Με βήμα στιβαρό και σταθερή πορεία, εκεί θα φτάναμε κι εκεί φτάσαμε. Ένα ηλίθιο κάθαρμα βάζει μπροστά το τζιπ του και βγαίνει να μαζέψει μετανάστες. Κάθαρμα φυσικά για το κυνήγι του, μα κι εντελώς ηλίθιο αφού ανεβάζει το κατόρθωμά του στο διαδίκτυο. Yπάρχουν, θα ρωτήσεις, άνθρωποι που αποτελούν κοινό για τέτοιο βίντεο; Άμα στ’ αλήθεια αναρωτιέσαι, μες στην καρδιά μου σ’ έχω γιατί είσαι τόσο αθώος σε μια εποχή που δεν τη συγχωρεί την αθωότητα. Όχι μονάχα υπάρχει, μα είναι κοινό με μπρίο, με κέφι, κοινό ενεργό που συμμετέχει και προτείνει: “Βάλ’ τους φωτιά”, “Πέτα το τρέιλερ στη θάλασσα”, “Άσε το βίντεο και κάψ’ τους”. Ένα κοινό γεμάτο ψηφοφόρους ένθερμους. Ένα κοινό που δεν το πιάνουν τα υπεροπτικά δημοσκοπικά ραντάρ μας. Μικρό; Μα είν’ ένα κοινό που βρίσκεται μες στη Βουλή κι εκπροσωπείται!

Λόγια πολλά δεν παίρνει όλο αυτό – αν παίρνει, είμαστε κιόλας θήραμα. Μονάχα δυο ερωτήσεις μένουν ν’ απαντηθούν.

Ερώτηση 1η: Αν δεν ανέβαζε το βίντεό του ο “κυνηγός”, θα παίρναμε άραγε χαμπάρι το κυνήγι του; Ζούμε σε χώρα που όποιος θέλει βγαίνει στο βουνό να κάψει, να θάψει, να μπαζώσει, να χτίσει, τώρα και να μαζέψει ανθρώπους;

Ερώτηση 2η: Δικαιοσύνη; Ένας πολιτοφύλακας χωρίς κανόνες (παρακινημένος ίσως από Βελόπουλους και βουλευτές που όλο μιλούν για πόλεμο κι όλο ζητούν πολιτοφυλακές) συλλαμβάνεται μ’ ένα κλουβί γεμάτο ανθρώπους. Ανθρώπους που κοιτάζουν σαν ελάφια. Ανθρώπους που περήφανα καυχιέται ότι έπιασε. Τι τιμωρία τον περιμένει; Θα ‘χει πολιτική στήριξη στο δικαστήριο; Θα βρεθεί πίσω από κάγκελα και για καιρό, ή θα ξαπλώσει στα πούπουλα μιας δικαιοσύνης που θυμίζει μαξιλαροπόλεμο;

Απ’ την απάντηση στις παραπάνω ερωτήσεις θα κριθεί αν ζούμε ακόμα σήμερα σε χώρα χωρίς πρωθυπουργό, ή σε ζούγκλα γεμάτη βασιλιάδες. Κοίτα πού φτάσαμε (μ’ αυτή τη σαχλαμάρα σας για βέλτιστο μη χείρον), να λέμε ευχαριστώ έτσι κι αποδειχτεί το πρώτο…