Ο Μανώλης Μητσιάς στο 20/20: «Τραγικό που έμπλεξαν στον πόλεμο και τον Πολιτισμό – Ο Πολιτισμός είναι η απάντηση στη βαρβαρότητα»

Στις 1, 2, 8 και 9 Απριλίου, ο Μανώλης Μητσιάς και η Μαργαρίτα Ζορμπαλά συμπράττουν στην παράσταση «Αν θυμηθείς το όνειρό μου» στον Φιλολογικό Σύλλογο «Παρνασσός», ένα αφιέρωμα στον κορυφαίο μας συνθέτη Μίκη Θεοδωράκη και τα τραγούδια του, με τα οποία, όπως μας λέει ο Μανώλης Μητσιάς, «ονειρευτήκαμε, ερωτευθήκαμε, πολιτικοποιηθήκαμε, διαδηλώσαμε, διεκδικήσαμε τα δικαιώματά μας».

Ο Μανώλης Μητσιάς στο 20/20: «Τραγικό που έμπλεξαν στον πόλεμο και τον Πολιτισμό – Ο Πολιτισμός είναι η απάντηση στη βαρβαρότητα»
ΠΡΟΒΟΛΗ

Ένα ταξίδι στο μουσικό σύμπαν του Μίκη Θεοδωράκη μέσα από τη σύμπραξη -για πρώτη φορά σε ένα από κοινού πρόγραμμα- δύο κορυφαίων ερμηνευτών που υπήρξαν σταθεροί συνεργάτες και συνοδοιπόροι του συνθέτη, όπως είναι ο Μανώλης Μητσιάς και η Μαργαρίτα Ζορμπαλά, δεν θα μπορούσε παρά να υπόσχεται πολλά για το κοινό που θα παραβρεθεί στον Φιλολογικό Σύλλογο «Παρνασσός» στις 1, 2, 8 και 9 Απριλίου.

Και αυτό γιατί οι δύο ερμηνευτές, πέρα από τα σπουδαία τραγούδια του κορυφαίου συνθέτη που έχουν χαρακτηρίσει με τις φωνές τους αμφότεροι, έχουν να μοιραστούν και ένα δεύτερο σύμπαν, πιο προσωπικό, αυτό της κοινής τους ζωής με τον Μίκη Θεοδωράκη επί σειρά ετών. Ένα σύμπαν γεμάτο πολύτιμες μνήμες και στιγμές έντονης και βαθιάς συγκίνησης, τόσο σε καλλιτεχνικό όσο και σε προσωπικό επίπεδο.

Στα λόγια του Μανώλη Μητσιά, του σπουδαίου ερμηνευτή που μας έκανε τη μεγάλη τιμή να συνομιλήσουμε μαζί του με αφορμή τον συγκεκριμένο κύκλο παραστάσεων, η συγκίνηση είναι κάτι παραπάνω από εμφανής. Τόσο για ένα ακόμη ταξίδι του στο αγαπημένο του σύμπαν του Μίκη Θεοδωράκη που οσονούπω ξεκινά όσο και για την ευκαιρία της συνάντησής του επί σκηνής με τη Μαργαρίτα Ζορμπαλά, την οποία εκτιμά ιδιαίτερα ως τραγουδίστρια αλλά και ως «εξαίρετο άνθρωπο», όπως εμφατικά μας λέει.

Ωστόσο, η συζήτησή μας αυτόν τον καιρό δεν θα μπορούσε παρά να ξεκινήσει με τις σκέψεις και τα συναισθήματα που του προκάλεσε η εξέλιξη του πολέμου στην Ουκρανία: «Είμαι στενοχωρημένος με αυτά που γίνονται, με τον πόλεμο. Με τον θάνατο αθώων πολιτών. Σαν γενιά δεν τα έχουμε ζήσει πολύ αυτά, τέτοιους σκοτωμούς. Μου έκανε ωστόσο εντύπωση ότι στον πόλεμο έμπλεξαν και τον Πολιτισμό, με την απαγόρευση διάσημων Ρώσων συγγραφέων και μουσικών για τον κόσμο. Είναι τραγικό. Δείχνει ότι αυτοί που κάνουν τους πολέμους είναι αγράμματοι και απολίτιστοι».

