Η πληροφορία ότι πρέπει να μετακομίσω, μετά από 11 χρόνια, δεν με τρόμαξε, αντίθετα μου άρεσε πολύ. Η μάλλον μου άρεσε αρχικά. Γιατί ξεκινώντας την έρευνα για σπίτι, διαπίστωσα -πολύ γρήγορα- ότι σπίτια υπάρχουν, αλλά αντίθετα δεν υπάρχουν... χρήματα. Καθώς ένα αντίστοιχο σπίτι με το δικό μου, κοστίζει σχεδόν τα διπλά από ότι δίνω, τώρα. Επίσης διαπίστωσα ότι με 500-600 ευρώ -στην περιοχή που μένω- νοικιάζεις ερείπια.
Πιθανώς -και- στοιχειωμένα.

Ώσπου το μάτι μιας "δαιμόνιας" φίλης έπεσε σε μια αγγελία -too good to be true-, που ζητούσε τα στοιχεία του πιθανού ενοικιαστή για να του αποσταλεί ερωτηματολόγιο.

Ζήτησα το ερωτηματολόγιο και αυτό που πήρα στα χέρια μου ήταν σενάριο δραμεντί. (πάντα αναρωτιόμουν που μπαίνει αυτός ο χαρακτηρισμός, ορίστε βρήκα).

Ο ανώνυμος ιδιοκτήτης ζητάει όλα τα προσωπικά στοιχεία του επώνυμου πιθανού ενοικιαστή και προχωράει σε ερωτήσεις, όπως αυτές της παραπάνω φωτογραφίας. Να μην τα πολυλογώ, το σπίτι δεν το πήρα, κρίμα γιατί απάντησα ωραία και... ευφάνταστα, αλλά έκανα ρεπορτάζ.

Ό,τι ακολουθεί ΔΕΝ είναι προϊόν μυθοπλασίας και έχει απόλυτη σχέση με την πραγματικότητα. 

Δυστυχώς, είναι η πραγματικότητα.

Ψάχνω να νοικιάσω σπίτι ήδη 6 μήνες. Ξεκίνησα από τα βόρεια προάστια, που κατοικώ τώρα, απελπίστηκα. Κατέβηκα προς το κέντρο, απελπίστηκα, πήγα δυτικά απελπίστηκα, νότια το ίδιο.

Παντού τα ίδια, σπίτια αξίας 300 ευρώ νοικιάζονται προς 700-800 ευρώ, ενώ σπίτια που μπορείς να μείνεις χωρίς να πρέπει να φέρεις συνεργείο κατεδάφισης και αναστήλωσης, δεν μπορείς να τα πληρώσεις. Κι αν αποφασίσεις να τα νοικιάσεις -πουλώντας ένα νεφρό στην καλύτερη, δεν στα νοικιάζουν. Καθώς οι προϋποθέσεις για να χριστείς ενοικιαστής είναι πιο δύσκολες από εκείνες για να χριστείς Πάπας.

Οι ιστορίες αναζήτησης σπιτιού, όλες ίδιες. Απελπιστικά απογοητευτικές.

Είμαι χωρισμένη, έχω παιδιά, έχω κατοικίδιο. Χάρηκα που σας γνώρισα. Λογικά μετακομίζω σε άλλο πλανήτη. Σε αυτόν δεν υπάρχει τόπος ούτε ελπίδα: «Έχετε συστατική επιστολή, από τον προηγούμενο ιδιοκτήτη; Εκκαθαριστικό; Γιατί χωρίσατε; Γιατί μετακομίζετε; Είναι ήσυχα τα παιδιά σας; Έχετε πολλούς φίλους; Κατοικίδια; Τι γνώμη έχετε για τους ξένους; Δημοσιογράφος; Α,όχι στην τηλεόραση, κρίμα...».

Πραγματικές μαρτυρίες για συγγραφή βιβλίου

«Τα τρία τελευταία χρόνια μετακόμισα δύο φορές. Πέρασα συνέντευξη και τις δύο τη μια κέρδισα γιατί ο μεσίτης ήξερε τη σχολή μου και τη δεύτερη γιατί η γυναίκα του ιδιοκτήτη έκρινε απ το στυλ μου ότι είμαι πολύ σικ κυρία. Δε θα πω για τις φορές που έχασα, επειδή δεν έχω σύζυγο».

«Τόσα πολλά χρόνια φοιτήτρια, γιατί θέλω να βρω σπίτι μόνη μου; Γιατί δεν είμαι παντρεμένη; Γιατί δεν έχω παιδιά; Τόση απαξίωση από τον ναρκισσισμό της μάνας μου είχα να εισπράξω. Α, επίσης ένας κύριος με απέκλεισε εφόσον δεν είχα σύζυγο και μάλιστα ένστολο. Ήταν όρος η στολή».

«Επαρχία και ήθελε συστατική επιστολή από δύο ιερείς ή τον μητροπολίτη της περιοχής».

