O τραγουδοποιός Δημήτρης Ζερβουδάκης ανήκει στην εκλεκτή εκείνη συνομοταξία των ανθρώπων της τέχνης που δεν «κάνουν» απλώς, αλλά «είναι». Τόσο η πολυετής δισκογραφική και επί σκηνής παρουσία του όσο και η κοινωνική του δράση, αντλούν σταθερά υλικό και ενέργεια από μία προσωπική δεξαμενή αρχών και αξιών την οποία φροντίζει, μέσα στα χρόνια, να κρατά πάντα «καθαρή».

Μοναχικός μέσα στη δημιουργικότητά του και ταυτόχρονα ψυχικά γενναιόδωρος στις συναντήσεις του με το κοινό, ο Θεσσαλονικιός καλλιτέχνης επιστρέφει στην αγαπημένη του αθηναϊκή σκηνή, τον Σταυρό του Νότου, έχοντας στο πλευρό του αγαπημένους συνεργάτες, καθώς και τη διάθεση να μοιραστεί όλα τα «ανείπωτα» αλλά και όσα ακόμη κατόρθωσε να περιγράψει με λέξεις -και με νότες- στη γόνιμη και συνεπή καλλιτεχνική του πορεία.

Επιστροφή στον Σταυρό του Νότου από 14 Οκτωβρίου με μια βαλίτσα γεμάτη τραγούδια και μουσικές. Πώς έχει εξελιχθεί μέσα στα χρόνια η σχέση σας με το αθηναϊκό κοινό;

Αρχικά οι φίλοι και συνεργάτες, εξαίρετοι μουσικοί: Θανάσης Αρχανιώτης στα τύμπανα, Χρήστος Τσαπράζης στο μπάσο, Νίκος Παπαδόπουλος στις κιθάρες, Διαμαντής Καραγιαννακίδης στα πλήκτρα, Γιώργος Μακρής σε γκάιντα, νέυ, καβάλ και φλογέρες και Παναγιώτης Κουτσούρας στο τρίχορδο μπουζούκι. Ο Ήχος του Μάκη Δρακόπουλου ομογενοποιεί εξαιρετικά τα ύφη, τις εναλλαγές και τις εξάρσεις.

«Το ένα χέρι νίβει το άλλο», λένε. Το δημιουργικό κομμάτι της μουσικής και των τραγουδιών είναι αυτό που με την πνοή του τροφοδοτεί τη ζωντανή μας σχέση με το κοινό. Καταγράφουμε στιγμές, βιώματα, συναισθήματα. Έχω την πεποίθηση πως χρονογραφούμε την εποχή μας. Ζούμε τη συγχρονικότητά μας με τον κόσμο, τους ανθρώπους δηλαδή, γνωρίζοντας καλά μέσα μας πως αυτός είναι ο «τόπος» μας. Με αυτούς τους ανθρώπους σε αυτή την εποχή  μάς έτυχε να ζήσουμε, να συνυπάρξουμε. Η σχέση μας με το κοινό, είναι ό,τι αποτελεί τη σχέση ενός κέντρου με την περιφέρειά του. Θέλει προσεκτική διαχείριση αυτή η τόσο εύθραυστη ισορροπία όμως. Όλο μας το ζητούμενο οφείλουμε να είναι η ζωντανή επαφή, η αλήθεια στην σχέση μας. Αυτό μας προάγει.

Πέρα από τα πολύ γνωστά και αγαπημένα τραγούδια σας, θα επιχειρήσετε και νέες συζεύξεις, με νέο υλικό που το πιστεύετε βαθιά;

Για την ώρα όχι. Υπάρχει μια δημιουργική διαδικασία σε εξέλιξη μα θα έχουμε ευκαιρίες να μιλήσουμε για αυτό. Κρατήστε μόνο αυτό το νέο. Πρόκειται για μια νέα πρωτότυπη ενότητα 9 τραγουδιών σε ποίηση Μπρεχτ, Τ.Σ. Έλιοτ, Μαγιακόφσκι, Λασκαράτου, Σαχτούρη μελοποιημένα από τον Γιώργο Κομπογιάννη. Ο Γιώργος ανήκει στους δημιουργούς τους οποίους αποκαλώ «αποκεντρωμένους» της Αθήνας. Δώστε μας λίγο χρόνο και σύντομα θα έχετε νέα. Και όχι μόνον για αυτό το πόνημά μας. Θα προηγηθεί ένα μοναχικό τραγούδι σε στίχους Νίκου Μοσχόπουλου και μουσική Χρήστου Τσαπράζη. Ευχαριστώ για το ενδιαφέρον σας.

