Όταν μια ελληνική μπάντα κάνει ένα τόσο ενδιαφέρον ντεμπούτο, όπως αυτό που έκαναν τα Echo Tides το 2019, τα πράγματα αλλάζουν πολύ γρήγορα. Οι δύο προηγούμενες κυκλοφορίες τους, το “The Whale Boombox Anatomy” (2019) και το “The Jokes Ate Themselves” που ακούσαμε το 2020 εξυμνούσαν τη δύναμη που έχουν οι περίεργες σκέψεις που δεν εκφράζουμε με λέξεις, με τον παλλόμενο ρυθμό των συνθεσάιζερ να προσφέρει την αγαλλίαση που νιώθουμε όταν κλείνουμε τα μάτια και αφήνουμε τη μουσική να μας παρασύρει.

Αφορμή για τη συζήτησή μας η πρόσφατη επιστροφή με την τρίτη δισκογραφική τους δουλειά, που κυκλοφόρησε από τη United We Fly και με την οποία αλλάζουν λίγο το εννοιολογικό πλαίσιο σε σχέση με αυτά που μας έχουν δώσει ως τώρα για χάρη 9 τραγουδιών που φλερτάρουν με την επιτυχία. Το «Ανδρομέδα FM» γεννήθηκε μες στην περίοδο της καραντίνας και φυσικά δεν γινόταν να μην είναι επηρεασμένο από όλο το μετα-αποκαλυπτικό σκηνικό που μας κυρίευσε. Ένα σύνολο από επιστημονικής φαντασίας ποιητικές αφηγήσεις, που ακούγοντάς τες, γίνεσαι μάρτυρας μερικών αντιδραστικών, σπασμωδικών απαντήσεων για πολλά από αυτά που μας προβληματίζουν σήμερα.

Η ομάδα απαρτίζεται, για εκείνους που δεν γνωρίζουν, από τον Παναγιώτη Πανταζή (ΠΠ), γνωστό και ως Pan Pan, μουσικός και comic artist που εκτός από τα synthesizers και τη φωνή, αναλαμβάνει την παραγωγή και τους στίχους, ενώ γράφει και μουσική μαζί με τον Γιάννη Αναγνωστόπουλο (ΓΑ). Μετά έρχεται και η Καλλιόπη Μητροπούλου (ΚΜ) να χαρίσει τη φωνή της στα τραγούδια, αλλά και ο Γιώργος Λυγουριώτης (ΓΛ) για να συνεισφέρει στα drums. Άλλοτε απομακρυσμένα κι άλλοτε από κοντά. Το μόνο σίγουρο είναι πως όλοι μαζί έρχονται να σε πάρουν από το χέρι και να σε οδηγήσουν κατευθείαν στον κόσμο των ηδονιστικών ρεφρέν, των pop τάσεων και της καθαρής, ποιητικής γοητείας.

Μας έχετε παρουσιάσει τη νέα δισκογραφική σας δουλειά με τίτλο «Ανδρομέδα FM», ένα σύνολο τραγουδιών με πολλή αστερόσκονη και εντελώς σκόπιμες «ατέλειες». Μιλήστε μας για το χαρακτήρα του δίσκου. Πώς γεννήθηκε το υλικό του και τι σημαίνει ο τίτλος;

ΓΑ: Το υλικό του δίσκου προέκυψε μέσα από την ανάγκη για έκφραση στην περίοδο της πρώτης καραντίνας, την άνοιξη του 2020. Κάποια κομμάτια ανήκαν σε παλαιότερο pool ιδεών δικών μου και του Παναγιώτη, απλά νιώσαμε πως ταίριαξαν με ό,τι γράφαμε εκείνη τη στιγμή. Αρχικά είχαμε 12 κομμάτια, αλλά τελικά μείναμε στα 9 θέλοντας να πετύχουμε ένα πιο δεμένο σύνολο.

