Η One from the Heart παρουσιάζει την ταινία του Αχμάντ Μπαχραμί (Ahmad Bahrami), «Έρημη χώρα» (The Wasteland), η οποία κέρδισε το Βραβείο Καλύτερης Ταινίας στο τμήμα Orizzonti του Φεστιβάλ Βενετίας, καθώς και το Βραβείο Διεθνούς Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου Fipresci στο ίδιο Φεστιβάλ. Επίσης, απέσπασε τα Βραβεία Καλύτερης Ταινίας και Καλύτερης Ανδρικής Ερμηνείας στο Φεστιβάλ του Χονγκ Κονγκ καθώς και το Βραβείο Κοινού στο Φεστιβάλ της Μπογκοτά. 

Συνολικά η ταινία έχει πραγματοποιήσει μια ζηλευτή πορεία σε εκλεκτά διεθνή φεστιβάλ κινηματογράφου όπως στο Βαγιαδολίδ, στη Στοκχόλμη (Int’l Critics Competition), στη Σιγκαπούρη (Asian Feature Competition), στο Τόκιο (World Focus), στο Ταλίν (Current Waves), στην Πολωνία στο Φεστιβάλ New Horizons, αλλά και στη Μελβούρνη. Η ταινία θα βγει στις αίθουσες στην Αθήνα στις 20/1 και στη Θεσσαλονίκη στις 27/1. 

Σε ένα απομακρυσμένο παραδοσιακό εργοστάσιο οικοδομικών υλικών ο επιστάτης Λοτφολά αποτελεί για χρόνια τον επιτυχημένο ενδιάμεσο ανάμεσα στον ιδιοκτήτη του και τους εργάτες, ένα πειθήνιο όργανο έτοιμο να κατευνάσει οποιαδήποτε αντίδραση. Όταν ανακαλύπτει ότι ο ιδιοκτήτης του εργοστασίου σκοπεύει να το κλείσει και να αφήσει τους εργάτες στο δρόμο θα αναγκαστεί για πρώτη φορά να πάρει μια διαφορετική θέση για να προστατέψει τη γυναίκα με την οποία είναι ερωτευμένος.

Το εκπληκτικής εικαστικής δύναμης σκηνοθετικό ντεμπούτο του Μπαχραμί, με αναφορές στο «Ρασομόν» του Κουροσάβα, αλλά και στο σινεμά του Μπέλα Ταρ, παντρεύει μια ευφυή παραβολή για την εξουσία και τους μηχανισμούς αλλοτρίωσης μαζί με το χρονικό μιας καταδικασμένης ερωτικής σχέσης δημιουργώντας μια ολότελα διαφορετική ταινία από αυτές που μας έχει συνηθίσει το ιρανικό σινεμά, και μας συστήνει ένα από τα πλέον ελπιδοφόρα νέα ταλέντα του.

Έγραψαν για την ταινία:

«Κινηματογραφικά, αυτό το ασπρόμαυρο αριστούργημα είναι ένα έργο τέχνης χάρη στα πλάνα του διευθυντή φωτογραφίας, που ακολουθούν την ιστορία ενός εργοστάσιου τούβλων που οδεύει προς το κλείσιμο. "Κανείς δεν χρησιμοποιεί τούβλα πια" λέει το αφεντικό στους εργάτες που δεν έχουν πληρωθεί εδώ και μήνες. Μέσα από τα μάτια ενός εργάτη που βοηθάει όλους τους άλλους εκτός από τον εαυτό του, απεικονίζει την ουσία της ανιδιοτέλειας. Αυτή η ταινία είναι ένα σπάνιο διαμάντι με μια συμπαγή ιστορία αντάξια των ιστοριών της κλασικής μυθολογίας».  Vanity Fair

«Η ταινία "Έρημη χώρα" έχει την όψη και την αίσθηση μιας κλασικής ταινίας από τα παλιά. Η ένταση του λευκού και του μαύρου αποκαλύπτει κάθε κόκκο σκόνης, δημιουργώντας ένα περιβάλλον τόσο ξηρό που σε κάνει να θέλεις να πιεις νερό (ή τσάι όπως οι ήρωες). Θεματικά η ταινία είναι πλούσια σε γεύσεις, αγγίζοντας θέματα ταμπού όπως το αλκοόλ ή οι εξωσυζυγικές σχέσεις, τονίζοντας τις διαφορετικές εθνότητες που ζουν στο Ιράν και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν. Η "Έρημη χώρα" καταφέρνει όλα αυτά μέσω μιας στέρεα δομημένης αφήγησης και καταλήγει  σε μια ταινία που μπορεί επάξια να φέρει την ετικέτα του αριστουργήματος». ICS film 

«Το γεγονός ότι η ταινία κορυφώνεται με τέτοιο πάθος το χρωστάει στην ερμηνεία του πρωταγωνιστή αλλά και στη δύναμη του σεναρίου του Μπαχραμί. Το σενάριο μας αποκαλύπτει νέες λεπτομέρειες συνεχώς και κάθε σκηνή ανοίγει την επόμενη όπως ανθίζει ένα λουλούδι». Leonardo Goi, Mubi

«Η ταινία του Αχμάντ Μπαχραμί είναι ένα έργο κομψότητας παρά το σκονισμένο εργοστάσιο τούβλων στο οποίο διαδραματίζεται. Μια μεταφορά για το σύγχρονο Ιράν, η ταινία "Έρημη χώρα" αντηχεί τον Μοχσέν Μαχμαλμπάφ και τον Αμπάς Κιαροστάμι στην ασπρόμαυρη χάρη και στο έντεχνο καδράρισμα. Τίποτα δεν είναι περιττό σε μια πλοκή που σιγά σιγά οδηγείται στο σπινθηροβόλο της τέλος. Αυτό το θρίλερ για το τέλος ενός κόσμου ήρθε σεμνά στο Φεστιβάλ Βενετίας για να αποδειχθεί ένα μικρό αριστούργημα». Filmuforia