Η σύνδεση των ανθρώπων μέσα από τα τραγούδια είναι κάτι που συμβαίνει αποκλειστικά στη σφαίρα του ονείρου ή μπορεί να εμπεριέχει και τον σπόρο για νέες πραγματικότητες;

Πολύ όμορφο αυτό που με ρωτάτε τοποθετούμενος! Το νιώθω σαν δική μου απάντηση. Ωστόσο, το κριτήριο του κόσμου διαφέρει κάθε φορά. Αφορά στο αν θα ταυτιστεί ή όχι με την καλλιτεχνική μας πρόταση. Με αυτά που «αλιεύουμε» από τον φαντασιακό μας κόσμο. Δεν συμφωνούμε πάντα. Αυτό που μετρά όμως σε αυτήν την περίπτωση, είναι αρχικά να αναπαύεσαι ο ίδιος με το καλλιτεχνικό σου πόνημα. Δεν δημιουργώ με βάση τι θα αρέσει στο κοινό. Καλώς η κακώς. Η δημιουργικότητα είναι μια ιδιαίτερη, μοναχική στιγμή, προσωπική, και επιτρέψτε μου να σας πω πως ενέχει και χαρακτηριστικά ψυχοθεραπείας. Τη διατηρώ ως τέτοια λοιπόν στην προσπάθεια αυτοπροσδιορισμού μου, κάτι που αποτελεί έναν συνεχή αγώνα. Αν λοιπόν προκύψει σπορά από ένα τραγούδι για νέες πραγματικότητες; Ένα χαρμόσυνο γεγονός δηλαδή, διότι κάνει ένα μεγάλο βήμα στο δρόμο της ένταξής του στη συλλογική μνήμη. Φυσικά και μπορεί να συμβεί. Καλώς να ορίσει.

Η ευαισθησία είναι κυρίαρχο στοιχείο στην τραγουδοποιία σας. Είναι το μεγάλο ζητούμενο στην εποχή μας;

Η ευαισθησία ως ανθρώπινο χαρακτηριστικό αποτελεί δώρο για το ανθρώπινο είδος και όχι μόνο. Είναι χαρακτηριστικό το οποίο συναντάς ευρύτατα στη φύση σε ισότιμη θέση με τη σκληρή της πλευρά.

Πώς αντιδράτε με όσα άσχημα συμβαίνουν συνεχώς γύρω μας; Υπάρχουν στιγμές που χάνετε την πίστη σας στον άνθρωπο;

Κυρίως αυτό που νομίζω πως πρέπει να μας ενδιαφέρει είναι το να μη χάσουν οι νεότεροι άνθρωποι την πίστη τους στον άνθρωπο. Όλοι μας όμως οφείλουμε να αντιληφθούμε το χυδαίο και να βάλουμε ένα τέλος στη χυδαιότητα.

Ποια γεύση σάς άφησε η ενεργή συμμετοχή σας στην πολιτική όλο το προηγούμενο διάστημα; Τι σας απογοήτευσε και τι σας έδωσε ελπίδα;

Η επίγευση είναι γλυκόπικρη. Όπως την περίμενα, πάνω κάτω… Αυτό που με απογοήτευσε ιδιαίτερα, όμως, είναι η ποιότητα της πολιτικής η οποία παράγεται και από εμάς ως πολίτες. Στεκόμαστε αποστασιοποιημένοι από την συνευθύνη μας κι αυτό μας οδηγεί σε τεράστιες απώλειες. Απώλειες χρόνιων δικαιωμάτων, ελευθεριών, ευκαιριών μα κυρίως λύσεων για το τώρα μας. Λύσεων θεσμικών για την κοινή ωφέλεια. Χάνεται χρόνος και ουσία για τον τόπο και δεν παρεμβαίνουμε. Αναρωτιέμαι όπως πολλοί, πόσο ακόμη πιο κάτω;

