Ασυμβίβαστη, αδάμαστη, ερημίτισσα, πασιονάρια του ροκ και όχι μόνο τραγουδιού, η Θεοδοσία Τσάτσου είναι μια καλλιτέχνιδα με μοναδική αντίληψη για το πώς διαχειρίζεται την τέχνη της. Με τις συνειδητές αισθητικές επιλογές της ξεκάθαρες, δεν ωφελεί να επιχειρήσεις να την εξηγήσεις λογικά, αλλά αντίθετα να παραδοθείς αμαχητί στον ξεχωριστό κόσμο της. Σήμερα, με τον «μύθο» της να έχει περάσει σε μια άλλη διάσταση και με το βάρος που κουβαλούν οι «λοξές», καπνισμένες ερμηνείες της, έρχεται να δώσει το «παρών» στα μουσικά πράγματα με δύο εμφανίσεις στη σκηνή του Faust, στις 10 και 24 Νοεμβρίου. Με στόχο να μας υπενθυμίσει πώς είναι να εκτονώνεσαι με ανοίκειους τρόπους, μας μιλά για την τέχνη, τα πράγματα που νοσταλγεί και τα μελλοντικά της σχέδια. Μπορεί ο κόσμος να την έχει ταυτίσει με το «μπλε», τα χρώματα που την αντιπροσωπεύουν, όμως, είναι τελικά πολύ περισσότερα.

Επειδή σε βλέπουμε σπάνια στις ζωντανές σκηνές, θέλω πρώτα απ’ όλα να σε ρωτήσω γιατί συμβαίνει αυτό. Είναι άραγε ο τρόπος σου να κάνεις μουσική με τους δικούς σου όρους, ή μήπως αυτό υποδηλώνει κάποια άρνηση, εσωστρέφεια και απογοήτευση;

Όλα παίζουνε, μωρό μου. Όταν ένας καλλιτέχνης απουσιάζει από τον ενεργό χώρο παίζουν πολλά πράγματα, αλλά επί της ουσίας η τέχνη με οδηγεί σε μονοπάτια που δεν περίμενα. Και αυτό με έχει κάνει λίγο πιο απομονωτική, να ψάχνω πράγματα τα οποία για μένα έχουν πολύ μεγάλη σημασία και τους αφοσιώνομαι - κάπως έτσι.

Νιώθεις απογοήτευση από το χώρο της μουσικής;

Βέβαια, πάρα πολλή. Αλλά προσπάθησα με τα χρόνια να το ξεπεράσω. Προσπαθώ ακόμα (γέλια). Tουλάχιστον τώρα γελάω περισσότερο από πριν.

Γιατί συμβαίνει αυτό;

Κοίταξε να δεις, ο πρώτος και βασικός λόγος είναι ότι όταν μια γυναίκα διεκδικεί τον εαυτό της και έχει άποψη χωρίς να τη νοιάζουν και πολύ ποιες είναι οι νόρμες των πραγμάτων και παίζει μπάλα σε ένα χώρο που είναι πολύ ανδροκρατούμενος, όπως η ροκ σκηνή, θα περάσει δύσκολα. Και σε κάποια φάση είπα ότι δεν θέλω να περνάω άλλο τόσο δύσκολα.

Ο δεύτερος λόγος έχει να κάνει με το ότι είμαι Ελληνοαυστραλέζα και αυτό με έκανε να μη μπορώ να συντονιστώ και τόσο εύκολα με τους υπόλοιπους καλλιτέχνες στην Ελλάδα, να ταιριάξω με κάποιον τρόπο.

Ένιωσες να μην ταιριάζεις;

Όχι, δεν το ένιωσα εγώ. Οι άλλοι μου το έχουν πει, οπότε όλα αυτά τα χρόνια κάπως έτσι κινήθηκαν οι δισκογραφικές εταιρείες, κάνοντας παράπονα ότι δεν έχουν με ποιον να με ταιριάξουν (γέλια).

