Ένα τζουκ μποξ για τη Θεσσαλονίκη (review)

Το καλοκαίρι έχει μπει για τα καλά και το 4o Διεθνές Φεστιβάλ Δάσους ολοκληρώθηκε με σπουδαίες παραγωγές. Μία από αυτές, υπήρξε το Jukebox Thessaloniki, μια ιδέα που γεννήθηκε και σκηνοθετήθηκε από τη γαλλική κολεκτίβα Encyclopédie de la parole σε συνεργασία με καλλιτέχνες του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος.

Ένα τζουκ μποξ για τη Θεσσαλονίκη (review)
ΠΡΟΒΟΛΗ

Η παράσταση ανέβηκε στο Φουαγιέ του Θεάτρου της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών, γεγονός που από την αρχή μας προϊδέαζε για το θέαμα που θα παρακολουθήσουμε λόγω της διάταξης της πολυμορφικής σκηνής του.

Ο τρόπος λειτουργίας ενός jukebox είναι, λίγο έως πολύ, γνωστός: όποιος επιθυμεί ρίχνει ένα κέρμα στη σχισμή, κάνει την επιλογή του και το αγαπημένο του τραγούδι ξεκινά. Έτσι και η παράσταση, σε σκηνοθεσία Joris Lacoste και δραματουργία Πρόδρομου Τσινικόρη, εξαρτιόταν άμεσα από τις αποφάσεις του κοινού.

Στη σκηνή, οι επτά (καθώς η πρεμιέρα της παράστασης έγινε με μία έκτακτη απουσία) ηθοποιοί είναι παραταγμένοι και καθισμένοι στις καρέκλες τους. Η «τελετάρχης» Ελένη Θυμιοπούλου εξηγεί στο κοινό τους κανόνες και όλοι περιμένουν καρτερικά κάποιος να τους καλέσει στη σκηνή, διαλέγοντας έναν από τους τίτλους που έχουμε στα χέρια μας. Μάλιστα, σε πολλές περιπτώσεις, ο τίτλος της σκηνής κρύβει εκπλήξεις και ανατροπές.

Μια παράσταση-μωσαϊκό, με αυτοτελή «επεισόδια» που σχεδόν περιγράφει τη ζωή στη Θεσσαλονίκη μέσα από όσα μπορεί να ακούσει κάποιος στον δρόμο, σε μία οικογενειακή συζήτηση, ακόμα και στην τοπική τηλεόραση. Ένα project που όπως περιγράφει και το όνομα της κολεκτίβας -σε μία ελεύθερη μετάφραση θα ονομαζόταν «Εγκυκλοπαίδεια του Προφορικού Λόγου»- πραγματεύεται τη μουσικότητα του λόγου, όχι μόνο τις λέξεις που εκφέρονται αλλά και τον τρόπο με τον οποίο εκφέρονται.

Στη θέση των σκηνικών χρησιμοποιούνται οι μαύρες καρέκλες των ηθοποιών και ένα μικρόφωνο. Τα κοστούμια, απλά και καθημερινά, εκτός της τελετάρχη που μέσω του φορέματός της ξεχώριζε ο ρόλος που ανέλαβε, υπογράμμιζαν πως πρωταγωνιστές αυτής της παράστασης και των ντοκουμέντων της ζωής που περιλαμβάνει, μπορούν να είναι όλοι οι κάτοικοι της σύγχρονης μεγαλούπολης. Οι εξαιρετικοί ηθοποιοί, απομαγνητοφωνώντας ομιλίες της καθημερινότητας, μιμούμενοι με απόλυτο ρεαλισμό τα ηχητικά αυτά στιγμιότυπα, υπηρέτησαν επάξια μία σπουδή επάνω στην καθομιλουμένη ελληνική γλώσσα, την οποία έντυσαν με κινησιολογικούς αυτοσχεδιασμούς από τους οποίους δεν έλειπε ο κοινωνικός σχολιασμός και το χιούμορ. Φυσικά, το άγχος της πρεμιέρας ήταν εκεί, με αποτέλεσμα να υπάρξουν κάποια «φάλτσα» τα οποία όμως, εκείνοι, δεν δίστασαν να παραδεχτούν και να διορθώσουν επιτόπου.

Μια παράσταση από αυτές που δεν έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε στη Θεσσαλονίκη, μέρος του κανόνα που θέλει το θέατρο να είναι η τέχνη της στιγμής, καθώς καμία παράσταση δεν είναι ίδια με την άλλη, βάζοντας, στην προκειμένη περίπτωση το κοινό στο επίκεντρο της εξέλιξης της δράσης, δίνοντάς του δικαιώματα σκηνοθέτη. Παρ’ όλα αυτά, μόνο ένα μέρος του κοινού της πόλης δείχνει να είναι διαθέσιμο και αρκετά θαρραλέο ώστε να πάρει μία τέτοια θέση και να την υποστηρίξει.


INFO

Jukebox Thessaloniki

Καλλιτεχνική επιμέλεια: Élise Simonet
Σκηνική επιμέλεια: Joris Lacoste
Δραματουργία και επιμέλεια των ηχητικών ντοκουμέντων: Πρόδρομος Τσινικόρης
Έρευνα και συλλογή ηχητικών ντοκουμέντων:  Δημήτρης Διακοσάββας, Γιάννης Γκρέζιος, Μαρία Καραμήτρη, Γιώργος Κολοβός, Στέφανος Πίττας, Ευανθία Σωφρονίδου, Ελένη Θυμιοπούλου, Λίλα Βλαχοπούλου

Επί σκηνής: Δημήτρης Διακοσάββας, Γιάννης Γκρέζιος, Μαρία Καραμήτρη, Γιώργος Κολοβός, Στέφανος Πίττας, Ευανθία Σωφρονίδου, Ελένη Θυμιοπούλου, Λίλα Βλαχοπούλου

Ακολουθήστε το 20/20 Magazine στο Google News, στο Facebook, το Twitter και το Instagram.
ΠΡΟΒΟΛΗ