Διαβάζοντας έγραψα; Αλίμονο, οι πιο πολλοί απ’ τους πεφωτισμένους που φοβούνται σήμερα το “χάραγμα” της νέας ταυτότητας, σελίδα δεν έχουν ανοίξει απ’ τα βιβλία που επικαλούνται. Όσα νομίζουν ότι ξέρουν, τα συνάντησαν σε κάποιο στενοσόκακο του διαδικτύου. Άνευ πηγής ή μ’ αμφιβόλου εμπιστοσύνης υπογραφές φυσικά, όπως οφείλουν να κυκλοφορούν οι σωστές παραθρησκευτικές μπούρδες.

Πάμε να δούμε λοιπόν τι γράφει η (αγνώστου πατρός, μέχρι τ’ αποτελέσματα του DNA) Αποκάλυψη για το περίφημο σημάδι του θηρίου: “Όποιος προσκυνάει το θηρίο και την εικόνα του, και παίρνει το χάραγμα επάνω στο μέτωπό του ή επάνω στο χέρι του, θα πιει κι αυτός από το κρασί του θυμού του Θεού […] και δεν έχουν ανάπαυση ημέρα και νύχτα όσοι προσκυνούν το θηρίο και την εικόνα του, και όποιος παίρνει το χάραγμα του ονόματός του”. (Αποκάλυψη 14:10,11). Τρομακτικό. Σύμφωνοι. Αλλά…

Δεν πρόκειται να εμπλακώ στα προσωπικά πιστεύω καθενός. Εν προκειμένω ωστόσο, προς το παρόν κανένας κρατικός λειτουργός δεν φαίνεται να ‘χει εντολές για τατουάζ-ταυτότητα σε κούτελα και χέρια. Κι αν κάνουμε μιαν ελάχιστη προσπάθεια να διαβάσουμε το πνεύμα πίσω απ’ τις λέξεις, ως χάραγμα ορίζεται η αποδοχή ενός θηρίου, η συνειδητή αποδοχή ενός διαβόλου, όχι ένας ψηφιακός δαίμονας σε κάρτα με τα προσωπικά στοιχεία του πολίτη. Ούτως ειπείν: άνθρακες ο σατανάς, μα τι τα θες; Μόνοι μας τα διαβάζουμε, μόνοι μας συμφωνούμε.

Βέβαια, θα πει κανείς: Ναι, μεταφυσικές συνέπειες ίσως δεν έχουν οι νέες ταυτότητες, όμως τσιπάκια; Δεν έχουν τσιπάκια; Δεν κάνουν την παρακολούθηση εύκολη, δεν ανοίγουν κλειδαρότρυπα στο μάτι του Μεγάλου Αδερφού; Σ’ αυτό απαντούν άνθρωποι πολύ πιο εξειδικευμένοι από μένα: Όχι! Κανείς δεν θα ‘χει τρόπο να σε παρακολουθήσει μέσ’ από την καινούρια σου ταυτότητα, τουλάχιστον όχι παραπάνω απ’ όσο ήδη σε παρακολουθεί μέσ’ απ’ τον ΑΜΚΑ, τον ΑΤ, τον ΑΦΜ σου (αφήνω απ’ έξω κινητά και κάρτες, που τέλος πάντων, αν δεν θες – δεν έχεις). Γιατί λοιπόν διαρρηγνύουν τα σακάκια τους οι βουλευτές της Νίκης; Γιατί διάφοροι παρατρεχάμενοι διαδίδουν σαχλαμάρες για προφητείες, ραδιοκύματα, κιλομπάιτς και σκοτεινά σχέδια της Νέας Τάξης Πραγμάτων; Μα είναι πολύ απλό, δεν είναι; Μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι, μακαριότεροι όσοι τους εκμεταλλεύονται!

Ιδού λοιπόν το άκρως κοσμικό συμπέρασμα όλης αυτής της ταλαίπωρης φούσκας. Αμορφωσιά, ημιμάθεια, ανοησία κι απουσία εμπιστοσύνης στο κράτος. Όπου αμορφωσιά σκέψου φόβος, όπου ημιμάθεια εγωισμός, όπου ανοησία βεβαιότητα, κι όπου απουσία εμπιστοσύνης στο κράτος βάλε εμπιστοσύνη στο παραμύθι της συνωμοσίας. Υπάρχει μια μεγάλη μερίδα πολιτών που παραμένουν εύκολος στόχος, ευήκοον ους, εκλογικό σώμα θεομπαιχτών και σταθερή πελατεία θρησκεμπόρων. Κι όσο υπάρχει αυτή η μερίδα, τόσο θα υπάρχουν κι όλα τα μεσαιωνικά φαινόμενα κόντρα σε κάθε προσπάθεια εκσυγχρονισμού, τεχνικού ή πνευματικού.

Στο διά ταύτα λοιπόν, τι πολίτες παράγουμε; Εξειδικευμένους ή όχι, οπωσδήποτε ανίκανους να σκεφτούν με λογικές συνδέσεις, ανίκανους να κρίνουν χωρίς νοητικές παρωπίδες, αδύναμους να βγουν από γοητευτικές πλάνες. Κι όποιος δεν ανήκει στην παραπάνω κατηγορία, είναι γιατί βγήκε μονάχος του – θες επειδή βοήθησε η κουλτούρα από το σπίτι, θες επειδή του ‘λαχε ο ήρωας δάσκαλος, ή ο καθηγητής με τ’ όραμα, ή ο παπάς χωρίς τις ψευδαισθήσεις μεγαλείου… Σαν να λέμε, τυχερός. Αυτό είναι βλέπεις σήμερα η μόρφωση κι η κρίση για τον Έλληνα: θέμα τύχης. Και πολύ φοβάμαι, θα συνεχίσει να είναι.

Δεν ξέρω αν το κράτος είναι ανίκανο ή απόλυτα ικανό. Δεν ξέρω αν η κατάντια αυτή είν’ αποτυχία ή πλάνο. Ξέρω ότι χρόνια τώρα, με συνέπεια σπάνια, παράγουμε μια ταυτότητα που, ψηφιακή ή αναλογική, είναι οπωσδήποτε χαρακτηριστικά δική μας. Είναι η ταυτότητα του ανόητου. Που πάντα, δυστυχώς, σε κάποιους είναι χρήσιμος…