Σαν χαρακτήρας μουσικά, αυτό που προσωπικά νιώθω πως παίζουμε είναι κάτι πολύ ελεύθερο, χωρίς αρχικούς περιορισμούς και ταμπέλες, αλλά αυτό που προκύπτει τελικά κάπως αβίαστα είναι κάτι με post punk ύφος και pop μελωδίες. Και επειδή ο χαρακτήρας ενός δίσκου οριοθετείται σε μεγάλο βαθμό από τον στίχο, όλο αυτό εμπλουτίζεται από μια κοσμική ματιά, έναν απολογισμό, μια εσωτερικότητα, μια γαλήνη αλλά και την ίδια ώρα επίθεση, που βγάζουν οι στίχοι του Παναγιώτη.

Ο τίτλος έρχεται να δέσει με το artwork του δίσκου, που κάπως έτσι το φανταζόμασταν πολύ καιρό πριν. Ένα artwork στο οποίο θέλαμε να δείξουμε δυο ανθρώπους να ατενίζουν τον κόσμο (και ο ένας τον άλλον), σε μια γαλήνια στιγμή, και να σκέφτονται ό,τι θα ήθελε ο καθένας μας να σκεφτεί σε αντίστοιχη περίπτωση. Μέσα σε όλη αυτή την αναπόληση, νιώθουμε πως κοιτάζουν και το σύμπαν, κάτι πολύ μακρινό σαν τον αστερισμό της Ανδρομέδας. Στην πορεία προέκυψε η ιδέα το «Ανδρομέδα FM» να ήταν ο φανταστικός ραδιοφωνικός σταθμός που θα έπαιζε το ραδιόφωνο του αυτοκινήτου πάνω στο οποίο στέκονται, όσο σκέφτονται ό,τι σκέφτονται.

Από αυτό που έχω παρακολουθήσει από εσάς, αλλά κι από αυτά που αναζήτησα, παρατηρώ πως οι κόσμοι σας, όσο κι αν ταυτίζονται ανά σημεία, διαφοροποιούνται αρκετά μεταξύ τους. Χρειάστηκε να χτίσετε κάποια γέφυρα, κάποιον εσωτερικό κώδικα επικοινωνίας για να δουλέψετε από κοινού, ή το καταφέρνουν από μόνα τους η μουσική και η φιλία;

ΓΑ: Ίσα ίσα που οι κόσμοι μας ταυτίζονται σε τεράστιο βαθμό, και απλά διαφοροποιούνται σε κάποια σημεία. Εγώ και ο Παναγιώτης, που κατά βάση γράφουμε τη μουσική και στήνουμε τα κομμάτια, είμαστε φίλοι 23 χρόνια. Η μόνη μας διαφορά ήταν οι μουσικές που ακούγαμε τότε, στο πρώτο μας έτος ως φοιτητές, καθώς εγώ προήλθα από τον χώρο του metal, ενώ ο Παναγιώτης από τον χώρο του hip hop. Όλα αυτά τα χρόνια φτιάχνουμε πράγματα παρέα και τα πάντα ήρθαν πολύ πιο κοντά. Τόσο εμείς οι δύο, όσο και ο Γιώργος βρισκόμαστε ηλικιακά κοντά και σε κοινές οικογενειακές καταστάσεις. Η μόνη της παρέας που διαφέρει κάπως είναι η Καλλιόπη. Τη νιώθουμε σαν μικρή μας αδερφή. Η οπτική μας για τον κόσμο, οι κοινωνικές μας θέσεις και οι ανησυχίες μας επίσης ταυτίζονται σε μεγάλο βαθμό και εκφράζονται μέσα από τους στίχους του Παναγιώτη - στίχους που μας βρίσκουν όλους «στην ίδια σελίδα».

