Ναουέλ Πέρες Μπισκαγιάρ: Ο πρωταγωνιστής της ταινίας «120 χτύποι το λεπτό» μιλάει στο 20/20 με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα κατά του AIDS

Ο πρωταγωνιστής της ταινίας 120 χτύποι το λεπτό, Ναουέλ Πέρες Μπισκαγιάρ, μίλησε στον Κωνσταντίνο Βρεττό για τις στιγμές που κάνουν την καρδιά του να χτυπά δυνατά, για τη δύναμη της συλλογικής ενέργειας και για την ανάγκη τού να μην αφήσουμε το σύστημα να μας επιβληθεί. Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα κατά του AIDS, συζητάει για τη δράση της ACT-UP αλλά και για το πώς θα συμβούλευε έναν άνθρωπο που βγαίνει θετικός σε HIV.

Ναουέλ Πέρες Μπισκαγιάρ: Ο πρωταγωνιστής της ταινίας «120 χτύποι το λεπτό» μιλάει στο 20/20 με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα κατά του AIDS
ΠΡΟΒΟΛΗ

To βιβλίο Staradigm αναφέρει πως η καρδιά είναι ένα από τα πιο σημαντικά όργανα στο ανθρώπινο σώμα, επειδή είναι ένα από τα κύρια μέσα επικοινωνίας μας με το σύμπαν. Αν αφεθείς, μάλιστα, στις διαθέσεις του σύμπαντος, θα δεις την καρδιά σου να πάλλεται μέχρι και 120 φορές το λεπτό.

Ο δρόμος προς αυτή την έκρηξη συναισθημάτων έχει άλλοτε φωτεινά χρώματα κι άλλοτε ένα βαθύ, πυκνό σκοτάδι. Σαν εκείνο που έπνιγε τα μέλη της ακτιβιστικής οργάνωσης ACT UP στα μέσα της δεκαετίας του ‘80. H ACT UP (AIDS Coalition to Unleash Power) ιδρύθηκε μια νύχτα του 1987 για να αλλάξει τον κόσμο.

Έναν κόσμο που έκλεινε πεισματικά τα μάτια στους θανάτους από AIDS. Με κεντρικό σύνθημα «Ενωμένοι από το θυμό μας» και με το πάθος να ξεχειλίζει, ξεχύθηκαν στους δρόμους και ανέβασαν τα ντεσιμπέλ μιας αθόρυβης και αδιάφορης κοινωνίας. Η καρδιά του Ρομπέν Καμπιγιό δεν έπαψε ποτέ να χτυπά δυνατά και 40 χρόνια μετά, το 2017, σκηνοθέτησε την ταινία 120 χτύποι το λεπτό, δημιουργώντας μια παλέτα συναισθημάτων στην οποία κυριαρχεί το λευκό της θέλησης για ζωή και το γκρίζο της αδικίας, βγαλμένα και τα δύο από εκείνες τις ιστορικές ημέρες της δεκαετίας του ‘80 και του ‘90. Ένα πολιτικό έργο σερβιρισμένο με ωμό ρεαλισμό.

Ο Αργεντινός ηθοποιός Ναουέλ Πέρες Μπισκαγιάρ, πρωταγωνιστής της ταινίας, είναι συγκλονιστικός. Με το βλέμμα του ανήσυχο και με μάτι που γυαλίζει. Αληθινός και ανθρώπινος. Έτσι ακριβώς εμφανίστηκε και στην κάμερα του υπολογιστή μου, προκειμένου να μιλήσουμε με αφορμή την ταινία που πάντα έχει την τιμητική της μια μέρα σαν και αυτή, πρώτη του Δεκέμβρη.

«Εκτός από όλα όσα έμαθα για τον HIV/AIDS, στο τέλος αυτό που μου έμεινε περισσότερο είναι η δύναμη της συλλογικής ενέργειας. Κάτι που δεν είναι καινούργιο για μένα γιατί είμαι Αργεντινός. Στην Αργεντινή έχουμε μια μακρά παράδοση ακτιβισμού και επανάστασης. Οι προηγούμενες γενιές πάλεψαν πολύ για να έχουμε τη ζωή που έχουμε τώρα. Απολαμβάνουμε μερικά από τα οφέλη αυτών των αγώνων. Συμμετέχουμε σε κάτι πολύ μεγαλύτερο από εμάς. Στο τέλος της ημέρας δεν είμαστε σε τίποτα μόνοι. Είμαστε πολύ πιο δυνατοί από όσο νομίζουμε όταν βρισκόμαστε μαζί. Η ταινία αφορά τη συλλογικότητα και τη σύμπνοια μεταξύ των ανθρώπων. Αφορά το να παλεύεις για τη ζωή σου, να κάνεις πάρτι, να κάνεις σεξ, να προσπαθείς να επιβιώσεις. Όλα γίνονται μαζί. Ο αγώνας είναι ένα συναισθηματικό, κοινό και συναρπαστικό πράγμα. Στην ταινία βλέπεις την τεχνική της αστυνομίας. Πόσο σκληρά εργάζονται για να μας κάνουν να φοβόμαστε να υπερασπιστούμε τα βασικά μας δικαιώματα. Όπως αυτό που συμβαίνει τώρα στην Κίνα», μου εξηγεί ο Ναουέλ.

