του Γιάννη Ανδρουλιδάκη*

Οι καταστροφικές πυρκαγιές, η αδυναμία και η ανικανότητα της κυβέρνησης  να αντιμετωπίσει τις φωτιές που έκαψαν χιλιάδες στρέμματα στη Ρόδο και εξαφάνισαν το δάσος τη Δαδιάς στον Έβρο και το αλαλούμ που παρατηρείται τους πρώτους μήνες της νέας διακυβέρνησης του κ. Μητσοτάκη δεν απασχόλησαν τόσο τη λεγόμενη κοινή γνώμη, όσο οι εξελίξεις στον ΣΥΡΙΖΑ μετά, κυρίως, την ανακοίνωση της διεκδίκησης της αρχηγίας από τον κ. Κασσελάκη. Γιατί άραγε; Είναι τόσο σημαντική αυτή η υποψηφιότητα, ώστε να ταράξει ακόμη περισσότερο τα ήδη φουρτουνιασμένα νερά στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης; Γιατί τα φίλα προσκείμενα στην κυβέρνηση ΜΜΕ έδωσαν τέτοια διάσταση; Τι διαφορετικό φέρνει αυτή η υποψηφιότητα;

Ούτε λίγο ούτε πολύ, ο αμερικανομεγαλωμένος κ. Κασσελάκης εμφανίζει τον εαυτό του σαν τον νέο πολιτικό Μεσσία που θα σώσει τον ΣΥΡΙΖΑ από την κατάρρευση, λες και πρόκειται για χρεοκοπημένη επιχείρηση την οποία θα μετατρέψει σε βιώσιμη. Στην πλατφόρμα που δημιούργησε διατυπώνει γενικόλογες θέσεις, με τις οποίες σε γενικές γραμμές θα συμφωνούσαν και οι υπόλοιποι υποψήφιοι, αλλά και η πλειοψηφία των πολιτών, ανεξάρτητα από ποιο κόμμα ψήφισαν στις προηγούμενες εκλογές. Πέρα από αυτό, όμως, αποτελεί, άραγε, σημαντικό προσόν για έναν αρχηγό η επανειλημμένη προβολή της προσωπικής του ζωής, η ειλικρινής δήλωση ότι είναι ομοφυλόφιλος και έχει υπογράψει σύμφωνο συμβίωσης και τα φωτογραφικά στιγμιότυπα με τον σύντροφό του; Τι υποδηλώνει η κατ’ επανάληψιν αναφορά στο «αμερικανικό όνειρο», το οποίο υπερτονίζει ο κ. Κασσελάκης, που του επέτρεψε, λέει, να έχει μια επιτυχημένη επαγγελματική πορεία στην ποντοπόρο ναυτιλία και να γίνει αυτοδημιούργητος; Αλήθεια, χρειαζόταν να εργαστεί στην Goldman Sachs για να μάθει ότι ο καπιταλισμός είναι ανήθικος, ότι στόχος του είναι η μεγιστοποίηση του κέρδους και πως το χρήμα φέρνει αλαζονεία;

Τι ριζοσπαστικό κομίζει ο κ. Κασσελάκης στην πολιτική ζωή; Μήπως ότι από θαυμαστής και υποστηρικτής του κ. Μητσοτάκη εσχάτως μετατράπηκε σε αντίπαλό του; Ποιες είναι οι προτάσεις του για μια διακυβέρνηση προς όφελος των πολλών, που θα τον οδηγήσουν στη νίκη;  Ότι αποφεύγει συστηματικά να αναφερθεί στον όρο Αριστερά και καταργεί ουσιαστικά τις διαχωριστικές γραμμές με τη Δεξιά, πράγμα που βολεύει αφάνταστα το πολιτικό και οικονομικό κατεστημένο; Πως προτείνει την κατάργηση της υποχρεωτικής θητείας στον στρατό σε μια χώρα που αντιμετωπίζει σοβαρότατες απειλές από τη γειτονική Τουρκία; Ότι στοχεύει ο ΣΥΡΙΖΑ να λειτουργεί στο πρότυπο του Δημοκρατικού Κόμματος της Αμερικής; Πως θέλει η χώρα να σταματήσει να είναι ένα χέρσο χωράφι, να γίνει ένα κανονικό ευρωπαϊκό κράτος, λες και οι υπόλοιποι διεκδικητές δεν το επιδιώκουν;

Είναι προφανές ότι ο κ. Κασσελάκης επιχειρεί να «ταΐσει» τους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ, και ιδίως τους νέους, με ένα «ελληνικό όνειρο» αντίστοιχο του αμερικανικού. Ότι προσπαθεί να πείσει με αμερικανιές, λέγοντας παραδείγματος χάριν πως αυτός που μιλάει καλύτερα αγγλικά από τον κ. Μητσοτάκη, έχει κερδίσει σε μαθηματικούς διαγωνισμούς και έχει πτυχία θα τους νικήσει και στις εκλογές, αφού εκείνος είναι «πιο» άριστος από τους άριστους της κυβέρνησης!!! Φαίνεται ότι προσπαθεί να αντιγράψει και να μεταφέρει πολλά στοιχεία της λάιτ αμερικανικής πολιτικής ζωής στην Ελλάδα. Υποστηρίζεται από φιλοκυβερνητικά μέσα, σε μια προσπάθεια να αποδυναμωθεί η υποψηφιότητα του κ. Τσακαλώτου και ό,τι αριστερό μπορεί ακόμη να έχει αυτή. Με τον τρόπο, ωστόσο, που λειτουργεί μέχρι σήμερα και τις θέσεις που διατυπώνει ο κ. Κασσελάκης δείχνει πόσο άδειος είναι πολιτικά, πόσο έξω βρίσκεται από την ελληνική πραγματικότητα και πόσο μακριά από τον σύγχρονο πολιτικό λόγο που χρειάζεται να υιοθετήσει η Αριστερά. Στο τέλος-τέλος, όμως, θα φανεί αν και πόσο γυμνός ήταν ο βασιλιάς.

*εκπαιδευτικός στο 1^ο Γυμνάσιο Καλαμάτας