ΓΛ: Όντως όλοι μας έχουμε διαφορετικές μουσικές αφετηρίες και καταβολές, αλλά πίσω από αυτό υπάρχει ένας κοινός παρονομαστής σε αυτή την ετερόκλητη κατάσταση που παρουσιάζεις. Είναι η αγάπη, η στήριξη και ο αλληλοσεβασμός που υπάρχει ανάμεσά μας. Στοιχεία που είτε προϋπήρχαν, είτε ενισχύθηκαν στην πορεία. Τα υπόλοιπα είναι δευτερευούσης σημασίας.

Ακούω τα τραγούδια σας, στα οποία εντοπίζουμε στοιχεία της synth pop και post punk, όλα κάτω από έναν ενιαίο, εντυπωσιακό new wave ήχο. Πόσο δύσκολο είναι για καλλιτέχνες όπως εσείς, που εκπροσωπούν την πιο indie μουσική σκηνή, να βρουν στήριξη από δισκογραφικές εταιρείες, φεστιβάλ ή μέσα επικοινωνία; Παλεύετε για να βρείτε το χώρο σας, ή συμβαίνει αβίαστα αυτό;

ΠΠ: Εμείς υπάρχουμε για να γράφουμε μουσική που καταρχάς αρέσει σε εμάς. Από εκεί και πέρα labels υπάρχουν για τα όλα τα είδη, με πρόθυμους ανθρώπους. Μάλιστα παρατηρώ πως όσο πιο niche το μουσικό αποτέλεσμα τόσο πιο μερακλωμένο κόσμο θα βρεις να θέλει να βγάλει μια περιποιημένη κυκλοφορία. Όσον αφορά σε φεστιβάλ και μέσα επικοινωνίας, είναι μια άλλη ιστορία, ένα ξεχωριστό παιχνίδι με δικούς του κανόνες. Πιο δυσπρόσιτο μονοπάτι για μια μπάντα που ξεκινάει, ειδικά αν δεν έχεις χτίσει κάποιο όνομα πρώτα ή δεν έχεις ένα label να κάνει τις απαραίτητες επαφές. Φυσικά, κανένα μέσο δεν σου χρωστάει στήριξη αν είσαι καλλιτέχνης και κανένας καλλιτέχνης δεν χρωστάει χατίρια σε κάποιο μέσο. Σε κάθε περίπτωση, ό,τι κι αν είσαι, στο τέλος το κοινό θα αποφασίσει αν θα σε αγκαλιάσει ή αν θα σε ξεχάσει. Ευτυχώς.

Echo Tides - Aρχάγγελος (Official Music Video / Σκηνοθεσία: Ζακλίν Λέντζου)

Η σημερινή εποχή σαρώνεται από την τεχνολογία, την τεχνητή νοημοσύνη, την ταχύτητα και πολλοί από εμάς πασχίζουμε να κρατήσουμε την ανθρωπιά μας. Αυτομάτως, όταν ερχόμαστε σε επαφή με κάτι καινούργιο, πολλοί βιάζονται να το χαρακτηρίζουν ως «περίεργο» ή «ιδιαίτερο». Εσείς πώς χαρακτηρίζετε τον ήχο σας; Εναντιώνεται άραγε στις κυρίαρχες αφηγήσεις της σημερινής ποπ μουσικής;

ΓΑ: Η τεχνολογία μάς δίνει κάποια εργαλεία για να βελτιώνουμε τις ζωές μας. Το τι θα κάνουμε με αυτά είναι στο χέρι μας. Όταν υπάρχει μια στέρεη βάση σε ανθρώπινο επίπεδο, η τεχνολογία έρχεται και κουμπώνει σωστά πάνω της. Δεν φοβόμαστε το νέο, δεν θα δούμε κάτι ως περίεργο.

Από το κάθε είδος που ακούμε, παίρνουμε διάφορα στοιχεία. Ένα βασικό χαρακτηριστικό που νιώθω πως θα έχει πάντα η μουσική των Echo Tides θα είναι η σαφείς και catchy μελωδίες, κάτι που με τραβάει πάντα, ανεξαρτήτως είδους μουσικής. Αυτές οι μελωδίες σε μεγάλο βαθμό πηγάζουν από pop καταβολές που είχαμε, τουλάχιστον εγώ, σε μικρότερες ηλικίες.

