Σε κλίμα χαράς και ενθουσιασμού πραγματοποιήθηκε την Πέμπτη 3 Νοεμβρίου η τελετή έναρξης του 63ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, με οικοδεσπότη τον Γιώργο Καπουτζίδη, ο οποίος καλωσόρισε το κοινό του Ολύμπιον. «Είναι μεγάλη χαρά και τιμή για μένα να βρίσκομαι εδώ. Σας ευχαριστώ πάρα πολύ που με καλέσατε. Για να είμαι απόλυτα ειλικρινής, όμως, δεν ξέρω γιατί με καλέσατε. Δεν είμαι από τη Θεσσαλονίκη, αλλά από τις Σέρρες, και πέρα από θέατρο και τηλεόραση δεν έχω κάνει κινηματογράφο», είπε χιουμοριστικά ο κ. Καπουτζίδης, προλογίζοντας την έναρξη της φετινής διοργάνωσης. 

Αμέσως μετά, έδωσε τον λόγο στη γενική διευθύντρια του Φεστιβάλ, Ελίζ Ζαλαντό. «Πριν ακριβώς έναν χρόνο, σε αυτή εδώ την αίθουσα, εγκαινιάσαμε το 62ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης με μια σπουδαία ταινία. Το Γεγονός, της Οντρέ Ντιγουάν, μιλά για μια κοπέλα, στη δεκαετία του ’60 στη Γαλλία, που ήθελε να κάνει έκτρωση. Εκείνη την εποχή όμως, αυτή η επέμβαση μπορούσε να στείλει μια γυναίκα στη φυλακή. Aπό πέρσι μέχρι φέτος αυτό το δικαίωμα, όπως και πολλά άλλα δικαιώματα που αφορούν τις γυναίκες, απειλούνται καθημερινά. Είδαμε τι συμβαίνει σε πολλές χώρες του πλανήτη. Και παρακολουθούμε με τρόμο και ελπίδα των αγώνα των γυναικών στο Ιράν. Γι’ αυτό και το Φεστιβάλ θα μιλήσει φέτος για τα δικαιώματα των γυναικών και θα φέρει στο προσκήνιο σημαντικές δημιουργούς που πηγαίνουν την τέχνη και το σινεμά ένα βήμα μπροστά. Είναι η γυναίκα που πρωταγωνιστεί στην αφίσα μας. Είναι οι γυναίκες που λάμπουν στο φετινό μας σποτ. Είναι η Ελένη από την Αναπαράσταση του Θόδωρου Αγγελόπουλου. Είναι η Μαρία Πλυτά, η πρώτη Ελληνίδα που πέρασε πίσω από την κάμερα. Είναι η Μαρία Γαβαλά, που θα τιμηθεί με τον ειδικό Χρυσό Αλέξανδρο. Και βέβαια είναι η ιρανή ηθοποιός Μίνα Καβανί, η οποία ζει αυτοεξόριστη στο Παρίσι και πρωταγωνιστεί στην τελευταία ταινία του Τζαφάρ Παναχί, που έχει μιλήσει και αυτός για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τα δικαιώματα των γυναικών, και αυτή τη στιγμή βρίσκεται στη φυλακή. Για όλες αυτές τις γυναίκες, για όλες εμάς, για όλες εσάς, το Φεστιβάλ πάλεψε και θα παλεύει με τον τρόπο που ξέρει. Μέσα από τις κινούμενες εικόνες. Μέσα από τη λυτρωτική δύναμη του κινηματογράφου».

O Γιώργος Καπουτζίδης αναφέρθηκε στο τραγούδι «Λαδάδικα» του Μάριου Τόκα και του Φίλιππου Γράψα, που έγινε διάσημο μέσα από την εκτέλεση και τη μαγική φωνή του Δημήτρη Μητροπάνου, και το οποίο «ντύνει» το σποτ της φετινής διοργάνωσης. Η Εύη Καλογηροπούλου, που βραβεύτηκε στην Εβδομάδα Κριτικής των Καννών για την ταινία της, Στον θρόνο του Ξέρξη, είναι η δημιουργός του φετινού σποτ. «Πέντε γυναίκες, ένα παλιό αυτοκίνητο, βλέμματα γεμάτα ιστορίες και η μουσική διασκευή από την Kid Moxie είναι αυτά που συνθέτουν το νόημα του φετινού Φεστιβάλ που είναι η συμπεριληψιμότητα, η τόλμη και φυσικά η Θεσσαλονίκη» επισήμανε ο κ. Καπουτζίδης, ενώ αμέσως μετά το κοινό είχε την ευκαιρία να απολαύσει το σποτ του Φεστιβάλ.

Την τελετή έναρξης έκλεισε ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Φεστιβάλ, Ορέστης Ανδρεαδάκης, ο οποίος μίλησε για την ταινία έναρξης, το The Fabelmans του Στίβεν Σπίλμπεργκ. «Στην ταινία που θα δείτε σε λίγο υπάρχει μια φράση που είμαι σίγουρος ότι θα αποτυπωθεί στο μυαλό και στην ψυχή σας. Δεν θα σας αποκαλύψω βέβαια ποιος τη λέει και με ποια αφορμή. “Σε ένα κάδρο, όταν ο ορίζοντας είναι στο κάτω μέρος είναι ενδιαφέρον. Όταν ο ορίζοντας είναι στο πάνω μέρος είναι εξίσου ενδιαφέρον. Όταν όμως ο ορίζοντας είναι στη μέση είναι βαρετό”. Σε λίγο θα καταλάβετε τι ακριβώς θέλει να μας πει ο Στίβεν Σπίλμπεργκ με αυτή τη φράση για τον κινηματογράφο και τη ζωή. Για την πραγματικότητα και την αναπαράστασή της, για τη μαγεία της μεγάλης οθόνης. ΤοThe Fabelmans είναι μια υπέροχη ταινία που μας υπενθυμίζει –ίσως καλύτερα από οποιαδήποτε άλλη εδώ και πάρα πολλά χρόνια– τον λόγο που κάνουμε αυτή τη δουλειά. Που αγαπάμε τον κινηματογράφο, που βρίσκουμε αποκούμπι στην ποίηση, που συνεχίζουμε να ερωτευόμαστε μπροστά σε ένα έργο τέχνης ή μέσα σε μια σκοτεινή αίθουσα. Κατά πάσα πιθανότητα είναι η προσωπική ιστορία του ίδιου του Σπίλμπεργκ, ο οποίος συνειδητοποίησε από πολύ μικρός ότι η ζωή βρίσκεται πάντα πίσω από τον καθρέφτη της τέχνης και ότι η πραγματικότητα μπορεί και να μην είναι παρά μία μικρή ψηφίδα στο μεγάλο μωσαϊκό των ονείρων».

Περισσότερα για το Φεστιβάλ ΕΔΩ.