυτό δεν είναι διαστροφή, δηλαδή το να παρακολουθούμε και να συλλέγουμε κείμενα, φράσεις, δηλώσεις. Είναι ένα φαινόμενο που σκάει στα μούτρα μας ενώ προσπαθούμε να ευαισθητοποιήσουμε και να ενημερώσουμε την κοινωνία για τον Αυτισμό.

Τι θέλω να πω με αυτές τις αναφορές; 

Ότι εμείς ξέρουμε, έχουμε επίγνωση τι σημαίνει να συνυπάρχεις με ένα αυτιστικό άτομο. Ξέρουμε τις δυσκολίες αλλά ξέρουμε και τα χαρίσματα, τα συναισθήματα, το μεγαλείο του συναισθηματικού κόσμου του.

Όσοι  ακούν και διαβάζουν από επίσημους παράγοντες ή από ανθρώπους που έχουν δημόσιο λόγο την κατάχρηση του όρου Αυτισμός/Αυτιστικός που χρησιμοποιείται για να μειώσουν τον πολιτικό/ιδεολογικό τους αντίπαλο ή μία κοινωνική ομάδα και οι οποίοι δεν γνωρίζουν, θεωρούν τον Αυτισμό ως επίκριση.

Εάν θέλετε να επικρίνετε κάποιον για τις εμμονικές ή στερεοτυπικές συμπεριφορές του βρείτε άλλο τρόπο!

Ή πάλι εάν δεν μπορείτε… πείτε τον “Δημοσιογράφο” ή “Πολιτικό”;

Πώς σας φαίνεται αντί να χρησιμοποιούμε τον επιστημονικό/ιατρικό ορισμό μιας ομάδας ανθρώπων, να χρησιμοποιούμε την επαγγελματική ιδιότητα μιας άλλης για να επικρίνουμε, μειώσουμε ή να χλευάσουμε μια κατάσταση που δεν μας αρέσει; 

«… Αυτός είναι εμμονικός, έχει μια Πολιτική συμπεριφορά….»!!!

Ή «… Αυτός έχει μία στερεοτυπική αντιμετώπιση των πραγμάτων, Δημοσιογραφική συμπεριφορά θα την έλεγα…»!!!

Ξέρω τι θα απαντήσετε. Όμως αυτή κατηγορία επαγγελματιών έχει επιλέξει να φέρεται και να δρα έτσι, είναι επιλογή. Η άλλη κατηγορία ανθρώπων, οι αυτιστικοί και οι οικογένειες τους δεν σας έχουν δώσει κανένα δικαίωμα. Απολύτως Κανένα. Απεναντίας πασχίζουν να διεκδικήσουν αυτά που δικαιούνται .

Στις 2 Απριλίου λοιπόν οι προαναφερόμενοι και μερικοί ακόμη,  ίσως βγουν να μιλήσουν για ενημέρωση, αποδοχή, συμπερίληψη ενώ ήδη με το λόγο τους στο παρελθόν θα έχουν χρησιμοποιήσει τον Αυτισμό ως μειονέκτημα, ως κάτι άξιο επίκρισης.

Τι υποκρισία όμως. 

2 Απριλίου Παγκόσμια Ημέρα Ενημέρωσης για τον Αυτισμό.

Περιμένω την πιο βαρυσήμαντη δήλωση, περιμένω λόγια πολλά και υποσχέσεις, αλλά περιμένω και τα λόγια της επόμενης ημέρας, που και πως θα ειπωθούν.

Για να αλλάξει η κοινωνία απέναντι στους Αυτιστικούς πρέπει ο κάθε ένας που έχει δημόσιο λόγο να αντιμετωπίζει το θέμα με σεβασμό. Ο Αυτισμός δεν είναι βρισιά, το να αποκαλείς τον αντίπαλο σου Αυτιστικό δεν είναι εξυπνακισμός, δεν είναι “τάπωμα”.

Επίσης δεν έχω χειρότερο από το να ακούω ρεπόρτερ να ενημερώνει για τις “ιδιαίτερες ικανότητες” αυτιστικού ατόμου και να λέει ότι αυτό το άτομο “πάσχει από αυτισμό”. Κανείς δεν υποφέρει από τον αυτισμό παρά μόνο από την άγνοια και την ασχετοσύνη μας. Ο αυτισμός δεν σε κάνει να πάσχεις, –πάσχω: συνώνυμο του νοσώ, παθαίνω, υποφέρω. Καμία σχέση με την πραγματικότητα.

Την επόμενη φορά που κάποιος επαγγελματίας των ΜΜΕ ή κάποιος πολιτειακός παράγοντας θα πιάσει μικρόφωνο, μολύβι, πληκτρολόγιο να κάνει πολιτική ανάλυση ή να μας ενημερώσει για αυτήν την Παγκόσμια Ημέρα ας έχει διαβάσει πρώτα τι είναι Αυτισμός ή κάτι σχετικό και πως θα το επικοινωνήσουν στον κόσμο που τους ακούει ή τους διαβάζει…

Παρακαλώ πολύ θα  με υποχρεώνατε.

Πάμε πάλι:

  • Ο αυτισμός επιστημονικά συγκαταλέγεται στις νευροαναπτυξιακές διαταραχές. Κοινωνικά ανήκει στην ομπρέλα της Νευροδιαφορετικότητας.
  • Αναφέρεται και ως Φάσμα επειδή επηρεάζει τα άτομα με διαφορετικό τρόπο.
  • Δεν είναι μολυσματική νόσος, μην φοβάστε να έρθετε σε επαφή με αυτιστικούς.
  • Δεν περνάει με παυσίπονο, ούτε θεραπεύεται.
  • Και πάνω απ’ όλα δεν είναι υποτιμητικός χαρακτηρισμός για να επικρίνεις τον συνομιλητή σου.

Αν λάβουμε αυτά υπόψιν έχουμε κάνει μια καλή αρχή.

Γράφει η Κατερίνα Παριανού – #proud_autism_mom

Επιμέλεια: Πόπη Μάλεση – B.A, M.A Psychology | Νίκος Παγίδας – Εργοθεραπευτής

Το παρόν άρθρο αναδημοσιεύθηκε ολόκληρο με την άδεια της κυρίας Παριανού.

Τα κείμενα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν αποκλειστικά τον/την συντάκτη/τριά τους και οι όποιες τοποθετήσεις και θέσεις τους δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 20/20 Magazine.
Ακολουθήστε το 20/20 Magazine στο Google News, στο Facebook, το Twitter και το Instagram.
ΠΡΟΒΟΛΗ