Συζητώντας για το αν Πολιτισμός αποτελεί την πιο ουσιαστική απάντηση στη βαρβαρότητα, καταλαβαίνω ότι το υποστηρίζει ακράδαντα. Άλλωστε, ο Μανώλης Μητσιάς ανήκει ανάμεσα στους τραγουδιστές εκείνους δεν «διολίσθησαν» ποτέ προς οτιδήποτε το εύπεπτο και το ευκαιριακό, ακολουθώντας τον δικό του, ακόμα και «δύσκολο» αρκετές φορές καλλιτεχνικό δρόμο, κάτι που όχι απλά δεν του στέρησε την τεράστια αποδοχή από το κοινό, αλλά τον κατέταξε σε μία πολύ ξεχωριστή θέση στις καρδιές όλων μας.

Πώς αισθάνεστε τώρα που ξεκινούν οι παραστάσεις στον «Παρνασσό»;

«Χαίρομαι που συνεργάζομαι με μία πολύ καλή τραγουδίστρια, τη Μαργαρίτα Ζορμπαλά. Και εξαίρετο άνθρωπο, έχει σημασία αυτό. Γιατί οι συνεργασίες γίνονται όταν οι άνθρωποι ταιριάζουν, όταν δεν ταιριάζουν δεν γίνονται καλές συνεργασίες. Με τη Μαργαρίτα έχουμε συνεργαστεί και στο παρελθόν, πριν από είκοσι χρόνια και παραπάνω, και έχω τις καλύτερες εντυπώσεις. Αυτή η συνεργασία, λοιπόν, είναι ένα αφιέρωμα στον Μίκη Θεοδωράκη. Στον Μίκη όλων μας, στον Μίκη που το παγκόσμιο ανάστημά του το έχω ζήσει από κοντά σε συναυλίες στο εξωτερικό, στην Αμερική και στην Ευρώπη. Και έχω νιώσει πραγματικά τι θα πει Μίκης Θεοδωράκης. Και είναι μια ευκαιρία, επειδή και η Μαργαρίτα συνεργάστηκε στενά μαζί του, να πούμε και κάποια τραγούδια του όχι από τα πιο γνωστά, που ο κόσμος δεν τα έχει ίσως στην καθημερινότητά του. Όπως τα λαϊκά του τραγούδια που είναι καταπληκτικά, είναι τραγούδια που μας σημάδεψαν, ή οι “Mπαλάντες” σε ποίηση του Μανόλη Αναγνωστάκη, ένα εκπληκτικό έργο του Θεοδωράκη. Αλλά και τραγούδια λαϊκά που έγραψε ο Μίκης στη δεκαετία του ’60, στο ξεκίνημά του με τον Μπιθικώτση, που με την πάροδο των ετών λίγο τα ξεχάσαμε αλλά είναι και αυτά καταπληκτικά. Αυτοί που έχουν μνήμη θα τα θυμηθούν και θα ονειρευτούν ξανά. Με το έργο του Μίκη ονειρευτήκαμε, ερωτευθήκαμε, πολιτικοποιηθήκαμε, διαδηλώσαμε, διεκδικήσαμε τα δικαιώματά μας. Ο Μίκης ήταν μέσα σε όλες τις παραστάσεις ζωής μας».