ΠΠ: Η τεχνολογία είναι φίλη μας και η ελπίδα είναι πως π.χ. το να αντικαταστήσει κάποιες δουλειές δεν θα σημαίνει φτώχεια για αυτούς που αντικατέστησε, αλλά περισσότερο ποιοτικό ελεύθερο χρόνο γι’ αυτούς. Αυτό ήταν πάντα το νόημα, αν αντί να σκάβεις δέκα μέρες μπορείς να σκάψεις σε μία, δεν θα έπρεπε τις άλλες εννιά που περίσσεψαν να ψάχνεις φαΐ, αλλά να έχεις χρόνο να ψυχαγωγηθείς, και να φροντίσεις να αναπτυχθείς ως άνθρωπος, αντί να δουλεύεις όλη την ώρα. Με αυτές τις αρχές δημιουργούμε κιόλας. Ο ήχος μας είναι μία από τις άπειρες συνιστώσες της σύγχρονης ποπ αφήγησης - ακόμη κι αν το δεις καθαρά σαν φυσικό φαινόμενο, με κάποιες πάμε προς την ίδια κατεύθυνση, με κάποιες τεμνόμαστε, με άλλες συγκρουόμαστε.

ΓΛ: Το άγχος μου για την τεχνολογία -και όχι μόνο- είναι ποιος τη χρησιμοποιεί, με ποιον στόχο και κατά πόσο αυτή μπορεί να λειτουργήσει θετικά μέσα στην κοινωνία. Αυτό που λέει ο Παναγιώτης σε σχέση με την εξέλιξη και τον χρόνο είναι απόλυτα σωστό. Όμως, ακόμα και για να «εκπαιδεύσει» μια εταιρεία την τεχνητή νοημοσύνη στηρίζεται σε εργαζόμενους «φαντάσματα» που πληρώνονται για ψίχουλα με το κομμάτι. Ο ήχος μας προφανώς και στηρίζεται στις ποπ φόρμες και στην παρούσα φάση νομίζω πως εξυπηρετεί καλύτερα και το μήνυμα που θέλουμε να δώσουμε.

Το αγαπημένο μου τραγούδι από το δίσκο σας είναι, φυσικά, το «Τούνελ». Έχει από πίσω του κάποια ιστορία; Μιλήστε μου για το νόημα των στίχων «Μένω στο φως/ Μέρες νεκρός/ Μέρες που νόμιζα/ Πως θα είναι για πάντα». Πώς τους ερμηνεύει ο καθένας σας; Υπάρχουν μέρες που μπορούν να είναι «για πάντα»;

ΓΑ: Το 2017 ξεκίνησα ένα πρότζεκτ με κιθαριστικό ύφος, όπου εκεί μεταξύ άλλων είχα γράψει τις μελωδίες του «Τούνελ». Ήταν το μόνο κομμάτι από όσα είχα γράψει που δεν μου ταίριαζε όπως παιζόταν. Τα Χριστούγεννα του 2019, σε ένα κατέβασμά μου στην Αθήνα, πήγαμε στο στούντιο με τον Παναγιώτη και τον Γιώργο και τους έδειξα το κομμάτι στο υπόγειο που είχαμε για στούντιο. Επειδή τους άρεσε πολύ το κομμάτι σαν ιδέα, πάτησε ένα rec ο Γιώργος στο κινητό του, να μας μείνει κάτι. Μια δύο μέρες μετά ο Παναγιώτης έγραψε τους στίχους πατώντας σε αυτή την ηχογράφηση. Πρακτικά ήταν το πρώτο κομμάτι που σήμανε το ξεκίνημα και του «Ανδρομέδα FM», που θα ξεκινούσε να στήνεται λίγο καιρό μετά, αλλά και την οριστική στροφή στον ελληνικό στίχο. Εγώ προσωπικά δεν πιστεύω στο «για πάντα» σαν έννοια σταθερότητας. Ακόμα και όλες οι καταστάσεις να μένουν ίδιες, αλλάζει ο παρατηρητής. Άρα τι σημαίνει «για πάντα»;.

