Στο τελείωμα μίας ακόμη μουσικής χρονιάς, είχα δύο επιλογές. Ή που θα έβαζα κάτω τον φετινό κατάλογο των άλμπουμ και των singles και θα επιχειρούσα να ξεχωρίσω τις καλύτερες, κατά τη γνώμη μου, δουλειές της χρονιάς που φεύγει, ή αυτό που τελικά έκανα: τράβηξα το βλέμμα μου από τις λίστες, πήρα μια βαθιά ανάσα και άφησα τον εαυτό μου ελεύθερο να διαλέξει τρία άλμπουμ που θα έπαιρνα οπωσδήποτε μαζί μου στο ιδεατό ερημονήσι του 2024. Τα τρία άλμπουμ που έγραψαν πιο δυνατά μέσα μου, χωρίς να τα έχω ακόμη χορτάσει.

Πρώτος πρώτος έλαβε τη θέση του στη βαλίτσα «Ο Τίγρης» του Σταμάτη Κραουνάκη. Ερμηνεύει ο Χρήστος Γεροντίδης. Εξωφυλλάρα και λαϊκές μουσικές εμπνευσμένες και γενναιόδωρες, κύτταρο τραγουδιού ολοζώντανο. Ο Γεροντίδης φωνάρα, ο Σταμάτης ψυχάρα, η μπάντα εκλεκτή, μπουζούκι παρόν, κοντραμπάσο εξαιρετίκ, και νά σου λαϊκό τραγούδι στο σήμερα που εμπνέεται από τα πίσω αλλά κοιτάζει στο μπρος. Η γλύκα και η ανοιχτωσιά της ορχηστρικής «Ζέτας», οι καθαρές πενιές και οι στιχάρες του «Δεσμού», λαϊκό αίσθημα και τζαζ, η φωνή του Σταμάτη παρούσα επιλεκτικά κι αυτή, όπως έπρεπε. Ένα άλμπουμ να το χαίρεσαι ξανά και ξανά.

Πλάι του στη βαλίτσα, στρογγυλοκάθεται ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου, προϊδεάζοντας στην αναγγελία της νέας κυκλοφορίας του “Urbanum” ότι δεν έχει κάτσει ήσυχος, παρά τα 64 χρόνια του – και ευτυχώς. Αν τον Σταμάτη τον διάλεξε η καρδιά, τον Θανάση τον διαλέγει η δίψα για εξερεύνηση. Μην ψάχνεις εδώ για τραγουδοποιία σε γνώριμες φόρμες, ο δημιουργός δεν ενδιαφέρεται να επικοινωνήσει μαζί σου στα ήδη υπάρχοντα. Η ορχηστρική «Επανομή» είναι εμπνευσμένη από μια σπάνια ηχογράφηση του 1969 από τον μουσικολαογράφο Τάκη Σαμαρά και στα υπόλοιπα tracks ο Θανάσης απαγγέλλει πότε πότε λόγια, σε ένα υβριδικό ηλεκτρονικοπαραδοσιακό περιβάλλον που χαρτογραφεί για πρώτη φορά. Εξάπτει νου και φαντασία, στο ερημονήσι το χρειάζομαι για να ξεφεύγω – ή μήπως θα με βρω;

Το τρίτο άλμπουμ της βαλίτσας μου έρχεται από την ανάγκη για μητρικό χάδι. Το άλμπουμ “Koureloú” της Δανάης Μωραΐτη, της πρωτοεμφανιζόμενης τραγουδοποιού που το υπογράφει και το ερμηνεύει, είναι ένας τόπος υγρός όσο η φωνή της, ζεστός όσο οι λέξεις της και στέρεος όσο η γη μιας πατρίδας. Ένα ταξίδι στις αισθήσεις γεμάτο μουσικά, στιχουργικά και ερμηνευτικά δώρα, η πιο ανεπιτήδευτα γοητευτική δουλειά που κυκλοφόρησε στο τελείωμα της προηγούμενης χρονιάς, αλλά πήρα στις αποσκευές μου για όλο το 2023 και δεν σκοπεύω να την αποχωριστώ. Ίσως το καλύτερο πρώτο άλμπουμ από πρωτοεμφανιζόμενη τραγουδοποιό που είχαμε ποτέ, το οποίο παρουσιάζεται εξαιρετικά και στις επιλεγμένες ζωντανές εμφανίσεις της.