Επιχείρησαν ποτέ να σε συνδέσουν με άλλους καλλιτέχνες και είδη;

Ναι, με συνθέτες, παραγωγούς, στιχουργούς. Έγινε μια μεγάλη προσπάθεια όλα αυτά τα χρόνια, απλά προτίμησα να κάνω το δικό μου έργο, όπως το ήθελα εγώ. Και δεν ενοχλούσα κανέναν κάνοντάς το.

Το 2009 είχες δηλώσει πως το «Α Γαπήσου» μπορεί να είναι και ο τελευταίος σου δίσκος στην Ελλάδα. Τόσα χρόνια μετά, τι σε απέτρεψε από το να κυκλοφορήσεις μια νέα ολοκληρωμένη δουλειά;

Υπάρχει ένας φόβος όταν συνειδητοποιήσεις τι συμβαίνει από τη στιγμή που αρχίζεις να γράφεις δικά σου πράγματα. Παρουσιάζεις τον εαυτό σου συνεχώς και βρίσκεσαι αντιμέτωπη με συνθήκες, συναισθηματικές και ψυχικές, που είναι καινούργιες. Οπότε είπα στον εαυτό μου ότι για να ξαναγράψω δίσκο και να τα πω όπως θέλω εγώ και να τυπωθούν, πρέπει να είμαι πάρα πολύ έτοιμη για αυτά που θα συμβούν μετά και να μην απογοητευτώ, οπότε πέρασαν αρκετά χρόνια μέχρι να φτάσω σε αυτό. Τώρα αρχίζω να δουλεύω καινούργιο υλικό, σε μια φάση ψυχική που μπορώ να το χειριστώ.

Την έμπνευσή σου από πού την αντλείς όταν γράφεις;

Από τις μαγικές και απλές στιγμές της καθημερινότητάς μου, όσο κι αν σου φαίνεται παράξενο. Η δική μου καθημερινότητα εμπεριέχει μια καλλιτεχνική προσέγγιση προς πολλά είδη τέχνης. Μπορεί, δηλαδή, να ζωγραφίζω και ξαφνικά να βγάλω το επόμενο τραγούδι. Ή να ακούσω μια τέλεια φράση από κάποιον και να πω «δεν γίνεται αυτό που είπε αυτός τώρα να μην γίνει τραγούδι».

Ζεις ακόμα στο κέντρο;

Ναι, ζω στα Εξάρχεια και είμαι πάρα πολύ χαρούμενη γι’ αυτό, γιατί μέσα σε όλη αυτή την ενέργεια που υπάρχει γύρω μας και τα προβλήματα, τουλάχιστον εδώ ζει νέος κόσμος. Η δόνηση είναι ψηλά και κινείται καλά το νεράκι μέσα μας. Γουστάρω τέτοια ενέργεια.

Δεν το βρίσκεις αλλού αυτό;

Νομίζω ότι κυρίως στα Εξάρχεια συμβαίνει αυτό. Υπάρχει πάρα πολλή «νταουνιά» ενεργειακά στις υπόλοιπες περιοχές της Αθήνας και οι άνθρωποι αρχίζουν και παραδίδονται στο πακέτο που τους έχουν πετάξει. Και έτσι η ενέργεια που δημιουργείται στον πλανήτη δεν είναι και πολύ ευχάριστη.

Η πανδημία πώς σε επηρέασε; Αισθάνθηκες πως κάτι χάνεις; Την επαφή με τον κόσμο, ας πούμε…

Όχι εγώ δεν το αισθάνθηκα (γέλια). Η πανδημία έφερε μια παύση ολικά στον πλανήτη για ένα διάστημα. Ένωσε τους ανθρώπους προς μια κατάσταση συμπαντική. Όλοι οι άνθρωποι ξαφνικά συνευρέθηκαν και ασχολούνταν με ένα πράγμα. Αυτό από μόνο του προκάλεσε σε μένα, τον καλλιτέχνη, μια απίθανη αφύπνιση όλο αυτό τον καιρό. Μέσα στη σιωπή που ζούσε ο κόσμος, συνέβησαν ωραία πράγματα.

