Ο Ερντογάν ήταν από τους πρώτους που το κατάλαβε και φρόντισε να επωφεληθεί σε όλα τα επίπεδα.

Ολοι θυμούνται τη μέρα που απευθυνόμενος στην Ε.Ε. είπε «Ξυπνήστε! Αν επιμείνετε στο ότι η επέμβασή μας στη Συρία είναι εισβολή, η απάντησή μας θα είναι απλή: Θα ανοίξουμε τις πύλες και θα σας στείλουμε 3,6 εκατομμύρια πρόσφυγες». Πιο ξεκάθαρο δε γίνεται.

Εσωτερικά, το κυβερνών κόμμα μέσω της "φιλοξενίας" των Σύριων επανέφερε το όραμα της οθωμανικής αυτοκρατορίας. «Η Τουρκία είναι πολύ μεγαλύτερη από τα 780.00 τμ της Τουρκίας. Τα σύνορα της καρδιάς μας βρίσκονται αλλού. Μπορεί τα αδέρφια μας από τη Μοσούλη το Κιρκουκ και τα Σκόπια να είναι εκτός των γεωγραφικών μας συνόρων αλλά βρίσκονται εντός των συνόρων της καρδιάς μας».

Και φυσικά μετά από αυτό το λυρικό ξέσπασμα οι σύριοι πρόσφυγες έγιναν το αγαπημένο εργαλείο του Προέδρου έτσι ώστε να διαπραγματεύεται με την Ευρώπη.

Ο επισημος όρος είναι Coercive Engineered Migration (CEM) και ο Ερντογάν το χρησιμοποίησε πολλάκις απειλώντας την Ευρώπη με χάος που μόνο αυτός μπορεί να συγκρατήσει. Και κάπως έτσι είχαμε την συμφωνία για τις επιστροφές στην  Τουρκία το 2016, η οποία αποτελεί καραμέλα της ελληνικής πλευράς και την οποία ο Ερντογάν έχει δηλώσει εδώ και καιρό πως δεν θα τηρήσει.

Πολιτικοί αναλυτές είχαν από τότε προειδοποιήσει πως το μόνο που θα καταφέρει αυτή η συμφωνία είναι να κάνει τον Ερντογάν ακόμα πιο ισχυρό και αυτόν που καθορίζει εν τέλει την επιβίωση της Σένγκεν. Φυσικά υπήρχε και τεράστια οικονομική βοήθεια προς την Τουρκία και άρση των περιορισμών visa για τους πολίτες της.

Το Μάιο του 2021, περίπου 6.000 άτομα κατέκλυσαν την περιοχή της Ceuta στην Αφρική που όμως θεωρείται Ευρώπη, λόγω της κατοχής της από την Ισπανία. Την επόμενη μέρα πέρασαν αλλες 2.000 άτομα. Το μεταναστευτικό κύμα ήταν κατευθυνόμενο από το Μαρόκο ως αντίποινα στην Ισπανία για την φιλοξενία του Brahim Galli αυτονομιστή που μάχεται τη μαροκινή κυβέρνηση.

Εδώ και μέρες τα πολωνικά σύνορα με τη Λευκορωσία πολιορκούνται από χιλιάδες άτομα, στα οποία η κυβέρνηση Λουκασένκο έδωσε free visa ανοίγοντας μέσω της Λευκορωσίας την οδό προς την Ευρώπη.

Χιλιάδες άτομα, μεταξύ τους γυναικόπαιδα βρίσκονται εδώ και μέρες στην ενδιάμεση περιοχή, με τη Λευκορωσία να μη τους δέχεται πίσω και την Πολωνία να τους απωθεί. Τα "πιόνια" είναι σε αφθονία.

Αν βιαστείτε να πείτε ότι το θύμα είναι η Πολωνία,η απάντηση είναι ξανασκεφτείτε το. Η πολωνική κυβέρνηση ισχυροποιείται εσωτερικά, αφού υπάρχει επίθεση στα εξωτερικά της σύνορα (ναι ναι τα ίδια που έλεγε και η ελληνική κυβέρνηση) και έτσι περνά νόμο για pushbacks. Παράλληλα κάνει πέρα τις αντιδράσεις από το θάνατο νεαρής γυναίκας από σηπτικό σοκ που κατά πολλούς οφείλεται στην αυστηροποίηση του νόμου για τις αμβλώσεις και ξεσήκωσε θύελλα διαμαρτυριών. Με ένα σμπάρο δυο τρυγόνια.

Αν θυμηθεί κανείς τα επεισόδια στα σύνορα Ελλάδας Τουρκίας, όταν ο Ερντογάν ως πρώτος διδάξας άφησε να εννοηθεί πως δε θα σταματήσουμε κανέναν, η ρητορική είναι ίδια. Εισβολείς, εξωτερικός κίνδυνος, άρα αυστηροποίηση του νόμου, ενίοτε και κατάφωρη παραβίαση Διεθνών Συμβάσεων. Για την ατζέντα των συντηρητικών κομμάτων και το ξενοφοβικό τους πελατολόγιο τέτοιες κινήσεις είναι «βούτυρο στο ψωμί τους».

Ο Λουκασένκο όπως κι ο Ερντογάν άφησε να εννοηθεί πως οι πύλες είναι ανοιχτές. Για την ακρίβεια κάνανε και μερικά ακόμη, όπως να ναυλώσουν πούλμαν για να οδηγηθούν οι εκτοπισμένοι εκεί που πρέπει. Και η απέναντι πλευρά έπρεπε να αμυνθεί απέναντι στον εισβολέα και τον  κίνδυνο. Η Ευρωπαϊκή Ένωση και στα δύο περιστατικά υποστήριξε τους "αμυνόμενους" πασπαλίζοντας με ολίγη από ανθρωπισμό, αλλά ας είμαστε ειλικρινείς «ένιψε τας χείρας της».

Και τα πιόνια;

Τα "πιόνια" είναι χιλιάδες εκτοπισμένοι από χώρες που είτε βρίσκονται σε πόλεμο είτε αντιμετωπίζουν διωγμό από τα κυρίαρχα καθεστώτα.

Τα "πιόνια"είναι απελπισμένα και θα ρισκάρουν αυτή τη μία στο εκατομμύριο περίπτωση να αποκτήσουν κάποια ασφάλεια.

Αλλά κυρίως τα "πιόνια" είναι αναλώσιμα. Υπάρχουν πολλά και συνεχώς δημιουργούνται κι άλλα.