ΠΠ: Τίποτα δεν σημαίνει «για πάντα». Μόνο μέρες που νόμιζα πως θα ’ναι για πάντα. Δεν θέλω να εμβαθύνω γιατί είναι πολύ πιο ενδιαφέρουσα η ερμηνεία του ακροατή από αυτή του δημιουργού, απλώς θα πω ότι η αφορμή ήταν μία από αυτές τις μέρες που η πίεση και το άγχος γίνονται βουνό κι εσύ νιώθεις πως είσαι στους πρόποδες ήδη κουρασμένος.

Echo Tides - ΤΟΥΝΕΛ (Official Music Video / Σκηνοθεσία Γιώργος Γούσης)

Μπορεί το πρώτο σας single να γράφτηκε εντελώς τυχαία στα ελληνικά, αλλά τι ήταν αυτό που σας οδήγησε στην απόφαση να γράψετε έναν ολόκληρο δίσκο με ελληνικούς στίχους; Γιατί, ενώ προϋπάρχει η τριβή με τον αγγλικό στίχο, αποφασίζετε να μεταβείτε στον ελληνικό; Είναι για να απευθυνθείτε ίσως σε ένα μεγαλύτερο εγχώριο κοινό, ή για να πειραματιστείτε σε έναν καινούριο τρόπο προσωπικής έκφρασης;

ΠΠ: Από τη στιγμή που γράφτηκε το πρώτο, ξέραμε πως έτσι θα πάει και το υπόλοιπο. Πλέον φαντάζει περίεργο ότι γράφαμε αγγλικά. Είναι σα να περπατάς με τα χέρια μια ζωή και να είσαι οκ με αυτό, και κάποια στιγμή να καταλάβεις ότι αν περπατάς με τα πόδια το κάνεις πιο ξεκούραστα και πιο ευχάριστα. Το ότι με τον ελληνικό στίχο μοιραζόμαστε πιο εύκολα στιγμές κοινού ξελαρυγγιάσματος με τον κόσμο που έρχεται στα live είναι ένα ευχάριστο συν.

Υπάρχουν άραγε κάποια θέματα που σας απασχολούν όταν κάθεστε να γράψετε μουσική; Ποια είναι η πηγή της έμπνευσής σας για όλα τα «στάδια παραγωγής» του έργου σας (στίχος, σύνθεση, ερμηνεία, παραγωγή);

ΓΑ: Προσωπικά νιώθω πως έχουμε συνθέσει ένα τέτοιο εσωτερικό συναισθηματικό πλαίσιο, που κάθε τι που συμβαίνει γύρω μας, από μια τραγική είδηση με νεκρούς, μέχρι και το όμορφο θέαμα του χαμόγελου ενός παιδιού, ξυπνάει μέσα μας κάποια ανάγκη για έκφραση. Μας απασχολεί το τι συμβαίνει, μας απασχολεί το τι θα μείνει απ’ όλα αυτά. Την ίδια ώρα θέλουμε κοιτάζοντας το κακό, να σκεφτόμαστε αισιόδοξα, προσπαθώντας να γίνουμε στήριγμα για όποιον ακούει τη μουσική μας και μοιράζεται κοινούς προβληματισμούς. Συνθετικά, όλο αυτό επιδιώκουμε να γίνεται με σαφήνεια, σύντομα, επιθετικά και στο τέλος να μείνει κάτι στον ακροατή. Μια μελωδία, ένας στίχος, ένα συναίσθημα.