Άρα ήταν η αφορμή για κάτι καλό;

Για να δούμε οι άνθρωποι πόσο ενωμένοι είμαστε μεταξύ μας, όχι μόνο σε κάτι θανατηφόρο ή βίαιο, αλλά σε κάτι πολύ μεγαλύτερο από αυτό που μας πασάρουν σαν αλήθεια. Και αυτό χρειάζεται να αφυπνίσει ο άνθρωπος μέσα του. Δεν είναι θρησκευτικό, είναι πολύ μακριά από αυτό. Είναι η θεϊκή μας κληρονομιά και χρειάζεται να την ενστερνιστούμε άμεσα. Όπως πατάμε το copy-print στο λάπτοπ, έτσι χρειάζεται να πατήσουμε το κουμπί μέσα μας. Τώρα.

Όταν τραγουδάς πάνω στη σκηνή, είσαι κάποια άλλη; Νιώθεις μια υπέρβαση;

Ναι, οπωσδήποτε. Αλλά εμπεριέχομαι. Εγώ είμαι το δοχείο που τραγουδάει εκείνη την ώρα. Πριν από κάποια χρόνια, όταν έκανα τη ζωή της Τζάνις Τζόπλιν, η πρώτη σκηνή, όπως την είχε γράψει ο σκηνοθέτης, έλεγε ότι εμφανίζομαι ξαφνικά και δεν είμαι πια η Θεοδοσία, είμαι η Τζάνις και έχει μπει μέσα μου και με χρησιμοποιεί για να πει αυτά που θέλει. Όπως και στο θέατρο με το ρόλο, γίνεσαι ένα δοχείο εκείνη την ώρα και κάτι συμβαίνει. Και η φωνή τα πράγματα τα δονεί με άλλο τρόπο.

Σου αρέσει να πειραματίζεσαι;

Αν δεν πειραματίζεσαι ως καλλιτέχνης, χάνεις την ουσία. Πήγαινε και κάνε κάτι άλλο καλύτερα. Αν θέλεις να λέγεσαι πραγματικός καλλιτέχνης, πειραματίζεσαι, βουτάς μέσα σε δεκάδες πράγματα. Και εκεί ανακαλύπτεις ότι όλα είναι μουσική, δόνηση, ήχος, φως. Και μετά βλέπεις πώς κινείται η δική σου ενέργεια μέσα σε όλα αυτά. Γιατί η ψυχή είναι σαν το μικρό παιδί. Θέλει να παίξει, θέλει να χαρεί, όπως η καρδιά. Χρειάζεται χαρά.

Είσαι ένα μικρό παιδί;

Έτσι μου βγαίνει και έτσι υπήρξε πάντα η ζωή μου. Επειδή χρειάστηκε να μεγαλώσω γρήγορα. Μου αρέσει η αθωότητα της εφηβείας.

Τι σε έκανε να μεγαλώσεις γρήγορα;

Αυστηροί γονείς και καταπίεση.

Η σχέση σου με το παρελθόν; Νοσταλγείς τη νεότητα;

Όχι, δεν νοσταλγώ τίποτα από το παρελθόν. Το μόνο πράγμα που νοσταλγώ είναι η αίσθηση που ένιωθα όταν ήμουν μικρή. Αυτή η αίσθηση που ακόμα δεν είχα φορτωθεί με μνήμες, με χρόνια. Αυτό το feeling, you know what I mean? I like that feeling.

Η καρδιά σου χτυπά αποκλειστικά στους ήχους της ροκ και σόουλ μουσικής;

Όχι, δεν είμαι μόνο ροκ. Γουστάρω πολλά είδη μουσικής. Πέρα από αυτά που είπες και πέρα από αυτά που ξέρει ο κόσμος, εγώ λατρεύω και το μιούζικαλ. Λατρεύω την κλασική μουσική, την όπερα. Τρελαίνομαι για ινδική μουσική. Είμαι πάρα πολύ flexible. Λατρεύω την κλασική μουσική, τα τελευταία χρόνια ασχολούμαι σχεδόν μόνο με αυτήν. Ανακάλυψα πόσο θεϊκό είναι το χανγκ-ντραμ. Θέλω να σου πω ότι είναι ανεξάντλητο έργο η μουσική. Μπορεί να σε κερδίσει εκεί που δεν το πιστεύεις, έχει πάρα πολλά μονοπάτια.

