Το πρόστιμο είναι αυτό που πληρώνουμε για να ξεφύγουμε από όσα μας βαραίνουν και να γίνουμε αυτό που θέλουμε

Το νόημα στις συνεντεύξεις, κατ’ εμέ τουλάχιστον, δεν είναι να βγάλεις την είδηση της χρονιάς, αλλά να δημιουργήσεις μια όμορφη ατμόσφαιρα, σε ανθρώπινο πλαίσιο, για μια ωραία κουβέντα. Από αυτές που θα έκανες με ένα φίλο ή μια φίλη σου. Αν μπορέσεις μάλιστα να εμβαθύνεις και λίγο στον άνθρωπο απέναντι, το καλύτερο όλων.

Με την Φένια Αποστόλου, εκείνο το ζεστό μεσημέρι στο Tranzistor στου Ψυρρή, τα είχαμε πει πολύ ωραία.  

Αφορμή για την κουβέντα μας ήταν η συμμετοχή της στο "Πρόστιμο του Φωκίωνα Μπόγρη", μια ταινία με αρκετά νοήματα, με την Φένια να δίνει το δικό της. 

«Το νόημα στο «Πρόστιμο» είναι ότι αν κάποιος κάνει ένα λάθος στην ζωή του και θέλει να αλλάξει τρόπο ζωής και πλεύση, τα στερεότυπα δεν τον αφήνουν να αλλάξει.  Συνηθίζουμε έναν άνθρωπο να είναι έτσι, είναι δύσκολο να σε δουν οι άλλοι αλλιώς, πρέπει να ξεκινάνε όλα από εμάς. Το πρόστιμο είναι αυτό που πληρώνουμε για να ξεφύγουμε από όσα μας βαραίνουν και να γίνουμε αυτό που θέλουμε».

Σε αυτά που μας βαραίνουν, είναι και η γνώμη των άλλων;
«Διαμορφωνόμαστε από στερεότυπα και προσδοκίες που έχουν οι οικογένειες για εμάς. Για να έρθουμε πιο κοντά στον εαυτό μας πρέπει να απορροφήσουμε τις ταμπέλες. Να καταλάβουμε ποιος είναι ο εαυτός μας. Χάνουμε χρόνια να καταλάβουμε ποιοι πραγματικά είμαστε. Χρειάζεται αυτογνωσία και σωστή επικοινωνία με τον εαυτό μας, για να μην χάνεται χρόνος»

Στην ταινία υποδύεσαι μια τρανς γυναίκα. Γράφονται γενικά τρανς ρόλοι;
«Όσο περνάνε τα χρόνια θα γράφονται τρανς ρόλοι. Η διαφορετικότητα είναι σε αυτό το πλανήτη και είναι δίπλα μας. Δεν φτάνουν κάποια πράγματα σαν μετεωρίτες, πρέπει να υπάρχει συνεχής ενημέρωση. Η τέχνη ακολουθάει την ζωή και η ζωή την τέχνη»

Η ζωή, έτσι όπως την βλέπω εγώ, μοιάζει να είναι χωρισμένη σε chapters, σε διάφορες σεζόν. Ποιο ήταν εκείνο το επεισόδιο, το λίγο πιο σημαντικό από τα άλλα ίσως, που συνειδητοποίησες ποια πραγματικά είσαι;
«Όταν ανακάλυψα και αποφάσισα ότι έγινα η Φένια. Αυτό που χρόνια υπήρχε και το βίωνα στην σκηνή σαν δική μου πραγματικότητα. Στην παλιά μου ζωή υποδυόμουν γυναικείους ρόλους που αποτελούσαν την βάση για να συνειδητοποιήσω ποια είμαι. Είχε φτάσει η ζωή μου σε ένα τέλμα, και με τον ρόλο της Πάμελα βρήκα την ταυτότητα και τον εαυτό μου. Ανάσα μεγάλη. Ήταν πολύ καρμικό. Πολλά πράγματα στην ζωή είναι γραμμένα. Όσο καταπιεζόμαστε θα κάνουμε το μπαμ, είναι σίγουρο»

Αυτή, νομίζω, είναι και η μαγεία του να είσαι ηθοποιός, ζεις πολλές ζωές.
«Ο συγκεκριμένος ρόλος με βοήθησε να βρω την δική μου ταυτότητα. Ένας ηθοποιός μπορεί να βιώσει πάρα πολλούς χαρακτήρες και πολλές ζωές, για μένα είναι υπέροχο. Σε κάθε ρόλο που προσεγγίζει, ανακαλύπτει τον καινούργιο χαρακτήρα που κρύβει και να τον φέρνει στο φως από μέσα του. Για να ξεκλειδώσεις πράγματα του ρόλου πατάς πάνω σε δικά σου βιώματα»

