Σε μια στιγμή η οποία δεν θεωρείται ακριβώς κομβική, μα τα απόνερα μιας πρώτης κρίσης, ο Στέφανος Κασσελάκης, παρότι πέτυχε όλους τους στόχους που είχε θέσει, επέλεξε να επιτεθεί στον Ευκλείδη Τσακαλώτο μέσω...Τσίπρα.

Τα παρακάτω είναι η ανάλυση της μέχρι τώρας στρατηγικής του νέου προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ και τις επιλογές που απομένουν.

Καλό μαξιλάρι - Κακό μαξιλάρι

Σε αντίθεση με όσα είπε πριν δύο εβδομάδες στο συνέδριο του Economist, πως το μαξιλάρι των 37 δις με μικρότερη οικονομία από σήμερα προσέδωσε ασφάλεια στην χώρα σύμφωνα με τον οίκο αξιολόγησης S&P, χρησιμοποιεί το ίδιο γεγονός με άλλη ανάγνωση, ώστε να χτυπήσει τον Ευκλείδη Τσακαλώτο.

Όπως είναι φυσικό προκλήθηκαν αντιδράσεις, κάτι που αναμένεται να τρέψει σε φυγή ακόμα περισσότερα στελέχη. Με την αιτιολογία πως επιτίθεται στην μοναδική στιγμή που ο ΣΥΡΙΖΑ κατάφερε να κυβερνήσει.

Αυτό όμως είναι το νόημα. Κάποια στελέχη εξ αυτών, όπως ο Γ. Σταθάκης, έθεσαν αντίλογο αναλύοντας το ποσό, ισχυριζόμενα πως μόνο τα 7 από τα 37 δις προήλθαν από την φορολογία. Συνέχισε λέγοντας πως το ύψος του ποσού, τα 37 δις δηλαδή, έδωσαν την πολυτέλεια στην χώρα να βγει στις αγορές, αντί να ζητηθεί ξανά η βοήθεια του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου.

Σε γραμμή Πολάκη ο Κασσελάκης, αλλά υπήρξε αντίδραση

Το ζήτημα με τα 37 δις το έχει θέσει πολλάκις ο Παύλος Πολάκης και κατά καιρούς ο Νίκος Παππάς. Βέβαια, η αποφάσεις αυτές λήφθηκαν από το υπουργικό συμβούλιο και όχι από τον Ευκλείδη Τσακαλώτο μονομερώς. Καθώς κάθε υπουργός Οικονομίας, εφαρμόζει τις κυβερνητικές οδηγίες από τον πρωθυπουργό.

Αντιδράσεις υπήρξαν και από τον Γ. Δραγασάκη (σ.σ παρακάτω με τον Α. Χαρίτση να υπερθεματίζει) ο οποίος υπογράμμισε πως στις σελίδες 72 και 74 του απολογισμού του έργου του ΣΥΡΙΖΑ 2012-2019. Κατηγορώντας τον Στ. Κασσελάκη πως ουσιαστικά χρησιμοποιεί την διαλεκτική του (σ.σ. τα συκοφαντικά επιχειρήματα όπως ανέφερε) του αντι-ΣΥΡΙΖΑ μετώπου.

Η διαφαινόμενη στρατηγική

Θα ήταν προσβλητικό να ειπωθεί πως ο Στέφανος Κασσελάκης δεν έχει στρατηγική. Έχει και μάλιστα είναι σε πολλά σημεία εμφανής.

Ουσιαστικά η αποδόμηση του μαξιλαριού των 37 δις (σ.σ. κάτι που δεν αποδέχθηκε ούτε ο Κυριάκος Μητσοτάκης στην ΔΕΘ του 2022 σε φιλική ερώτηση), εντάσσεται στην ίδια στρατηγική, ώστε ο ΣΥΡΙΖΑ να γίνει αφιλόξενο μέρος για την εσωκομματική αντιπολίτευση.

Με τον ίδιο τρόπο που γνώριζε πως τα περί δημοψηφίσματος θα έφερναν αντιδράσεις και αποχωρήσεις.

Προφανώς στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που παρέμειναν μετά την εκλογή Κασσελάκη, διαφωνώντας κάθετα με αυτόν, έτρεφαν ελπίδες πως θα μπορέσουν να τον ρίξουν εκ των έσω.

Βασιζόμενοι κυρίως στην μη ταύτιση Κασσελάκη με το αριστερό πρόσωπο του ΣΥΡΙΖΑ και την άγνοια των πεπραγμένων του ΣΥΡΙΖΑ όλα αυτά τα χρόνια.

Κατάφερε με επιτυχία να διώξει πολλά από τα στελέχη που «σήκωσαν» ζήτημα με το καταστατικό και την διαφαινόμενη αλλαγή πλεύσης.

Ουσιαστικά τώρα, χτυπώντας το κυβερνητικό έργο του 2015-2019 επιχειρεί να διώξει όσους δεν αντέχουν την περαιτέρω απαξίωση.

