28ες Νύχτες Πρεμιέρας: Μια μάτια πάνω στη σεξουαλικότητα και λίγες γουλιές τεκίλα

Δύο ταινίες που ξεχώρισαν στις φετινές Νύχτες Πρεμιέρας για την αλήθεια τους, το συναίσθημα που εκπέμπουν και για τους μοναδικούς χαρακτήρες που γίναν ήδη φίλοι μας. Από το Πακιστάν και το Μεξικό, δυο μοναδικές ιστορίες για τις καταπιεσμένες επιθυμίες, τα πάθη, τις απογοητεύσεις και τις ρομαντικές φαντασιώσεις.

28ες Νύχτες Πρεμιέρας: Μια μάτια πάνω στη σεξουαλικότητα και λίγες γουλιές τεκίλα
ΠΡΟΒΟΛΗ

Joyland

Σκηνοθεσία: Saim Sadiq

Αν θελήσεις κάποτε να δεις μια ταινία για τις καταπιεσμένες επιθυμίες, αυτή θα ήταν σίγουρα το Joyland. Στο μεγάλου μήκους σκηνοθετικό του ντεμπούτο, ο Saim Sadiq φτιάχνει έναν κόσμο γεμάτο ευαισθησία και ερωτισμό, με χαρακτήρες που θα τους έλεγες και καταραμένους στον πυρήνα τους. Με μια πρόχειρη αναζήτηση στο διαδίκτυο θα εντοπίσεις πολλούς χρήστες στο Twitter να ζητούν να απαγορευθεί η ταινία, αφού ως μουσουλμάνοι δεν γίνεται να δεχτούν την προβολή μιας ταινίας που «προωθεί την ομοφυλοφιλία». Έχοντας αποσπάσει ήδη τον Queer Φοίνικα στις Κάννες, αν θέλετε να βρεθείτε στα καλά καθούμενα ερωτευμένοι με τρία διαφορετικά πρόσωπα μυθοπλασίας, να τρέξετε πίσω από αυτό το πακιστανικό φιλμ όποτε και αν βρεθεί στο δρόμο σας.

Η ιστορία του Joyland διαδραματίζεται στη Λαχόρη και περιστρέφεται γύρω από μια μεσοαστική πατριαρχική οικογένεια, στην οποία ένας σκληρός πατέρας αποφασίζει και διατάζει για τις ζωές των δύο γιών του και των γυναικών τους. Οι ισορροπίες αλλάζουν όταν ο μικρότερος γιος της οικογένειας, Χάιντερ, βρίσκει δουλειά ως χορευτής στο μπαλέτο της Μπίμπα, μιας τρανς χορεύτριας, την οποία και ερωτεύεται. Χωρίς να στοχεύει απαραίτητα στο να χαρίσει κάποια κραυγαλέα δήλωση ή ένα μανιφέστο για τα queer δικαιώματα, η ταινία εμβαθύνει στις πιο λεπτές δομές των χαρακτήρων της, οι οποίοι σπάνε τα όριά τους μέσα στην αυστηρή και συντηρητική πόλη στην οποία ζουν.

Με αναλογία διαστάσεων 4:3, από τη μία νιώθεις οικειότητα, αφού τα στενά όρια της εικόνας φέρνουν τους χαρακτήρες πιο κοντά τον έναν στον άλλον, από την άλλη όμως παρατηρείς να εντείνεται και η σεξουαλική πίεση που διαφαίνεται ήδη από τα πρώτα λεπτά. Ο σκηνοθέτης εξερευνά με θάρρος την κοινωνία του Πακιστάν και πολλά από τα πολιτιστικά στοιχεία της, όλα υπό το πρίσμα της πατριαρχίας και το αυστηρό μάτι του πατέρα-επόπτη. Σε κάθε πλάνο, ακόμα και στα πιο ηδονοβλεπτικά, αφήνει το θεατή να νιώσει το ανθρώπινο χάδι που θα τον συγκινήσει και θα τον κάνει να συμπονέσει τόσο τους χαρακτήρες, όσο και τις επιλογές τους.

JOYLAND - A STORIE - EV - CANNES 2022

Οι δυο σταθμοί (Dos Estaciones)

Σκηνοθεσία: Juan Pablo González

Η ιστορία του Dos Estaciones, ενός εργοστασίου που παράγει τεκίλα, ζωντάνεψε μέσα στη μικρή αίθουσα του Δαναού, μέσα από τα μάτια της ιδιοκτήτριάς του, που θα παλέψει να κρατήσει ανοιχτή την οικογενειακή επιχείρηση. Ο θεατής τη βλέπει να περνάει την καθημερινότητά της στο ευρύχωρο εργοστάσιο, που όμως μοιάζει σχεδόν έρημο, αφού δεν έχει πια πολλούς εργαζόμενους. Σύντομα θα αντιληφθεί ότι η επιχείρησή της περνάει μια κρίση και οι λόγοι θα γίνονται γνωστοί κατά την εξέλιξη της ταινίας. Από τη μία μια ασθένεια που προσβάλλει τις καλλιέργειες αγαύης (που χρησιμοποιείται για την παραγωγή τεκίλας), μετά οι διαδοχικές παραιτήσεις των υπαλλήλων, που βρίσκουν δουλειά με περισσότερα χρήματα, τα πολλά χρέη που έχουν μαζευτεί.

Η πρωταγωνίστρια είναι σχεδόν μόνη τις περισσότερες φορές, χαμένη στις σκέψεις της και στα προβλήματά της, που μοιάζουν ολοένα να βαθαίνουν. Ώσπου μια μέρα, γνωρίζεται με μια νέα κοπέλα, τη Ραφαέλα, την οποία και προσλαμβάνει στο εργοστάσιο. Η κίνηση αυτή δεν γίνεται μόνο με στόχο να τακτοποιήσει η νεαρή κοπέλα τις διάφορες γραμματειακές υποχρεώσεις της επιχείρησης, αλλά είναι και κάτι που η πρωταγωνίστρια φαίνεται να έχει πολύ μεγάλη ανάγκη για να νιώσει πιο κοντά στον πραγματικό εαυτό της.

Η ηθοποιός Teresa Sánchez υποδύεται χαρισματικά έναν άνθρωπο που, αφού γνώρισε το μεγαλείο, τώρα έχει εκπέσει στην προσπάθεια να περισώσει την περηφάνια της. Είναι σημαντικό το ότι η παλέτα της περιλαμβάνει όλα σχεδόν τα συναισθήματα, τα οποία και μεταφέρει με όχημα το ισχυρό βλέμμα της. Μπορεί η ιστορία να είναι διασκορπισμένη εδώ κι εκεί, γίνεται όμως αντιληπτή ως μια ενιαία ιστορία επιμονής σε έναν προσωπικό στόχο, ένα ρομαντικό όνειρο που ενδέχεται και να σε απογοητεύσει. Ακόμα κι αν δεν τα μαθαίνουμε όλα για τον χαρακτήρα της, αρκεί που μας χαρίζονται μερικές ξεχωριστές στιγμές αλήθειας σε αυτή τη δραματική ταινία, που τείνει να λειτουργεί και ως αλληγορία του πόσο σαρωτική έχει υπάρξει η παγκοσμιοποίηση.

Dos Estaciones - Official Trailer

Ακολουθήστε το 20/20 Magazine στο Google News, στο Facebook, το Twitter και το Instagram.
ΠΡΟΒΟΛΗ