Η πλατεία βυθίζεται στο σκοτάδι και τα μέλη της ομάδας παίρνουν τις θέσεις τους επάνω στη σκηνή μέσα από μία ζευγαρωτή πορεία… Ίσως φταίει η πληροφόρησή μου για τη δουλειά που γίνεται από τη συγκεκριμένη ομάδα ή ακόμα και ο δυναμισμός που εκπέμπει η αφίσα της παράστασης, όμως τα σωθικά μου άρχισαν ήδη να «καίνε».

Ακούγεται ο κύκλος της ζωής που προσομοιάζει ιδιαίτερα με την πορεία ενός έρωτα, περιγράφονται οι κινήσεις του εγκεφάλου, οι εκκρίσεις του σώματος όταν εκείνο ερωτεύεται και η διαδικασία ενός φιλιού, όλα με έναν λυρισμό που φαίνεται να προσδίδει την ιερότητα που αξίζει στις στιγμές που περιγράφει, όσο άβολες κι αν είναι. Το κείμενο της παράστασης προβάλλεται σε ελληνικούς και αγγλικούς υπέρτιτλους.

Βλέπουμε σώματα και πνεύματα να θέλουν και να μην μπορούν να γευτούν τον έρωτα όπως επιθυμούν, να τους χωρίζουν χιλιόμετρα ή μερικά εκατοστά, να αδυνατούν να επικοινωνήσουν τώρα που «τα περιστέρια έβγαλαν κεραίες», ή λόγω των κοινωνικών συμβάσεων που τους θεωρούν "αόρατους".

Παρακολουθούμε μία χορογραφημένη ερωτική σκηνή που μας θυμίζει ιδιαίτερα μία αντίστοιχή της από παλαιότερη παράσταση του «Μακμπέθ» σε σκηνοθεσία Αναστασίας Ρεβή αλλά και μία ακόμη, δυνατότερη, ανάμεσα σε δύο ανθρώπους που στη συνέχεια τους απομακρύνουν ‘στοργικά’ και με ‘συμπόνια’ ντύνουν τα γυμνά τους σώματα γιατί «φοβούνται μην κάνουν παιδιά και τα παιδιά τους βγουν διαφορετικά, σαν εκείνους».

Βλέπουμε γυμνά, σώματα που δεν έχουμε συνηθίσει, ακούμε τις έννοιες του έρωτα και του σεξ να διαστρεβλώνονται ξαφνικά και τα ερωτικά αγγίγματα απλώς να περιγράφονται χωρίς να είναι δυνατόν, σε κάποιες περιπτώσεις, να πραγματοποιηθούν.

Η αναπηρία των σωμάτων, που ξεπερνούν τους φραγμούς και τα όριά τους, έρχεται επάνω στη σκηνή και ρίχνει στα μούτρα της κοινωνίας, όλα όσα χλευάζει και αφήνει στην αφάνεια ως «μη κανονικά», επιτυχώς, της δείχνει την αναπηρία της όπως κάνει και εκείνη τόσα χρόνια.

Η δουλειά της Ελένης Ευθυμίου αλλά και των ηθοποιών είχε σαν αποτέλεσμα αυτός ο φαινομενικά ετερογενής θίασος να λειτουργήσει αρμονικά σαν ένα σώμα δίνοντάς μας να καταλάβουμε μία και καλή πως με προσπάθεια, τα πάντα είναι δυνατά.

Τα σκηνικά της Ευαγγελίας Κιρκινέ, υψώνονται, στο τέλος της παράστασης, για να υποδηλώσουν ξανά την ανάγκη να ξεριζωθούν από μέσα μας όλα αυτά τα κοινωνικά στερεότυπα που υπάρχουν πια ως δεύτερη φύση μας, ενώ η μουσική του Οδυσσέα Γκάλλιου εκτελεσμένη από τον Γιώργο Χωλόπουλο, έντυσε με ιδιαίτερο τρόπο τα συναισθήματα που δημιουργούνται καθ’ όλη τη διάρκεια της παράστασης.

Ένας ύμνος στον έρωτα, τον «ποιητή των πάντων», τον έρωτα που γεννάται μέσα σε κάθε σώμα και κάθε ύπαρξη προς οποιαδήποτε άλλη, που όμως ‘καταριέται’ κάποιους και δεν τους επιτρέπει να τον γευτούν ολοκληρωτικά, γιατί δεν έχουν τα «κατάλληλα προσόντα». Τον έρωτα στον οποίο έχουν δικαίωμα όλοι. Μια γροθιά στην κοινωνική κατασκευή του ‘κανονικού’ και στην τάση, ακόμα και των ίδιων των οικείων, απόκρυψης οποιουδήποτε δεν πληροί αυτές τις προϋποθέσεις, δήθεν με μοναδικό σκοπό την «προστασία» του. Μια γροθιά στο στομάχι των θεατών.

Μια παράσταση συνόλου, όπου οι ηθοποιοί παίζουν επί ίσοις όροις, οι φωνές τους σε ταξιδεύουν στο κέντρο της ύπαρξής σου και η δύναμη της ψυχής τους σου προκαλεί έναν απέραντο σεβασμό και όλα αυτά σε συνεπαίρνουν σε έναν μετουσιαστικό χορό και νοιώθεις σαν μια άλλη Νόρα που χορεύει, μυστικά, τη δική της ταραντέλα.

Μία εμπειρία από εκείνες που, μάλλον, λίγες φορές στη ζωή σου έχεις την ευκαιρία να βιώσεις, με τα νοήματά της να είναι πολυεπίπεδα, τόσο καλλιτεχνικά όσο και κοινωνικά, δηλώνοντας πως η τέχνη δεν είναι για «εκλεκτούς» και είναι το πιο σημαντικό εργαλείο ένταξης των ανθρώπων στο κοινωνικό σώμα αλλά και ότι η κοινωνία πρέπει να σταματήσει εδώ και τώρα την επίδοση ή αφαίρεση του δικαιώματος στην απόλαυση της ζωής με βάση την ΑρτιΜΕλειΑ μας.

Επί σκηνής ήταν οι: Μαρία Δαχλύθρα, Αγάπη Θεοδωρίδου-Κουνινή, Άννα Καλίντσεβα, Θεανώ Κόντα, Βαγγέλης Κοσμίδης, Ηλίας Κουγιουμτζής, Γιώτα Κουϊτζόγλου, Νίκος Κυπαρίσσης, Άγγελος Κωνσταντίνου, Λωξάνδρα Λούκας, Θεοχάρης Μπαϊρακταρίδης, Γιώργος-Ζήσης Μπιλιώνης, Σοφία Μπλέτσου, Θάνος Νανάσης, Μιχάλης Ντολόπουλος, Θεανώ Παπαβασιλείου, Χάρις Σερδάρη, Χρήστος Σιούμης, Δανάη Τσορλίνη, Παναγιώτης Τσουρουπίδης, Μαρία-Ταρσή Χελά, Αλέξανδρος Χάτσιος ενώ στο βίντεο συμμετείχαν οι Ρούλα Αλαβέρα και Παναγιώτης Παπαϊωάννου.