Σάββατο 23 Ιουλίου, ώρα 20:30. Ξεκινάω για το Ανοιχτό Θέατρο Κολωνού, που απέχει από το σπίτι μου περίπου 4 λεπτά με τα πόδια (είναι αλήθεια, τυχαίνει να μένω στην περιοχή). Η ζέστη αφόρητη, αλλά για τη Μαρία Παπαγεωργίου έχω πάρει μετρό, λεωφορεία και ταξί για να βρεθώ στις συναυλίες της στο παρελθόν. Δεν υπήρχε καμία περίπτωση να με πτοήσει κάτι τέτοιο και να μην απολαύσω τον ερχομό της με την υπέροχη μπάντα της κυριολεκτικά στη γειτονιά μου.

Σαν εμένα αποδείχθηκε ότι ήταν κι άλλοι πολλοί. Το συμπαθητικό ανοιχτό θεατράκι άρχισε να γεμίζει κόσμο, όχι μόνο από πρόσωπα που ακολουθούν τη Μαρία συστηματικά στις ζωντανές εμφανίσεις της αλλά και από ανθρώπους κάθε ηλικίας, από την περιοχή ή από την ευρύτερη περιοχή αυτής της –παραμελημένης διαχρονικά από τον Δήμο- πλευράς της πρωτεύουσας. Απ’ ό,τι φαίνεται, οι προσπάθειες αναβάθμισης του Ανοιχτού Θεάτρου τα τελευταία χρόνια αρχίζουν και αποδίδουν καρπούς, παρότι -και το καταθέτω ως κάτοικος της περιοχής- η ενημέρωση για τις εκδηλώσεις που γίνονται σε αυτό παραμένει σχεδόν ανύπαρκτη για όσους κινούμαστε στην περιοχή, χωρίς αφίσες, χωρίς προγράμματα παραστάσεων και με τον πίνακα ανακοινώσεων στην κεντρική είσοδο του πάρκου να παραμένει -πεισματικά- σε αχρησία. Ωστόσο, ειδικά οι φετινές προσπάθειες του προγράμματος του Δήμου Αθηναίων Culture is Athens/ Πολιτισμός είναι η Αθήνα είναι αν μη τι άλλο φιλότιμες και η ηλεκτρονική εξυπηρέτηση ικανοποιητική.

Λίγα λεπτά μετά τις 9, η Μαρία Παπαγεωργίου και η μπάντα της πήραν τη θέση τους επί σκηνής, με τον κόσμο ακόμη να συρρέει στο θέατρο. Οι πιστοί ακροατές της ήταν -ήμασταν- υποψιασμένοι και έφτασαν στην ώρα τους, καθώς -αν δεν το ξέρετε ήδη αυτό- είναι πάγια η τακτική της συγκεκριμένης καλλιτέχνιδας να ξεκινά όσο πιο κοντά γίνεται στην προγραμματισμένη ώρα τις συναυλίες της, χτίζοντας έτσι αθόρυβα εδώ και καιρό μία ιδιαίτερη σχέση αλληλοσεβασμού με το κοινό που την ακολουθεί. 

Οι πρώτες νότες ηχούν με το τραγούδι «Ο κόσμος τελειώνει», σε στίχους και μουσική του Σταύρου Ρουμελιώτη, που μας βάζει ιδανικά στην ατμόσφαιρα της καλοδουλεμένης καλλιτεχνικά συναυλίας που πρόκειται να ζήσουμε. Ακολουθεί το τραγούδι «Αυτό που βλέπουν τα πουλιά», επίσης του Σταύρου Ρουμελιώτη, που ζωηρεύει αρκετά το κλίμα, αλλά δίνει και για πρώτη φορά χώρο στη βραδιά για τα μοναδικά φωνητικά της Μαρίας Παπαγεωργίου, που αναμφισβήτητα αποτελούν ένα από τα μεγάλα highlights κάθε εμφάνισής της.

Καθώς προχωράει η βραδιά, το πρόγραμμα περνά σταδιακά από τα τραγούδια που έχει ερμηνεύσει η ίδια, κυρίως σε στίχους και μουσική των δύο ικανότατων τραγουδοποιών με τους οποίους συμπορεύτηκε για καιρό, του Αλέξανδρου Εμμανουηλίδη και του Σταύρου Ρουμελιώτη, σε πολύ ενδιαφέρουσες επιλογές διασκευών όπως το “Vivere Pericolosamente” του Τζίμη Πανούση, το «Μόχα» του Παύλου Παυλίδη αλλά και το τραγούδι «Ελένη Τοπαλούδη» του Φοίβου Δεληβοριά, που περιλαμβάνεται στον τελευταίο του δίσκο «ΑΝΙΜΕ».