Με την κυρία Ζορμπαλά θα μοιραστείτε για πρώτη φορά οι δυο σας τη σκηνή;

«Ναι, είναι η πρώτη φορά. Είχαμε συναντηθεί φυσικά σε μεγάλες συναυλίες παλιά, σε μεγάλα γήπεδα. Αλλά σε μία σκηνή όπως αυτή του “Παρνασσού” δεν έχουμε ξαναβρεθεί μαζί, να τη μοιραστούμε. Είναι και ένας καταπληκτικός και ζεστός χώρος, χαίρομαι πολύ που θα βρεθούμε εκεί. Γιατί και ο Μίκης στις συναυλίες του αυτό ήθελε, να υπάρχει παρέα και τα τραγούδια του να τραγουδιούνται από όλο τον κόσμο. Και του άρεσαν πάρα πολύ οι διφωνίες, οι τετραφωνίες, θεωρούσε τα πολυφωνικά τραγούδια πιο παρεΐστικα από τα μονοφωνικά, και είχε δίκιο. Έτσι μας δίνεται η ευκαιρία με τη Μαργαρίτα να ικανοποιήσουμε και αυτή του την επιθυμία».

Με το σκεπτικό αυτό, της «παρέας», διαλέξατε και τους μουσικούς που θα σας συνοδεύσουν;

«Ναι, δεν θα είναι μεγάλη η ορχήστρα. Θα είναι τρεις μουσικοί, ο εξαίρετος πιανίστας Αχιλλέας Γουάστωρ μαζί με τον Ηρακλή Ζάκκα, επίσης καταπληκτικό μουσικό στο μπουζούκι και το μαντολίνο - υπήρξε και επί χρόνια συνεργάτης του Σταύρου Ξαρχάκου. Και η Τίνα Ντουφεξιάδου θα παίξει βιολοντσέλο. Τρεις μουσικοί, δεν θέλαμε παραπάνω. Άλλωστε τα τραγούδια του Μίκη, και με μία κιθάρα να τα ακούσεις νομίζεις ότι ακούς ορχήστρα. Τα τραγούδια τα καλά δεν θέλουν πολλά πράγματα, δεν θέλουν “φασαρίες”. Και οι συγκεκριμένοι τρεις μουσικοί ακούγονται επί σκηνής σαν δεκατρείς».

Μοιάζει πολύ ταιριαστό αυτό για ένα θέατρο όπως ο «Παρνασσός».

«Ακριβώς. Δεν θέλαμε ηλεκτρικά όργανα. Θέλαμε να ακουστεί ο Μίκης ζωντανά, που λέμε, μέσα από τα τραγούδια του».

Θέλετε να πάμε λίγο πίσω; Ποια ήταν η πρώτη φορά που βρεθήκατε μαζί με τον Μίκη Θεοδωράκη επί σκηνής;

«Αρχικά, με τον Μίκη πρωτοσυναντήθηκα την εποχή της δικτατορίας, όταν πήγα το 1968 το καλοκαίρι στο Βραχάτι, που ήταν περικυκλωμένος, για να με ακούσει, αν αξίζω να γίνω τραγουδιστής. Μου έδωσε όχι μόνο την έγκρισή του αλλά και τραγούδια του, να φύγω και να τα πω στο εξωτερικό, που όμως δεν μπορούσα. Συναντηθήκαμε ξανά στο Παρίσι το 1971, που ήμουν φαντάρος και είχα πάει κρυφά εκεί για μία συναυλία. Μου έδωσε και κάποιες δηλώσεις του και τις έφερα στην Αθήνα. Αργότερα συναντηθήκαμε ξανά στις δύο μεγάλες συναυλίες στο Καραϊσκάκη όταν επέστρεψε από το εξωτερικό, το 1974 που έπεσε η χούντα. Αμέσως τον επόμενο χειμώνα συνεργαστήκαμε στο “Ζουμ”, όπου ο Μίκης είχε την επιμέλεια προγράμματος. Τα επόμενα χρόνια δεν έπαψε ποτέ να με καλεί στις διάφορες συναυλίες του, σε πολιτικές, σε καλλιτεχνικές, ακόμα και στα γενέθλιά του στα 80 του και στα 90 του τραγούδησα, ήμουν παντού πάντα παρών. Κάναμε βεβαίως τη μεγάλη περιοδεία στο εξωτερικό με τη Μαρία Φαραντούρη και τον Πέτρο Πανδή με το “Άξιον Εστί”, τα “Επιφάνια”, η Μαρία είπε το “Μαουτχάουζεν” και όλα αυτά τα μεγάλα τραγούδια. Και δισκογραφικά συνεργαστήκαμε στην “Πολιτεία Γ”, στη “Θεία Λειτουργία”, στα λαϊκά του το 1974, που ήθελε να τα ξαναπώ».  