ΠΠ: Το «σύντομα» είναι η λέξη-κλειδί. Να αποτυπώσουμε το συναίσθημα της στιγμής. Μικρολεπτομέρειες θα μπουν στη συνέχεια γιατί απολαμβάνουμε και το κέντημα, αλλά το 90% κάθε κομματιού έχει γραφτεί σε λίγα λεπτά.

Ποια είναι τα συναισθήματα που θέλετε να δημιουργείτε σε όσους ακούνε τη μουσική σας; Αντίστοιχα, σε τι είδους συναισθηματικές καταστάσεις σας εμπλέκει το να ασχολείστε γενικά με την τέχνη, με τα αισθητικά μέτρα που έχει επιλέξει ο καθένας;

ΓΑ: Σίγουρα το αίσθημα της αισιοδοξίας. Κι αν περιγράψουμε κάτι άσχημο σε κάποια φάση, είναι σαν να λέμε «μαζί θα το ξεπεράσουμε».

ΠΠ: Είναι θεραπευτική για εμάς η μουσική μας, επομένως μπαίνουμε όπως τύχει ψάχνοντας αυτό το «μαζί» που περιγράφει ο Γιάννης, από εμάς ξεκινάει.

Echo Tides - Η Αόρατη Κορδέλα (Official Music Video / Σκηνοθεσία Δημήτρης Τσακαλέας και Λήδα Βαρτζιώτη)

Νομίζω πως, τουλάχιστον μέσα από τον νέο δίσκο, αλλά και από τα προηγούμενα τραγούδια, τα Echo Tides θέλουν να μας προσφέρουν ένα θετικό, ενθαρρυντικό tempo, που όμως μέσα στο φως του περιέχει και μια μελαγχολία. Είναι δύσκολο να ζείτε τη μέρα σας με καλή διάθεση και να αντιστέκεστε στα προβλήματα, χωρίς να γίνεστε μέρος τους;

ΓΑ: Η μελαγχολία είναι θεμελιώδες στοιχείο στη δική μας γενιά. Είμαστε παιδιά των 80s, σε μια περίοδο δηλαδή που παράλληλα με τη δικιά μας γέννηση, γεννιόταν και ένα μεγάλο μαύρο σύννεφο πάνω από τον κόσμο, τουλάχιστον στη μουσική. Πολλά πέρασαν από τότε, και η καθημερινότητα δεν αφήνει χώρο για πολλές αναπολήσεις. Ο καθένας προσπαθεί να αναπτύξει τους μηχανισμούς του για να δει πώς μπορεί να αντιμετωπίσει τη ζωή. Άλλος εύκολα, άλλος δύσκολα. Η λογική λέει πως αν είμαστε παρέα γίνεται καλύτερο για όλους.

ΠΠ: Παιδιά των 80s που είδαμε τη γενιά των γονιών μας να μην ασχολείται ποτέ με τη θεραπεία των τραυμάτων της επειδή ταύτισε την προσωπική επιτυχία με την όποια ευμάρεια έζησε η χώρα για λίγο. Ε, τι θα έμενε από αυτό; Μια γενιά που προσπαθεί να θεραπεύσει τα τραύματα που κληρονόμησε, χωρίς καν την περαστική ευμάρεια και προσπαθώντας παράλληλα να τραβήξει τη γραμμή που δε θα κληροδοτήσει το τραύμα στα δικά της παιδιά. Ένα μέρος αυτού του αγώνα θα γινόταν και μουσική. Να το πούμε απλά: είναι χάλια τα πράματα, αλλά δεν είναι χαμένο το παιχνίδι.

ΓΛ: Είναι μια καθημερινή μάχη -και σε ατομικό και σε συλλογικό επίπεδο- να μπορέσεις να αποβάλεις τα προβλήματα με τα οποία έρχεσαι αντιμέτωπος καθημερινά.Προφανώς κάπου εκεί είναι που έχει κάτσει το στοιχείο της μελαγχολίας, και είναι λογικό. Προσωπικά όμως το βλέπω αντίστροφα. Δηλαδή, μέσα από τη μελαγχολία, τη μαυρίλα και τα προβλήματα είναι που ξεπροβάλλει το φως και δίνει το αίσθημα της αισιοδοξίας.