Ως στρατηγική κρίνεται ιδιαίτερα επιτυχημένη, καθώς με αυτό τον τρόπο -διά μέσου της πόλωσης- δημιουργεί έναν εχθρό στον οποίο μπορεί να χρεωθεί η δημοσκοπική κατρακύλα. Οι οποίοι θα είναι και οι υπεύθυνοι για τα δεινά. Άρα όση εσωτερική αντιπολίτευση και να γίνει, η πλευρά Πολάκη-Κασσελάκη θα απαντά με αυτό το αφήγημα.

Για αυτό και δεν υπάρχει κανένα ζήτημα πως μαζί με τα ξερά, καίει και το… χλωρό (τον Αλέξη Τσίπρα).

Την δεδομένη στιγμή ο Στέφανος Κασσελάκης αντιμετωπίζει εσωκομματική αντιπολίτευση, επιθέσεις από την κυβέρνηση και τα φιλικά προσκείμενα σε αυτή ΜΜΕ που θέλουν να συγκαλύψουν την κυβερνητική ανυπαρξία, όμως το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι πως κατά πάσα πιθανότητα δημοσκοπικά ο ΣΥΡΙΖΑ θα έρθει τέταρτος αν είναι τυχερός.

Κυριακή κοντή γιορτή

Στις Ευρωεκλογές ο Στέφανος Κασσελάκης θα είναι πραγματικά τυχερός αν βρεθεί στο 10%. Όχι ικανός, τυχερός. Αυτό φυσικά θα του χρεωθεί αυτούσιο. Κάτι όμως που είναι λογικό και ολοφάνερο. Καθώς αν αποχωρήσουν 1.500 περίπου στελέχη, με τον δικό τους κόσμο και δικτύωση, οι θέσεις αυτές δεν μπορούν να καλυφθούν από τους Κασσελακικούς που δεν διαθέτουν την οργανωτική (υπο)δομή του παλαιού ΣΥΡΙΖΑ. Δύο ευρώ έδωσαν οι άνθρωποι πιστεύοντας τον Κασσελάκη και τα έδωσαν με χαρά. Δεν συμφώνησαν όμως να δώσουν την ψυχή και τον χρόνο τους στο κόμμα. Κάποιοι θα το κάνουν, όμως οι αποχωρήσεις από το οργανωτικό κομμάτι δεν αναπληρώνονται.

Βέβαια η οργανωτική δομή του ΣΥΡΙΖΑ ήταν από πριν προβληματική, κάτι που αντανακλούσε στις επιδόσεις στους δήμους και τις περιφέρειες. Σε βαθμό να την βλέπουν στο ΠΑΣΟΚ και το ΚΚΕ (μεγαθήρια σε ζητήματα οργάνωσης) και να χαμογελούν. Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα να κλείσουν τοπικές και γραφεία ή να είναι υποστελεχωμένα. Δεδομένα αυτό -από μόνο του- θα φέρει κατακόρυφη πτώση μέχρι τις ευρωεκλογές.

Εδώ δεν χωρούν γνώμες, λείπει και θα λείψει κόσμος από τις τοπικές και όποιος δεν το βλέπει, δεν θέλει να το δει.

Τι μπορεί να κάνει ο Κασσελάκης από εδώ και πέρα;

Το καλύτερο που μπορεί να κάνει ο Στέφανος Κασσελάκης είναι να πηγάινει σε εκπομπές για μικρές παρεμβάσεις. Όσο το δυνατόν μικρότερες χρονικά. Να τονιστεί η λάμψη του και να μην δοθεί χρόνος να αναλυθούν ζητήματα σε βάθος. Αυτή είναι η καλύτερη πιθανότητα ώστε να ανακάμψει ο ΣΥΡΙΖΑ. Να μην μονοπωλεί ο πρόεδρός του τα δελτία για ζητήματα εκτός πολιτικής αλλά να κάνει πολιτικές παρεμβάσεις. Ιδανικά εναντίον της κυβέρνησης Μητσοτάκη αλλά αυτό δεν θα είναι πάντα εφικτό με τα εσωκομματικά να τρέχουν. Ένας ακόμα λόγος να σταματήσει όλο αυτό το μάδημα.

Καλό θα ήταν επικοινωνιακά το ζήτημα με την Ώρα του Προέδρου να παγώσει, γιατί εφόσον είναι ζωντανά και όχι «κονσέρβα», είναι σχεδόν βέβαιο πως θα γελά το πανελλήνιο για χρόνια και δεκαετίες. Τόσο με όσους θα τρολάρουν τον Στέφανο Κασσελάκη, όσο και με όσους θα του ζητούν θέσεις σε πολύ ειδικά ζητήματα για να τον πιάσουν αδιάβαστο. Το ίδιο πρόβλημα θα αντιμετώπιζαν δεκάδες πολιτικοί. Είναι απλά κακή ιδέα -τύπου η χειρότερη της χρονιάς- και καλό είναι να την αφήσουν να σβήσει αθόρυβα και όταν ρωτηθεί ας πει πως το έκανε «για να μην στερήσει θέσεις εργαζομένων» που θα είναι και αλήθεια.