Συζητάμε για τη μαγική κατάσταση του να νιώθεις ζωντανός και τον ρωτάω για τις καταστάσεις που φέρνουν την καρδιά του στους 120 χτύπους το λεπτό.

«Τα ταξίδια, τα ύψη, οι καλοί φίλοι, οι καλές φιλίες, να ζεις εμπειρίες με ανθρώπους και να να ανακαλύπτεις μαζί τους πράγματα. Επίσης, αυτό που κάνει την καρδιά μου να χτυπά γρήγορα είναι η αδικία. Όταν βλέπω πράξεις αδικίας, γίνομαι τίγρης. Από ένα απλό πράγμα στο αεροδρόμιο ή μια ιστορική αδικία. Όταν βλέπω το σύστημα να είναι αλαζονικό και να επιβάλλεται με βία σε ατομικό ή συλλογικό επίπεδο, τρελαίνομαι. Η καρδιά μου χτυπά γρήγορα. Με αυτό σχετίζεται και η ταινία άλλωστε, με τις συλλογικές ενέργειες που κάνεις ενάντια σε ενέργειες που σε σκοτώνουν», σημειώνει.

Η κουβέντα γυρνάει πίσω στη ταινία και στην προετοιμασία της, τόσο υποκριτικά όσο και ψυχολογικά.

«Ο Ρόμπιν (σκηνοθέτης), ο βοηθός σεναριογράφου αλλά και ο παραγωγός της ταινίας, ήταν ακτιβιστές στην ACT-UP. Προετοιμάζοντας την ταινία μιλούσαμε πάντα με ανθρώπους που έζησαν την ιστορία από πρώτο χέρι. Μοιράστηκαν μαζί μας τις εμπειρίες τους και τις αναμνήσεις από εκείνες τις μέρες. Μας βοήθησε πολύ και το βιβλίο από τον πρόεδρο της οργάνωσης. Υπήρχαν στιγμές στα γυρίσματα όπου άκουγα τον εαυτό μου να μιλάει όπως ο σεναριογράφος της ταινίας. Υπάρχει ένα μεγαλείο σε αυτό. Όταν περνάς χρόνο με ανθρώπους, όταν αφιερώνεις χρόνο απορροφώντας κάτι, αυτό το πράγμα ζει μαζί σου. Δεν ξεφορτώνομαι τους χαρακτήρες τα βράδια, είμαι πάντα ο Ναουέλ, αλλά πάντα ονειρεύομαι πράγματα που σχετίζονται με την ταινία. Ξοδεύουμε 11-12 ώρες την ημέρα σκεπτόμενοι και προσπαθώντας να πάμε κάπου, φυσικά αυτό κάπου μένει μαζί μας. Όταν γυρίζω ταινίες κάνω ένα βήμα πίσω, κοιτάζω το σκηνικό και σκέφτομαι πώς όλοι αυτοί οι άνθρωποι είναι στην ίδια συχνότητα και στο ίδιο μήκος κύματος. Μοιραζόμαστε την ενέργειά μας και αυτό είναι που έχει σημασία στο τέλος της ημέρας. Ο κινηματογράφος δεν είναι μέρος της καθημερινότητάς μου, είναι σαν στιγμές, μικρές περιόδους. Είναι σαν να πηγαίνεις ένα πολύ έντονο ταξίδι, μια εμπειρία, μια περιπέτεια, μια αποστολή, σαν να κάνεις βουτιές σε βαθιά νερά», αναφέρει.

Μιλάμε για τα άλματα προόδου της επιστήμης που έχουν ξεπεράσει τα περισσότερα εμπόδια, εκτός από ένα. Αυτό του κοινωνικού στίγματος. Αν ένας άνθρωπος μάθαινε ότι είναι φορέας HIV, αυτή είναι η συμβουλή που θα του/της έδινε ο Ναουέλ:

«Μιλήστε με άτομα που βρίσκονται ήδη σε αυτή την κατάσταση. Δημιουργήστε ένα περιβάλλον από άτομα που γνωρίζουν αυτό που περνάτε. Μοιραστείτε τη δική σας εμπειρία με άτομα που σας αρέσουν και τους αρέσετε, άτομα που σέβεστε και σας σέβονται. Δεν είμαστε ποτέ μόνοι. Δεν είστε το μόνο άτομο που ζει αυτή τη συγκεκριμένη κατάσταση. Το να μοιράζεσαι στην ιστορία σου με άλλους δεν ξέρω αν το κάνει πιο εύκολο, αλλά είναι σίγουρα λιγότερο δύσκολο. Το να μιλάς με καλούς ανθρώπους είναι πάντα κάτι καλό».

Ακολουθήστε το 20/20 Magazine στο Google News, στο Facebook, το Twitter και το Instagram.
ΠΡΟΒΟΛΗ