Μία θυμωμένη δικηγόρος μας "ξεναγεί" στο σκοτεινό κόσμο του revenge porn

Ένα καθόλου νομικό κείμενο από μία θυμωμένη δικηγόρο, σχετικά με τα καθόλου ροζ βίντεο όπου χρησιμοποιείται η γυναίκα σαν αντικείμενο.

*Trigger warning: Έμφυλη βία, εκδικητική πορνογραφία, συστημική βία.

Μία θυμωμένη δικηγόρος μας
ΠΡΟΒΟΛΗ

ΓΡΑΦΕΙ Η ΑΛΕΞΙΑ ΣΤΟΥΡΑΪΤΗ*

Πήρε το μάτι μου σήμερα στο facebook το πετυχημένο «ροζ είναι τα φλαμίνγκο, όχι τα βίντεο» – κι ας με συγχωρήσει όποια το έγραψε που δεν θυμάμαι ποια είναι για να την αναφέρω.

Καθίστε αναπαυτικά να σας ξεναγήσω στον κόσμο αυτής της μορφής έμφυλης βίας που αποκαλείται (σωστά – λάθος δεν θα το εξετάσουμε, είπαμε: καθόλου νομικό κείμενο) revenge porn ή εκδικητική πορνογραφία.

Λοιπόν, πες ότι είσαι ενήλικη (για ανήλικες αλλάζει το πράγμα) και ανακαλύπτεις η ίδια ή κάποιος δικός σου άνθρωπος – όχι, διόλου αδύνατο, έχει συμβεί επανειλημμένα – κάποιο βίντεο που απεικονίζει εσένα, σε ιστοσελίδα πορνογραφικού περιεχομένου.

Η διαδικασία που ακολουθείται αν αποφασίσεις να κινηθείς νομικά είναι η εξής:

Καταρχάς, πρέπει να τσεκάρεις πότε ανέβηκε το βίντεο. Και να ψάξεις σε ποια άλλα site ανέβηκε και αν το όνομα χρήστη είναι το ίδιο.

Δεύτερον, πρέπει να βρεις πού ακριβώς στον κόσμο εδρεύουν τα συγκεκριμένα site.

Γιατί; Γιατί, για να σου αποκαλύψει η ιστοσελίδα ποιος κρύβεται πίσω από το X όνομα χρήστη, πρέπει να μην έχει παρέλθει συγκεκριμένο χρονικό διάστημα από την ημερομηνία της ανάρτησης, το οποίο, μάλιστα, διαφέρει από χώρα σε χώρα.
Με ειδικές διακρατικές συμφωνίες –που ΑΝΑΘΕΜΑ κι αν καταλαβαίνω σε ποια νομική βάση ορίζουν ό,τι ορίζουν– για πολλές χώρες καθιερώνεται το διάστημα των 12 μηνών από την ανάρτηση, εντός του οποίου πρέπει:

  • να έχεις ανακαλύψει την ύπαρξη του βίντεο.
  • να έχεις ξεπεράσει το σοκ, και να έχεις βρει τα κουράγια και τα χρήματα να απευθυνθείς σε δικηγόρο.
  • να έχει αναλάβει η Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος, να έχει διαβιβάσει αίτημα στην Εισαγγελία, η Εισαγγελία να έχει δώσει εντολή και να κατατεθεί αίτημα από την ελληνική πλευρά στο κράτος όπου εδρεύει η ιστοσελίδα, ώστε να υποχρεωθεί η τελευταία να αποκαλύψει τα στοιχεία του χρήστη - δράστη.

Παραλογισμός; Όχι. Εμπόδια.

Let me tell you why:

Όταν, λοιπόν, βρεθείς αντιμέτωπη με μια τέτοια εξέλιξη, μαθαίνεις εμβρόντητη ότι πρέπει να υποβάλεις αίτημα η ίδια στην ιστοσελίδα ώστε να κατέβει το βίντεο.
Το αίτημα, δε, αυτό, συχνά αγνοείται, και πρέπει να στείλεις ξανά και ξανά συμπληρωμένη την ειδική φόρμα του site, λέγοντας τελικά ότι το θέμα έχει πάρει νομική τροπή και ότι έχει επιληφθεί δικηγόρος, για να τα καταφέρεις.

Στο ενδιάμεσο, εκτός από το τραύμα σου, τον φόβο και την οργή σου, τι άλλο αυξάνεται; Τα views. Μαζί τους, δε, αυξάνονται αφενός τα έσοδα του site, αφετέρου τα έσοδα ή άλλου τύπου “δωράκια” του χρήστη - δράστη που ανήρτησε το βίντεο.

Επίσης, για όσο χρονικό διάστημα το βίντεο παραμένει αναρτημένο στο ή στα sites όπου το ανέβασε ο ίδιος ο δράστης, συνεχίζει να είναι ενεργό και να μαζεύει views, άρα και δημοτικότητα, άρα και να προβάλλεται κατά προτεραιότητα και στα υπόλοιπα (δεκάδες) site που το  αναπαρήγαγαν, κατόπιν αδείας του αρχικού site. Άρα, αυξάνονται τα έσοδα του αρχικού site, καθώς και καθώς και όσων το αναπαρήγαγαν, από τις προβολές του στα τελευταία.

Και τώρα, κυρίες και κύριοι, η μεγάλη (και αυτονόητη) αποκάλυψη: σε όλα τα σάιτ, τα βίντεο που μπορεί κανείς να βρει υπό την κατηγορία “ερασιτέχνες” (amateur), είναι βίντεο που στη συντριπτική τους πλειοψηφία έχουν αναρτηθεί χωρίς τη συναίνεση της γυναίκας.

Κάτσε να σου πω πόσο απλό το κάνουν οι ιστοσελίδες: Κατά την εγγραφή χρήστη σε τέτοιο site προκειμένου να ανεβάσεις βίντεο, υπάρχει η ερώτηση αν χρήστης πρόκειται να είναι ένας άνδρας, μια γυναίκα, ή ένα ζευγάρι.

Ρωτούν κάποιον πίσω από μια οθόνη στην άλλη πλευρά του κόσμου αν είναι ζευγάρι, εκείνος απαντάει “ναι” και το θέμα θεωρείται λήξαν.

Αυτό αρκεί για να αναρτηθεί από έναν άνδρα ένα βίντεο που απεικονίζει μια γυναίκα και η ιστοσελίδα να αποποιείται των ευθυνών της – τεκμαίρεται από τα sites αυτά η γνώση της και η συναίνεσή της τόσο αναφορικά με την καταγραφή της, όσο και αναφορικά με την αποθήκευση και τη διακίνηση ή ανάρτηση του βίντεο. Αφού είμαστε ζευγάρι, ντε.

Αυτά.

Τραγούδησαν κάποτε τα Ξύλινα Σπαθιά “πες ό,τι θες, μόνο μην πεις πως δε σου τό 'πα”.


*Η Αλέξια Στουραΐτη είναι δικηγόρος και διαπιστευμένη διαμεσολαβήτρια, μέλος του working group του EFRJ για την εφαρμογή της Επανορθωτικής Δικαιοσύνης στην έμφυλη βία

Ακολουθήστε το 20/20 Magazine στο Google News, στο Facebook, το Twitter και το Instagram.
ΠΡΟΒΟΛΗ