* Γράφει η Αρετή Ξενικάκη

Η κόρη του έπασχε από σκλήρυνση κατά πλάκας. Αυτό ήταν και το αίτιο που οδήγησε τον δράστη στον πνιγμό της. Η αδυναμία του να την βλέπει να υποφέρει, η αδυναμία του να αποδεχτεί την αρρώστια, το διαφορετικό, το μη άρτιο -με τα δεδομένα της κοινωνίας- και το δύσκολο.

Με ποιο δικαίωμα αποφάσισε αν η ζωή της άξιζε να συνεχιστεί ή όχι; Τι «πέπλα» ρίχνονται για να καλύψουν την πραγματικότητα για το τι συνέβη; Η Κατερίνα υπέφερε ή ο πατέρας της;

Η δολοφονία αυτή εντάσσεται στη κατηγορία των γυναικοκτονιών. Οι γυναικοκτονίες δεν αφορούν αποκλειστικά τον φόνο μίας ερωτικής/σεξουαλικής δυναμικής. Οι γυναικοκτονίες αφορούν κάθε φόνο γυναίκας που αποτελεί απόρροια της εξουσίας του ανδρικού φύλου στη ζωή και στον θάνατό των θηλυκοτήτων. Πόσες γυναίκες για αιώνες αναλαμβάνουν το ρόλο του φροντιστή; Κι όμως, ο πατέρας αυτός την φροντίδα της κόρης του, την αναπηρία της κόρης του, την αντιλαμβανόταν βάρος, έλλειμμα, αδυναμία και για αυτό δικαιολόγησε στον εαυτό του το να κλέψει το δικαίωμα της στη ζωή. Η μισαναπηρία και η πατριαρχία αποτέλεσαν τους δυο ηθικούς αυτουργούς του εγκλήματος αυτού. Οι δυο αυτές έννοιες προέρχονται από την ίδια λογική πορεία της ανωτερότητας, της υπεροχής, της αλαζονείας ότι η ανθρώπινη ζωή μετριέται και κάποιες αξίζουν πιο πολύ.

Η συνέχεια αποτελεί ψιλά γράμματα. Δεν θα πρέπει η απόπειρα αυτοκτονίας επιτυχής ή μη (ανεπιτυχής στην προκειμένη), να αποτελέσει συγχωροχάρτι.

Περισσότερα για το έγκλημα

Στη Θεσσαλονίκη, στην οδό Μετεώρων, στην περιοχή των Συκεών στο διαμέρισμά της, βρέθηκε από τον αδερφό της, νεκρή η 42χρονη. Αφού κάλεσε τις Αρχές, προσπαθούσε να επικοινωνήσει τηλεφωνικά με τον πατέρα του. Εφόσον δεν τα κατάφερνε, ζήτησε από τους αστυνομικούς να μεταφερθούν μαζί στην οικία του στην Τούμπα. Βρήκαν τον 69χρονο πατέρα στο πάτωμα με τραύμα στην κοιλιακή χώρα από ψαροντούφεκο που βρισκόταν δίπλα του. Όσο είχε ακόμα τις αισθήσεις του, ομολόγησε τον πνιγμό της κόρης του, ο οποίος επιβεβαιώθηκε και από ιατροδικαστή. Ο 69χρονος χειρουργήθηκε στο «Ιπποκράτειο» και έχει αποφύγει τον κίνδυνο.

Την έρευνα του εγκλήματος έχει αναλάβει το Τμήμα Εγκλημάτων κατά Ζωής της Ασφάλειας Θεσσαλονίκης.

«Και οι τοίχοι έχουν αυτιά - και μάτια»

Από περιγραφές των γειτόνων, φαίνεται ότι η Κατερίνα ήταν μια γυναίκα ανάπηρη, γεμάτη ζωή και φίλους. Έκανε τις φυσιοθεραπείες της, έβγαινε βόλτες με φίλους ή και μόνη. Είχε βοηθό υποστήριξης και μερικές φορές την εβδομάδα την φρόντιζαν ο πατέρας και ο αδερφός της. Συγκεκριμένα είπαν:

«Το κορίτσι ήταν μια χαρά. Ετοιμαζόταν μάλιστα να πάει και σε ένα rave πάρτι σε μια καφετέρια. Είχε φίλους και παρέες, αλλά και μόνη της έβγαινε πολλές φορές. Είχε το αμαξάκι με τις μπαταρίες του και έβγαινε βόλτες. Είχε πάντα μαζί της μια κυρία που την εξυπηρετούσε και τρεις φορές την εβδομάδα ερχόταν ο πατέρας της. Πριν δύο μέρες είδα το κορίτσι για τελευταία φορά στο μπαλκόνι. Ήταν με τον γυμναστή της».

Για την ημέρα του φόνου, οι γείτονες δεν παρατήρησαν φασαρία ή περίεργους θορύβους και κινήσεις.

«Είδαμε το ΕΚΑΒ. Κατέβηκα και μίλησα με τον αδερφό της ο οποίος τη βρήκε. Το παιδί ήταν πολύ συγκλονισμένο, την λάτρευε στην κυριολεξία και έψαχνε με μεγάλη αγωνία τον μπαμπά τους. Ο πατέρας τους είχε φύγει δυόμισι ώρες νωρίτερα με το αυτοκίνητό του. Το λέω γιατί τότε έμπαινα εγώ στο πάρκινγκ. Δεν φαινόνταν άνθρωπος που μπορούσε να κάνει τέτοιο πράγμα. Ήταν λίγο  μυστήριος και κατηφής, αλλά ποτέ δεν περίμενα να κάνει μια τέτοια ενέργεια. Δεν ακούσαμε καμία φασαρία…. Ίσως να το προλαβαίναμε».

Δίωξη για ανθρωποκτονία με δόλο

Στην Εισαγγελία Πρωτοδικών Θεσσαλονίκης μεταφέρθηκε η δικογραφία και ακολουθήθηκε η διαδικασία άσκησης ποινικής δίωξης. Ο δράστης κατηγορείται για ανθρωποκτονία με δόλο και θα απολογηθεί στον 1ο τακτικό ανακριτή Θεσσαλονίκης, μόλις η υγεία του το επιτρέπει.