Γενικά είσαι ανατρεπτικός άνθρωπος;

Έτσι με έχουν πει. Αλλά και μεγαλώνοντας έχω κάνει πάρα πολλά ανατρεπτικά πράγματα, επειδή είχα πολύ αυστηρούς γονείς. Και φαίνεται ότι αυτό μου βγήκε και όταν άρχισα να τραγουδάω.

Μπορείς να μου αναφέρεις κάποια;

Όχι, γιατί θα μπω στο παρελθόν και θα αισθανθώ κάπως άσχημα. Όλα αυτά έχουν πάντα σχέση με κάποια αντίσταση που σου βάζουν, οπότε εσύ πρέπει να την ανατρέψεις. Και χρειάζεται να υπερβείς τον εαυτό σου για να το ανατρέψεις πολλές φορές και αυτό ενέχει πολλή κούραση.

Σου προκαλεί δυσφορία η ανάλωση στο παρελθόν;

Ναι, αυτό είναι μια πολύ ωραία λέξη.

Πιστεύεις ότι η μουσική έχει ακόμα τη δυνατότητα να αλλάξει τον κόσμο;

Εφόσον εγώ πιστεύω πως όλα γύρω μου είναι μουσική, ήχος, μπαμ, αλλάζει ο κόσμος σε κλάσματα δευτερολέπτου. Εμείς τώρα μιλάμε και ο κόσμος αλλάζει και όλα γίνονται με ένα «ωμ» που βγαίνει από τη γη. Γιατί το θέλει η μουσική. Και η μουσική πορεύεται, όπως πορεύεται τώρα, μέσα από άλλους δρόμους. Γιατί δεν έχει πού να πάει, για αυτό και ξεγυμνώθηκε, όπως συνέβη με τη χιπ χοπ σκηνή και έγινε λιτή, άμεση. Αλλά ταυτόχρονα η μουσική τώρα πηγαίνει βαθιά. Γιατί χρειάζεται να πει κάτι και να το ακούσει βέβαια και ο κόσμος. Ο κόσμος σήμερα, με τόσους συναγερμούς να σκάνε γύρω του, μπορεί να μην ακούσει αυτά που έχει να πει η μουσική. Εύχομαι με όλη μου την καρδιά να τα ακούσει, και να το ξέρετε πως γι΄ αυτό τραγουδάω ακόμα.

Στις σχέσεις σου με τους ανθρώπους πώς είσαι;

Μια χαρά, περνάω εξαιρετικά με τους απλούς θνητούς, αλλά είμαι και το άλλο έργο, που μπορεί να κλειστώ και να μη δω κανέναν. Είμαι πάρα πολύ κοινωνική, αλλά είμαι και πάρα πολύ μοναχική.

Είσαι πολύ καλλιτέχνης;

Πολύ πιθανόν (γέλια).

Εκτός και αν απαρνείσαι την άποψη ότι ένας καλλιτέχνης μπορεί να είναι και λίγο φευγάτος, να είναι στον κόσμο του…

Δεν γίνεται να μην είναι, ρε αγάπη μου, πώς γίνεται να μην είναι; Όταν κάθεσαι ώρες ολόκληρες με ένα τραγούδι, με έναν στίχο, ένα συναίσθημα, πώς γίνεται να μην είσαι φευγάτος, ρε; Θες-δεν θες, είσαι.

Στους άλλους τι σε ενοχλεί;

Προσπαθώ να αποδέχομαι όλο και περισσότερο τις συμπεριφορές των ανθρώπων. Τους βλέπω σαν ανθρώπους που είναι πληγωμένοι και ταλαιπωρημένοι και η τρέλα που μπορεί να πουλάνε ή η βλακεία τους, τα βλέπω σαν επακόλουθα μιας τέτοιας κατάστασης, οπότε πλέον δεν θυμώνω τόσο πολύ μαζί τους.

Θα ήθελα να πάμε λίγο στο τώρα. Θα σου αναφέρω, ας πούμε, τον πόλεμο στην Ουκρανία, την ενεργειακή κρίση, την πολιτική διαφθορά…

Πω πω, μη με πας σε τέτοια τώρα, θα με ρίξεις πάρα πολύ.