Υπάρχει το πεδίο στα κόμματα για ανθρώπους που προέρχονται μέσα από την κοινωνία να προσφέρουν; Πώς ήταν προσωπικά για εσάς αυτή η εμπειρία;

Δηλώνω ανεπιφύλακτα πολιτικό ον. Τα κόμματά μας αντικατοπτρίζουν την ποιοτική κατάσταση και τη δομή της κοινωνίας μας. Εξάλλου δεν θα μπορούσαν να είναι κάτι άλλο. Η αξιοπιστία τους έχει τρωθεί βάναυσα και η αποχή το τεκμηριώνει ανεπιφύλακτα αυτό. Ανάμεσα σε πολλά άλλα, οφείλουν ακριβώς αυτό που με ρωτάτε να πράξουν, προκειμένου να βγουν από την κρίση για να επιτελέσουν τον θεσμικό τους ρόλο. Να δημιουργήσουν δηλαδή ευκαιρίες και ανοιχτές διόδους σε αυτούς τους ανθρώπους που μόλις αναφέρατε. Να επαναπροσδιορίσουν τη σχέση τους με την κοινωνία. Να συναισθανθούν ειλικρινά τον αδύναμο. Είναι μια καλή αρχή.

Αξίζουμε ως λαός κάτι καλύτερο από αυτό που ζούμε ή η κοινωνική πραγματικότητα καθρεφτίζει το ποιοι τελικά είμαστε;

«Η κοινωνική πραγματικότητα καθρεφτίζει το ποιοι πραγματικά είμαστε. Αξίζουμε ως λαός κάτι καλύτερο από αυτό που ζούμε…»

TO 20/20 ΘΑ ΣΑΣ ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ ΠΡΟΣΚΛΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΖΕΡΒΟΥΔΑΚΗ ΣΤΟΝ ΣΤΑΥΡΟ ΤΟΥ ΝΟΤΟΥ

INFO

Δημήτρης Ζερβουδάκης

Κεντρική Σκηνή - Σταυρός του Νότου

Σάββατα 14, 21 & 28 Οκτωβρίου

Ο Δημήτρης Ζερβουδάκης, στην έναρξη της χειμερινής του περιοδείας, εμφανίζεται στην Κεντρική Σκηνή του Σταυρού του Νότου για τρεις παραστάσεις, τα Σάββατα 14,21 και 28 Οκτωβρίου.

Ο αγαπημένος τραγουδοποιός ανταμώνει ξανά με το κοινό του, σε ένα πρόγραμμα με τραγούδια κυρίως από το προσωπικό του ρεπερτόριο. Έχοντας 40 χρόνια δισκογραφικής πορείας, έχει αφήσει έντονο το στίγμα του, παραμένοντας ένας από τους πιο ευαίσθητους μουσικούς δημιουργούς της γενιάς του.

Τον Δημήτρη Ζερβουδάκη πλαισιώνουν επί σκηνής έξι εξαιρετικοί μουσικοί:

Θανάσης Αρχανιώτης (τύμπανα)
Διαμαντής Καραγιαννακίδης (πλήκτρα)
Παναγιώτης Κουτσούρας (τρίχορδο μπουζούκι)
Γιώργος Μακρής (πνευστά)
Νίκος Παπαδόπουλος (κιθάρες)
Μάκης Δρακόπουλος (ηχοληψία)

Ώρα Έναρξης: 22.00
Γενική Είσοδος: 13€

Προπώληση εισιτηρίων ΕΔΩ

** Πώληση εισιτηρίων θέασης την ίδια μέρα στο ταμείο του καταστήματος.
*** Για κράτηση θέσης καθημένου σε τραπέζι επικοινωνείτε στο τηλ. 210 9226975.

Σταυρός του Νότου
210 9226975
Official site | Facebook | Instagram

Ακολουθήστε τον Δημήτρη Ζερβουδάκη
YouTube | Facebook

Οργάνωση Παραγωγής
Artonica Productions

Επικοινωνία - Προβολή στα media
Zuma Communications