Καταλαβαίνω ότι υπήρχε ιδιαίτερη αγάπη μεταξύ σας...

«Ναι, ο Μίκης ήταν... τώρα τι να σας πω. Ό,τι και να πω θα είναι λίγο. Αν δεν έχεις ζήσει τον Θεοδωράκη από κοντά δεν μπορείς να καταλάβεις τι υπήρξε ο Μίκης για την Ελλάδα και πώς ορφάνεψε η Ελλάδα χωρίς αυτόν».

Από τις μεγάλες συναυλίες σας μαζί του στο εξωτερικό, ποιο συναίσθημα έχετε κρατήσει βαθιά μέσα σας;

«Ένιωσα την περηφάνια μαζί με τον Μίκη ότι και με απειλές ακόμα για τη ζωή του, όπως στο Μόντρεαλ που τον είχαν προκαλέσει οι Σκοπιανοί, εκείνος όρθωσε το ανάστημά του μπροστά τους και γελούσε, δεν έκανε πίσω. Έζησε περήφανος. Οι Έλληνες στην Αμερική έκλαιγαν στα μεγάλα θέατρα, στο Lincoln Center, στο Kennedy Center, στο Carnegie Hall. Οι συναυλίες του ήταν γεμάτες περηφάνια, συγκίνηση και κλάμα από τον κόσμο. Οι Έλληνες της Αμερικής δεν ένιωσαν ποτέ περισσότερη περηφάνια, ο Μίκης τους ανέβασε στα ουράνια. Και εμείς οι ίδιοι που ήμασταν στη σκηνή βάζαμε τα κλάματα, συγκινούμασταν που βλέπαμε τον κόσμο να κλαίει. Και βεβαίως με αυτά που έγραφαν οι Αμερικανοί δημοσιογράφοι».

Σε ποιο μέρος του έργου του τρέφετε, προσωπικά εσείς, μία ιδιαίτερη αγάπη; 

«Το Πού να βρω την ψυχή μου” από το Άξιον Εστί” με έχει αγγίξει πάρα πολύ προσωπικά. Είχα τον Μίκη μπροστά μου να με διευθύνει και τραγουδούσε μαζί μου, μου έδινε τον τόνο και την έκφραση. Δεν μπορούσε να το δει ο κόσμος, αλλά εμένα με συγκινούσε ιδιαίτερα. Το ένιωθα εγώ και εκείνος, κανένας άλλος. Ο κόσμος έβλεπε την πλάτη του. Ο τρόπος που μου το μετέδιδε τραγουδώντας μαζί μου ήταν κάτι το συγκλονιστικό. Είχαμε έναν διάλογο εκείνη τη στιγμή. Ήταν ανεπανάληπτο».


 INFO

ΜΙΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ - ΑΝ ΘΥΜΗΘΕΙΣ ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΜΟΥ
ΜΑΝΩΛΗΣ ΜΗΤΣΙΑΣ - ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ ΖΟΡΜΠΑΛΑ

ΦΙΛΟΛΟΓΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΠΑΡΝΑΣΣΟΣ
1, 2, 8 & 9 ΑΠΡΙΛΙΟΥ

Ώρα έναρξης: 8.30 μ.μ

Ο Μανώλης Μητσιάς και η Μαργαρίτα Ζορμπαλά μας καλωσορίζουν στη σκηνή του ιστορικού χώρου του Φιλολογικού συλλόγου ΠΑΡΝΑΣΣΟΣ, για τέσσερα μοναδικά ρεσιτάλ αφιερωμένα στο έργο του οικουμενικού Μίκη Θεοδωράκη, τις Παρασκευές 1 και 8 και τα Σάββατα 2 και 9 Απριλίου.