«Άσε τι περάσαμε κι εμείς φέτος, μετά από 15 χρόνια σε ένα υπέροχο 3αρι στην Καλλιδρομίου με λογική τιμή, ψάχναμε για 3 μήνες για κάτι αντίστοιχο και όλα ήταν στην διπλάσια τιμή σε όλες τις περιοχές τους κέντρου (γύρω στο 1000ρικο) ή άθλια. Χάλια».

Τα έξοδα στέγασης έχουν αυξηθεί κατά 23,5% σε σχέση με τον Ιανουάριο του 2020

Τι συμβαίνει με τα ενοίκια; Γιατί δεν βρίσκουμε σπίτι να νοικιάσουμε;

Οι τιμές των ενοικίων αυξάνονται διαρκώς. Η εύρεση διαμερίσματος μοιάζει με προπόνηση για Ολυμπιακό άθλημα. Η δυνατότητα ενοικίασης ενός αξιοπρεπούς και προσιτού σπιτιού, δεν υπάρχει πλέον ως πιθανότητα.

Το 2021 ο κατώτατος μισθός διαμορφώθηκε σε 650 ευρώ μικτά ή 546 καθαρά. Πως μπορείς να νοικιάσεις σπίτι, όταν το κόστος στέγασης έχει φτάσει το ύψος του κατώτερου μισθού;

Σύμφωνα με στοιχεία της Eurostat, η Ελλάδα είναι το μόνο κράτος-μέλος της ΕΕ, στο οποίο ο μέσος μισθός σωρευτικά μειώνεται από το 2010.

Το 2020 το 79,2% των ανθρώπων που νοικιάζουν δαπάνησαν πάνω από το 40% του εισοδήματός τους σε έξοδα στέγασης: ενοίκιο, κοινόχρηστα, λογαριασμοί κοινής ωφελείας. Όταν το αντίστοιχο ποσοστό στην Ε.Ε. ήταν  25,8%.

Ο σχετικός δείκτης της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής που περιλαμβάνει ενοίκιο, ηλεκτρικό ρεύμα, φυσικό αέριο, πετρέλαιο ή υγραέριο, έφτασε στα υψηλότερα επίπεδα που έχουν καταγραφεί εδώ και τουλάχιστον 20 χρόνια. Στις 123,5 μονάδες τον Ιανουάριο. Που σημαίνει ότι τα έξοδα στέγασης έχουν αυξηθεί κατά 23,5% σε σχέση με τον Ιανουάριο του 2020. 

Και ότι από το 1999 και μετά οπότε και υπάρχουν σχετικά στοιχεία, δεν έχει καταγραφεί χειρότερη περίοδος. Με δεδομένη την αύξηση του πληθωρισμού, αυτό δυστυχώς θα χειροτερέψει. Ταυτόχρονα με τα εξωφρενικά ενοίκια, η αύξηση του κόστους της ηλεκτροδότησης και της θέρμανσης καθώς και η αύξηση στο κόστος επισκευής των ακινήτων, προμηνύουν μια τρομακτική αύξηση του συνολικού κόστους στέγασης.

Άδωνις Γεωργιάδης: «Ακρίβυναν και λίγο τα ενοίκια, δεν μπορούμε να τα έχουμε όλα

«Φταίει ο καπιταλισμός, ηλίθιε»;

Λυπάμαι για τα νέα που μεταφέρω, αλλά φταίει. Και για αυτό.

Στο Σαν Φρανσίσκο υπάρχουν 160.000 άστεγοι (και εργαζόμενοι) και 40.000 άδεια ακίνητα. Οι ιδιοκτήτες δεν τα νοικιάζουν αν δε πάρουν τα χρήματα που ζητάνε. Οι ενοικιαστές δεν έχουν να τα δώσουν. Δε βγάζουν τόσα χρήματα από την εργασία τους. Έτσι ζουν σε σκηνές κοντά στα γραφεία που δουλεύουν. Στην πόλη, στην οποία έχουν την έδρα τους μεγάλες εταιρείες τεχνολογίας, ολόκληροι καταυλισμοί εργαζόμενων αστέγων, είναι κοντά σε κτίρια γραφείων.

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη, τα τελευταία χρόνια, ψήφισε τον πτωχευτικό νόμο, απελευθέρωσε τους πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας, έφτασε τα ενοίκια για ένα δυάρι στο ύψος του βασικού μισθού, εκτόξευσε το κόστος της ενέργειας "στο Θεό", έφτασε τα είδη πρώτης ανάγκης σε τιμές ειδών πολυτελείας.

Η φτωχοποίηση της κοινωνίας δε φαίνεται να τους απασχολεί ιδιαίτερα.

Σε πρωινή τηλεοπτική του συνέντευξη ο υπουργός Ανάπτυξης, Άδωνις Γεωργιάδης δηλώνε ανέμελος: «Ακρίβυναν και λίγο τα ενοίκια, δεν μπορούμε να τα έχουμε όλα».

Πιστεύετε ότι με τον τρόπο διακυβέρνησης στην Ελλάδα η πραγματικότητα των Η.Π.Α  είναι σενάριο επιστημονικής φαντασίας για την Ελλάδα;

Εγώ όχι. Και πάω να βρω τον εξοπλισμό της κατασκήνωσης.