ΓΡΑΦΕΙ Ο ΣΩΤΗΡΗΣ ΠΑΠΑΤΡΑΓΙΑΝΝΗΣ*

Συμπληρώνουμε δυο χρόνια πια από την αρχή της πανδημίας στην Ελλάδα και έχουμε δει να επιδοτούνται κανάλια, πλοιοκτήτες, εταιρίες κούριερ, αεροπορικές, κουμπάροι με εργοστάσια μασκών, πλατφόρμες σκόιλ ελικίκου, μάσκες αντίσκηνα (που δεν αντικαταστάθηκαν ποτέ) και γενικά όλοι οι ημέτεροι, οι ισχυροί και το μεγάλο κεφάλαιο, με ένα μπαράζ επιδοτήσεων που εξαρχής μύριζε λίγο... πλιάτσικο.

Την ίδια ώρα οι τέχνες στοχοποιήθηκαν λίγο πολύ ως η κυριότερη πηγή διασποράς του κορονοϊού!

Τα πρώτα που κλείνουν σε κάθε νέο κύμα της πανδημίας, είναι τα μαγαζιά με μουσική, ενώ ταυτόχρονα, μετά από δύο χρόνια εμπειρίας και διαχείρισης της κατάστασης, δεν έχουμε δει καμία πρόοδο στην αύξηση των ΜΕΘ, των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς, των δωρεάν τεστ και οτιδήποτε άλλου είναι άμεση ευθύνη της κυβέρνησης.
Μετάθεση ευθυνών είπατε; Άπαπαπα!

Όσοι είμαστε μουσικοί, ζήσαμε την άνοιξη του 2020 θλιβερές στιγμές, προσπαθώντας να επιβιώσουμε εμείς ή/και συνάδελφοί μας, με εισοδήματα από 530 ευρώ ως 0 ευρώ, αφού για μήνες στην αρχή και μέχρι να δημιουργηθεί το περιβόητο «καλλιτεχνικό μητρώο», ήταν αμέτρητοι οι καλλιτέχνες που ήταν ουσιαστικά αόρατοι για το κράτος και δεν δικαιούνταν τίποτα!

Το ζήσαμε από πρώτο χέρι όσοι τρέχαμε από σπίτι σε σπίτι, για να μοιράσουμε μερίδες φαγητό, τρόφιμα ή χαρτζιλίκι σε συναδέλφους που πλέον δεν είχαν να φάνε, στην κυριολεξία! Μιλάμε για ντροπιαστικές καταστάσεις, εις βάρος σημαντικότατων εκπροσώπων του πολιτισμού μας! Και δυστυχώς δεν υπερβάλλω…

Δυο χρόνια πανδημίας και το 2022 μας βρίσκει πάλι ως τους «κύριους υπεύθυνους» της διασποράς του κορονοϊού, αφού για άλλη μια φορά μας απαγορεύουν να δουλεύουμε. Και μάλιστα φέτος με ακόμα χειρότερες συνθήκες.

Τώρα δεν επιτρέπουν στα περισσότερα από τα μαγαζία που απασχολούμαστε (και μας ασφαλίζουν κανονικότατα) να μας βγάλουν σε αναστολή, αφού η κυβέρνηση έχει εξαιρέσει τους περισσότερους ΚΑΔ, όπως σύσσωμη την εστίαση.

Προφανώς θεωρεί πως αν οι χώροι που εμφανιζόμασταν μπορούν να σερβίρουν φαγητό, αρκεί! Εμείς μάλλον είμασταν εκεί ως ντεκόρ. 

Επίσης το «καλλιτεχνικό μητρώο» παραμένει κλειστό για νέες εγγραφές, αποκλείοντας συναδέλφους που πληρούν όλες τις προϋποθέσεις για να ενταχθούν και να επιδοτηθούν. Πως αλλιώς όμως θα γινόταν, χωρίς διάφορους τέτοιους «κόφτες», να μοιράσει ένα συγκεκριμένο κονδύλι (5.340.000€) που επαρκεί μόνο για 10.000 δικαιούχους; 

Θα μας ξεπετάξει (όχι όλους) με ένα χαρτζιλίκι 534 ευρώ ή αλλιώς το ένα τετρακοσιοστό περίπου, από όσο κόστισε το 17λεπτο πρωτοχρονιάτικο σόου του Δημάρχου Αθηναίων, κι αυτό χωρίς να συνοδεύεται από καμία ασφαλιστική υποχρέωση του κράτους απέναντί μας, όπως ιατρική ασφάλιση, ένσημα, συντάξιμα, δώρα γιορτών, εποχικά επιδόματα κ.λπ. Όσα δηλαδή πληρώνουμε τόσα χρόνια από τον μισθό μας, με τη μορφή κρατήσεων.

Για όσους νέους ανθρώπους λοιπόν σκέφτονται με τι θα ασχοληθούν στη ζωή τους, να θυμίσω ένα πολύ παλιό απόφθεγμα: Διάλεξε μια δουλειά που αγαπάς και δεν θα χρειαστεί να δουλέψεις ούτε μια μέρα στη ζωή σου! Ή γίνε μουσικός, οπότε η κυβέρνηση θα σου συμπεριφέρεται όντως σαν να μην έχεις δουλέψει ούτε μια μέρα στη ζωή σου…

*Ο Σωτήρης Παπατραγιάννης είναι Μουσικός - Τραγουδιστής