Την Παρασκευή 19 Μαΐου θα εμφανιστείτε στο six d.o.g.s. για να παρουσιάσετε τον καινούριο δίσκο, με καλεσμένους τους Turboflow 3000. Τι μας περιμένει εκείνο το βράδυ; Θα μπορέσει όποιος έρθει να σας δει, να καταλάβει τι είναι τα Echo Tides; Τι θα επιστρατεύσετε για να μας αγγίξετε; 

ΓΑ: Προσωπικά πιστεύω πως μόνο στο live καταλαβαίνει κάποιος τι είναι Echo Tides. Εκεί είναι που η «αόρατη κορδέλα που ενώνει τους ανθρώπους» γίνεται ορατή.

Φωτογραφίες: Κατερίνα Πασπαλιάρη

Μέσα από τη σελίδα του στο Instagram, το 20/20 σας προσφέρει προσκλήσεις για το live των Echo Tides στο six d.o.g.s.

INFO

Τα Echo Tides live στο six d.o.g.s.

Τα Echo Tides έρχονται την Παρασκευή 19 Μαΐου στη σκηνή του six d.o.g.s. για το πρώτο αθηναϊκό live παρουσίασης του νέου τους δίσκου "Ανδρομέδα FM", σε μια εκρηκτική βραδιά που θα τα πλαισιώνουν οι Turboflow 3000.

Tο "Ανδρομέδα FM", που μόλις κυκλοφόρησε από τη United We Fly, γεννήθηκε κατά την περίοδο της καραντίνας. Επηρεασμένο από το ανάλογο post-apocalyptic κλίμα, αποτελεί ένα σύνολο σουρεαλιστικών και sci-fi αφηγήσεων που συγκροτούν την τρίτη δισκογραφική αποτύπωση της μουσικής και ποίησής τους. Στον δίσκο αυτόν τα Echo Tides συνθέτουν πιο ελεύθερα από ποτέ, τραγουδάνε στα ελληνικά και μας χαρίζουν το πιο εσωτερικό και ρομαντικό άλμπουμ τους ως τώρα.

Ο Παναγιώτης Πανταζής, γνωστός ως Pan Pan (synthesizers, φωνή), βρίσκεται πίσω από την παραγωγή και τους στίχους και γράφει τη μουσική μαζί με τον Γιάννη Αναγνωστόπουλο (μπάσο, synthesizers), ενώ την ομάδα συμπληρώνουν η Καλλιόπη Μητροπούλου (φωνή) και ο Γιώργος Λυγουριώτης (drums).

Μετά τις εμφανίσεις τους σε Γιάννενα, Πάτρα και Λάρισα, τα Echo Tides, μια παρέα μουσικών και κυρίως ανθρώπων, που, αν και τα χωρίζουν πολλά χιλιόμετρα, «δεν νιώθουν μόνα όταν είναι μακριά», ξανασυναντιούνται λοιπόν στην Αθήνα.

Την Παρασκευή 19 Μαΐου, ο Παναγιώτης, η Καλλιόπη, ο Γιάννης και ο Γιώργος θα βρεθούν όλοι μαζί στον γνώριμο χώρο του six d.o.g.s., για να τον μετατρέψουν σε ένα σημείο συνάντησης synth pop ηχοχρωμάτων και post punk ξεσπασμάτων κάτω από ένα -πανταχού παρόν- new wave πρίσμα, για μια βραδιά που θα νομίζεις πως θα ’ναι για πάντα.

Ακούστε το «ΑΝΔΡΟΜΕΔΑ FM» σε όλες τις ψηφιακές πλατφόρμες

Aκολουθήστε τα Echo Tides: Facebook | Instagram

Επικοινωνία - Προβολή στα Media: zuma communications