Στενοί συνεργάτες και οι δύο, επί σειρά ετών, με τον δημιουργό,  συναντιούνται ξανά μετά από χρόνια, για να τιμήσουν τον συνθέτη-μαχητή-μουσικό, την πολυτάλαντη αυτή προσωπικότητα που σφράγισε τον αιώνα. Τον άνθρωπο που αφιερώθηκε στη μουσική και στην ποίηση και που μέσα από τα τραγούδια του, οι Έλληνες αλλά και ολόκληρος ο πλανήτης γνώρισαν τους μεγάλους μας ποιητές, Ρίτσο, Ελύτη, Αναγνωστάκη, Λειβαδίτη κ.ά.

Ο Μανώλης Μητσιάς και η Μαργαρίτα Ζορμπαλά, με έναν ανεκτίμητο θησαυρό ο καθένας τους, με πολλούς κύκλους τραγουδιών του που ερμήνευσαν πρώτοι στη δισκογραφία, αλλά και με πολλές συνεργασίες τους στις συναυλίες του Μίκη Θεοδωράκη σε όλο τον κόσμο, θα μας ταξιδέψουν στο μουσικό του σύμπαν με τη δική του αισθητική, έτσι όπως την διδάχτηκαν από τον ίδιο.

Από τις μπαλάντες σε ποίηση  Μανώλη Αναγνωστάκη, με τις οποίες  ξεκίνησε την μουσική της διαδρομή, η Μαργαρίτα όταν τις ερμήνευσε στα 17 της χρόνια, στα λαϊκά του Μίκη που ο συνθέτης εμπιστεύθηκε στον Μανώλη Μητσιά και από το Μεθυσμένο κορίτσι στην Πολιτεία Γ.  Ο κατάλογος είναι μακρύς και συναρπαστικός, γιατί το έργο του Μίκη συνδυάζει την περίτεχνη σύνθεση με την λαϊκή  τέχνη, η μουσική του βρίσκεται σε διαρκή αναφορά με την ελληνική γλώσσα, την παράδοση την ιστορία και την ποίηση.

Στη συνάντηση αυτή, οι δύο καλλιτέχνες αναπολούν, νοσταλγούν συγκινούνται, αφηγούνται στιγμές που έζησαν δίπλα του και οι δύο επί σκηνής, μοιράζονται τα τραγούδια και τις εμπειρίες τους από αυτή την διαδρομή, κινητοποιούν τη συλλογική μνήμη και μας προσκαλούν  να συμπορευτούμε με μια βαθιά υπόκλιση στον συμπαντικό αυτόν Έλληνα.

Τον Μανώλη Μητσιά και την Μαργαρίτα Ζορμπαλά συνοδεύουν οι μουσικοί Αχιλλέας Γουάστωρ στο πιάνο και τις ενορχηστρώσεις, Ηρακλής Ζάκκας στο μπουζούκι και στο μαντολίνο και Τίνα Ντουφεξιάδου στο τσέλο. Υπεύθυνος ηχοληψίας ο Δημήτρης Μπουρμπούλης.

Προπώληση εισιτηρίων εδώ.

Τιμές εισιτηρίων από 12€

Τηλεφωνικό κέντρο: 210 7234567

Εκδοτήριο: Πανεπιστημίου 39
(Στοά Πεσμαζόγλου), Αθήνα

Παραγωγή: Cricos Productions

Επικοινωνία: Αλέξανδρος Καραμαλίκης, Τζίνα Φουντουλάκη


 Το 2020mag.gr είναι Χορηγός Επικοινωνίας της σειράς παραστάσεων. Μείνετε συντονισμένοι για προσκλήσεις και αποκλειστικό υλικό.


 

Ακολουθήστε το 20/20 Magazine στο Google News, στο Facebook, το Twitter και το Instagram.
ΠΡΟΒΟΛΗ