Ποια είναι τα συναισθήματά σου; Αντιδράς;

Δεν αντιδράω πια. Γνωρίζω απολύτως ότι όλο αυτό το πράγμα που συμβαίνει γύρω μας είναι ένα σύμπλεγμα ενορχηστρωμένο από κάποιες τρελές δυνάμεις για να δημιουργήσουν όσο το δυνατόν περισσότερο πανικό και φόβο στους ανθρώπους. Ακόμα και λίγο να έχεις διαβάσει, καταλαβαίνεις ότι η ιστορία επαναλαμβάνεται, απλά τώρα συμβαίνει σε άλλη διάσταση. Είναι πιο άυλα τα πράγματα τώρα. Δεν είναι τόσο βαριά. Έχουν σηκωθεί, έχουν γίνει ιντερνετικά, έχει φύγει ψηλά η αντένα.  

Είσαι βυθισμένη μέσα σε αυτό το σκοτάδι;

Κοίταξε να δεις, έχω βυθιστεί άπειρες φορές μέσα σε αυτό το σκοτάδι της απόγνωσης, του πόνου, του θνητού. Αρνούμαι να το επικοινωνήσω στον οποιονδήποτε και πρώτα απ’ όλα σε μένα. Η τηλεόραση, απουσιάζει από τη ζωή μου γύρω στα 25 χρόνια. Από εκεί και πέρα ναι, έχω μπει, έχω διαβάσει και είδα τι μου κάνει αυτό το πράγμα. Εγώ είμαι για άλλα πράγματα. Εγώ έχω το αντίδοτο, κάνω μουσική. Κουβαλάω, αν θέλεις, ένα φάρμακο σ’ αυτό το φαρμάκι που πέφτει γύρω μας. Και το μοιράζομαι. Πάντοτε μοιραζόμουν.

Ας υποθέσουμε ότι είχες απέναντί σου τον πρωθυπουργό της χώρας. Τι θα του έλεγες;

(γέλια) Πραγματικά δεν ξέρω, δεν έχω ιδέα τι θα του έλεγα. Έχω έρθει αρκετές φορές αντιμέτωπη με τέτοιου είδους κυρίους, όμως. Τραγουδούσα στη σκηνή, οπότε τους «κούνησα».

Σε ακούω να μιλάς πολύ για τη γη, τον κόσμο και την ενέργεια. Τι σημαίνει για εσένα;

Είμαι γη γιατί είμαι yin, γυναίκα. Και η μάνα γη είναι η πρώτη μας μάνα. Την τιμώ και τη γουστάρω με όλους τους δυνατούς τρόπους. Και έτσι η ενέργειά μου περνάει καλά.

Στη σκηνή του Faust τι θα ακούσουμε;

Θα παίξω τα κομμάτια που παίζω σταθερά. Έχω σκοπό να παίξω και κάτι ακόμα που δουλεύω, αλλά πάνω-κάτω αυτό που παίζω.

Για το μέλλον ποια είναι τα σχέδιά σου; Τι μπορείς να μας πεις;

Μπορώ να σας πω ότι έχει ξεπεταχτεί η μουσική, οι στίχοι και έχει ήδη αρχίσει το έργο.

Κλείνοντας θα ήθελα να μου αναφέρεις μερικές από τις αγαπημένες σου λέξεις - αυθόρμητα, ό,τι σου έρχεται στο μυαλό.

Γουστάρω, θέα, γαμώ.

Σε ευχαριστώ πολύ και σου εύχομαι τα καλύτερα.

Κι εγώ σε ευχαριστώ.

Η αγαπημένη ερμηνεύτρια θα χαρίσει στο κοινό δύο βραδιές στην ατμοσφαιρική σκηνή του Faust, στις 10 και 24 Νοεμβρίου.

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ:

Πέμπτη 10 & 24 Νοεμβρίου 2022

Ώρα έναρξης: 21:30

Είσοδος: 10€ (εισιτήριο θεάματος, δεν περιλαμβάνει ποτό)

Προπώληση: https://www.viva.gr/tickets/music/theodosia-tsatsou-live/

Για κρατήσεις θέσεων:

FAUST

Τ. 210 3234095