Για τα λόγια της στην αποφώνηση του συγκεκριμένου τραγουδιού, όπου μοιράζεται ανοιχτά τα συναισθήματά της για την αποφυλάκιση του Δημήτρη Λιγνάδη, καταχειροκροτείται από το κοινό: «Βιαστής είναι, παιδιά. Βιαστής. Κι επειδή είμαι από την επαρχία, και το σώμα μου είναι ευτυχισμένο και ελεύθερο, κι επειδή μέσα στην τέχνη δεν γνώρισα ποτέ κανένα πρόβλημα μέσα στον χώρο, δεν θέλω να είμαι η εξαίρεση, θέλω να είμαι ο κανόνας που δεν θα ‘χει εξαιρέσεις. Να σπουδάζουμε, να κάνουμε έρωτα και να αγαπάμε την τέχνη μας χωρίς να μας βιάζει κανείς. Και σωματικά και ψυχικά».

Σε όλη τη διάρκεια της συναυλίας, ο ήχος της μπάντας παραμένει εξαιρετικός. Οι μουσικοί επί σκηνής –η Σοφία Ευκλείδου στο τσέλο, ο Μιχάλης Βρέττας στο βιολί και τα φωνητικά, ο Γιώργος Καρδιανός στην ηλεκτρική κιθάρα, ο Κρίτων Μπελλώνιας στα τύμπανα και ο Γιώργος Ντάνης στο κοντραμπάσο- είναι ένα σύνολο ικανότατων μουσικών που πλαισιώνουν την ερμηνεύτρια με την ενέργεια και τη λεπτομέρεια που απαιτείται σε κάθε τραγούδι. Στην ηχοληψία, ο Σωτήρης Παπάκος κάνει τη δουλειά του εξαιρετικά.

Καθώς το πρόγραμμα της συναυλίας προχωρά προς την τελική κορύφωσή του, την οποία η Μαρία Παπαγεωργίου χτίζει τραγούδι με τραγούδι παίρνοντας μαζί της ολοένα και περισσότερο το κοινό, παίρνουν τη θέση τους τα τραγούδια που έχουν συνδεθεί μαζί της τα τελευταία χρόνια, οι πολύ επιτυχημένες επανεκτελέσεις της. Τα υπέροχα διασκευασμένα «Ξημερώνει» και «Αγάπη» των Μίκη Θεοδωράκη και Κώστα Τριπολίτη, ενορχηστρωμένα όπως τα τίμησαν και συνεχίζουν να τα τιμούν τα ραδιόφωνα. Το «Στην Κοιλάδα των Τεμπών» του Θανάση Παπακωνσταντίνου -πρώτη εκτέλεση από τον Σωκράτη Μάλαμα- αλλά και ο δικός της «Σπόρος», σε στίχους και μουσική του Σταύρου Ρουμελιώτη, ένα από τα ωραιότερα τραγούδια που έχει ηχογραφήσει μέχρι τώρα.

Το φινάλε έρχεται με την εκρηκτική «Μηλιά», το παραδοσιακό τραγούδι της Καρπάθου, όπου η Μαρία Παπαγεωργίου δίνει τον τόνο για γιορτή, παροτρύνοντας το κοινό να σηκωθεί από τις θέσεις του και να γίνει ένα μαζί της και με τους μουσικούς της, όπως και συνέβη, μέσα σε κλίμα ενθουσιασμού.

Η Μαρία Παπαγεωργίου μάς αποχαιρέτησε με τον «Κηπουρό» του Παύλου Παυλίδη, σε αυτή τη μαγική επανεκτέλεση που μας έχει χαρίσει τα τελευταία χρόνια. Ο ιδανικός επίλογος για μία βραδιά όπου η ομορφιά της μουσικής και η δίψα για ένωση μέσω της τέχνης νίκησε κατά κράτος την αφόρητη ζέστη αλλά και τη βαρυθυμία ενός ακόμη δύσκολου, όπως εξελίσσεται για πολλούς από εμάς, καλοκαιριού.

Μια ανάσα ελπίδας, από αυτές που μόνο ο μεγάλος πνεύμονας του πολιτισμού μπορεί να μας τη χαρίσει τόσο καθάρια, τόσο αναζωογονητική, τόσο βαθιά παρηγορητική.

Μαρία, Σοφία, Μιχάλη, Γιώργο, Κρίτων, Γιώργο, Σωτήρη και Ρακίλ, εις το επανιδείν.

 Φωτογραφίες: Culture is Athens/George Spanos

INFO

Η Μαρία Παπαγεωργίου στο Ανοιχτό Θέατρο Κολωνού

Σάββατο 23 Ιουλίου 2022

Ώρα έναρξης: 21:00

Είσοδος ελεύθερη

Μαζί της οι μουσικοί:

Σοφία Ευκλείδου | τσέλο
Μιχάλης Βρέττας | βιολί
Γιώργος Καρδιανός | ηλεκτρική κιθάρα
Κρίτων Μπελλώνιας | τύμπανα
Γιώργος Ντάνης | κοντραμπάσο

Ηχοληψία: Σωτήρης Παπάκος

Παραγωγή: Prospero