Πρέπει να σταματήσει τις επιθέσεις στον Α. Τσίπρα

ΟΚ, είναι απολύτως κατανοητό πως δεν χτυπάει τον Τσίπρα αλλά τους υπουργούς του μέσω του Τσίπρα. Όμως στην κοινή γνώμη φαίνεται ως ο αχάριστος ευεργετηθέντας και «το παραλάβαμε καμμένη γη» θέλει ένα ειδικό βάρος πολίτη για να γίνει πιστευτό. Μπορεί να τα πεις σε πιστούς, σε οπαδούς, όμως αυτούς τους έχεις ήδη. Οι οπαδοί των Κασσελάκη και Πολάκη είναι πιστοί, είναι εδώ, στηρίζουν, το πιστεύουν ήδη. Χάνεις όμως έτσι όλους τους υπόλοιπους που είχαν τον Αλέξη Τσίπρα ως επί γης θεό.

Άλλωστε δεν μπορείς να κατηγορείς τους άλλους πως έβαζαν εμπόδια στον Αλέξη Τσίπρα και να είσαι ο πρώτος που του ασκεί κριτική.

Το Εγώ μου και Εγώ

Είναι πολλοί οι πολιτικοί που πορεύτηκαν με το Εγώ τους. Κάποιοι ήταν απολύτως διαπλεκόμενοι και το Εγώ τους δημιούργησε πρόβλημα πολύ αργότερα στην καριέρα τους.

Άλλοι είχαν μεγάλο Εγώ και το υποστήριζαν με μεγάλες πράξεις, τομές και κινήσεις.

Το Εγώ θέλει πράξεις, θέλει κινήσεις, αξία, γνώση και κυρίως μέτρο γιατί είναι πολύ εύκολο να κατηγορηθείς για έπαρση και αλαζονεία. Ο κόσμος θέλει κάποιον να ταυτιστεί και να εμπιστευτεί. Αν ο Στέφανος Κασσελάκης δεν μετριάσει το Εγώ και κυρίως στον δημόσιο λόγο, είναι βέβαιο πως θα το πληρώσει. Εκτός αν ο Κασσελάκης είναι η κεντρώα παρένθεση του ΣΥΡΙΖΑ. Όποιος τον συμβουλεύει να τονίζει περισσότερο το Εγώ από το Εμείς, ή ονειρεύεται την δουλειά του ή δεν ξέρει πως λειτουργούν τα κόμματα της Αριστεράς.

Το ζήτημα είναι πως οι τακτικές Κασσελάκη και ειδικά ο αρχηγοκεντρισμός, μοιάζει εντελώς ξένος προς την αριστερά. ΟΚ, ως «κυβερνώσα αριστερά» την δεδομένη στιγμή μιλάμε για κεντροαριστερό κόμμα με την αριστερά ως εκλογική βάση στην οποία θα χτίσουν.

Όλοι ξέρουν πως για να κυβερνήσεις πρέπει να μιλήσεις στην ψυχή του μέσου Έλληνα με τα στραβά του και τα πολύ στραβά του. Θέλει «θα», λαϊκισμό με το φτυάρι, μεγάλα ιδανικά και εχθρούς για να του πλασάρεις και από τους οποίους θα τον προστατέψεις. Όμως όσο αρχηγοκεντρικός να ήταν και ο ΣΥΡΙΖΑ του Τσίπρα, όσο και να χαλιναγωγήθηκαν οι συνιστώσες, ήταν λίγες οι φορές που φαίνονταν το Εγώ μπροστά από το Εμείς σε κομματικά ζητήματα και συλλογικές αποφάσεις.

Ο Στέφανος Κασσελάκης είναι και φαίνεται έξω από τα νερά του σε ζητήματα οργάνωσης και λειτουργίας κόμματος και δομών. Δεν είχε -και είναι λογικό να μην έχει- ιδέα από το καταστατικό ή τον τρόπο λειτουργίας.

Τα παλαιά στελέχη που έμειναν πρέπει να τον βοηθήσουν θα πρέπει να τον αφήσουν ώστε να μην πελαγώνει με την έλλειψη γνώσης των λειτουργιών ενός κόμματος και να μην τον υποχρεώνουν να υπερπροβάλλει το Εγώ του. Που δεν θέλει και πολύ.  

Αν οι δεδομένες καταστατικές διαδικασίες δεν τους κάνουν, όταν κρατήσουν όσα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ με τα οποία νομίζουν πως μπορούν να συνεργαστούν, πρέπει να οικοδομήσουν νέες διαδικασίες. Τα κόμματα δεν μπορούν να λειτουργούν εκτός διαδικασιών και, πλην ΚΚΕ, τα περισσότερα κόμματα που είχαν ως βάση την Αριστερά απέτυχαν και καταστράφηκαν εκεί.