Ελευθερία είναι ένα πατίνι το οποίο είσαι πάνω σε αυτό και μπορείς να ταξιδέψεις σε όλο τον κόσμο χωρίς να συναντήσεις κανένα εμπόδιο

Πολλές ζωές δεν έχουμε, αλλά ίσως μια να είναι αρκετή. Ποιοι χαρακτήρες ανθρώπων θα ήθελες να λείπουν από αυτή;
«Αυτοί που σου ρουφάνε ενέργεια, που είναι χειριστικοί και καταπιεστικοί, που θέλουν να γίνεις ότι έχουν εκείνοι στο κεφάλι τους. Αυτοί που είναι βίαιοι και αυτοί που δεν σε βοηθάνε να εξελιχθείς. Πολλοί κάνουν παρέα λόγω συνήθειας. Κάθε μέρα πρέπει να παλεύεις για μια φιλία. Κάθε μέρα πρέπει να είναι μικρογραφία της ζωής μας. Κανείς δεν ξέρει το καντηλάκι του»  

Τι θα έλεγες τώρα σε ένα νεαρό παιδί που θέλει να κάνει το transition και τι χρειάζεται για να γίνει σωστά;
«Θα έλεγα να πάρει το θάρρος να το επικοινωνήσει με κάθε τίμημα. Αν δέχεται bullying, θα αισθάνεται απειλή από την οικογένεια και θα είναι εκτεθειμένο. Να ζητήσει την βοήθεια ειδικού. Νομικά πια υπάρχει ένα πιο ασφαλές περιβάλλον για να γίνει το transition. Όταν ψηφίστηκε ο νόμος, αφορούσε και ανήλικα άτομα. Αυτογνωσία, εκπαίδευση, ενημέρωση και παιδεία. Τα νέα παιδιά έχουν περισσότερα στηρίγματα, εξαρτάται όμως και από την οικογένεια» 

Και τι θα έλεγες στους γονείς;
«Δεν το καταλαβαίνετε επειδή έχετε διαφορετική ζωή από αυτήν που το παιδί σας θέλει να ζήσει, εκεί που ανήκει και έτσι μόνο θα ολοκληρωθεί και θα είναι ευτυχισμένο. Δεν μπορείς να παίζεις ένα ρόλο στην μια ζωή που έχουμε, θέλουμε μια ζωή ευτυχισμένη και όχι μια ζωή κομμένη και ραμμένη στα μέτρα άλλων. Υπάρχουν γκέι άνθρωποι που αναγκάστηκαν να κάνουν γάμους για κοινωνικούς λόγους και καταστράφηκαν όχι μόνο οι ίδιοι αλλά και οι γυναίκες και τα παιδιά τους. Ακόμη και να μην το καταλαβαίνεις για σένα, αξίζει να το καταλάβεις για το παιδί σου» 

Ελευθερία είναι..
«Ελευθερία είναι ένα πατίνι το οποίο είσαι πάνω σε αυτό και μπορείς να ταξιδέψεις σε όλο τον κόσμο χωρίς να συναντήσεις κανένα εμπόδιο» 

Στο pride, πέρα από αυτή τη μαγική αύρα, περνάνε και πολύ ουσιώδη μηνύματα της ΛΟΑΤΚΙ+. Τι είναι για σένα;
«Το pride είναι ένας θεσμός που ενώνει εποχές και διαφορετικά αιτήματα που κάθε εποχή είχε. Είναι μια γιορτή για τα δικαιώματα της διαφορετικότητας, έχουμε κατακτήσει αρκετά αλλά έχουμε πολλά ακόμα. Είναι μια υπενθύμιση για να πάμε μπροστά αλλά να δούμε και όσα έχουμε καταφέρει μέχρι τώρα. Είναι καλό για όλους, τόσο της ΛΟΑΤΚΙ+ όσο και τους ετεροφυλόφιλους» 

Η Φένια Αποστόλου ήθελε να αλλάξει και το έκανε. Ο δρόμος δεν ήταν εύκολος αλλά πότε είναι εύκολες οι αλλαγές άραγε; Το θέμα είναι όταν κληθείς να αποφασίσεις ανάμεσα στα ρήματα «ζω» και «υπάρχω», να επιλέξεις το πρώτο. Δεν είμαστε περαστικοί. Θέλουμε και να ζήσουμε...

* Φωτογραφίες: Μαρία Γαλάτη

* Ευχαριστούμε πολύ το Tranzistor για την όμορφη φιλοξενία.