Η Μαρία πήρε την απόφαση σε μια νύχτα. Η εμπειρία στις κοινωνικές κουζίνες και η επιθυμία της να συντρέχει όποιον χρειάζεται βοήθεια ήταν αρκετά, για να πεισθεί. Η μόνη σκέψη τα δυο αγόρια της, 13 και 14,5 χρόνων που έπρεπε να εξασφαλίσει την εμπιστοσύνη τους. Να σιγουρευτεί πως θα καταλάβουν, ότι εκείνη δεν κινδυνεύει.

Είχε και κάτι απλούστερα εμπόδια όπως η ερώτηση: «θα πας να ταΐζεις φασίστες»; που ξεπεράστηκαν απλά: «Εγώ Χρυσαυγίτης δεν γίνομαι, που τάιζε μόνο Έλληνες».

Η Μαρία Περάκη μαγειρεύει σε δύο ομάδες, στην Αυτοδιαχειριζόμενη Κοινωνική Κουζίνα Μοναστηράκι και στο lovevan.

Μου έκανε την τιμή να με συμπεριλάβει στο ταξίδι που ξεκινάει σήμερα, με τη δεύτερη της ομάδα.

Η ομάδα σας; Ποιοι φεύγετε σήμερα; 
«Την ομάδα την ξεκίνησε ο Λευτέρης Παρασκευάς που θα μείνει εδώ και  φροντίζει το backstage, που έχει πάρα πολύ δουλειά, τρεξίματα σε χορηγούς, προετοιμασία, υποστήριξη. Σήμερα φεύγουμε εγώ, ο Σπύρος Θρεψιάδης και ο Στέφανος Συμινελάκης. Ο Σπύρος είναι ένας από τους βασικούς μάγειρες στην κουζίνα. Είναι και πρόσκοπος. Έχει τον εθελοντισμό από μικρό παιδί. Ο Στέφανος είναι συνοδός βουνού και έχει και εκείνος ένα αγοράκι».

Πώς προέκυψε η ιδέα;
«Συζητάγαμε με τον Λευτέρη, για το αν θα μπορούσαμε να βοηθήσουμε με κάποιο τρόπο. Τα παιδιά, το καλοκαίρι, είχαν πάει στην Εύβοια στις φωτιές. Μαζί με 2 ακόμα ομάδες το Μοναστηράκι και τους προσκόπους του Σπύρου, προσέφεραν 2000-3000 μερίδες φαγητού την ημέρα. Έτσι προέκυψε η ιδέα. Και είπαμε να το σκεφτούμε. Τη μια μέρα το συζητήσαμε, την άλλη μέρα μου τηλεφώνησε ο Λευτέρης και μου είπε: «Τι λες το ψήνουμε;» Ζήτησα χρόνο να το συζητήσω με την οικογένειά μου. Έχω δύο παιδιά 13 και 14μιση χρονών. Ήθελα να μιλήσουμε. Να βεβαιωθώ ότι εκείνα δε θα φοβηθούν. Εγώ είχα αποφασίσει το ναι, από την πρώτη μέρα της συζήτησης. Κάναμε την κουβέντα, τους εξήγησα ότι είναι κάτι που θέλω να κάνω, ότι βγαίνει από μέσα μου και δεν μπορώ να το αγνοήσω. Τα παιδιά γνωρίζουν όλη τη διαδικασία, το πώς θα γίνει, τι θα κάνουμε. Επιπλέον ξέρουν, έχουν κατέβει στην κουζίνα. Γνωρίζουν ακριβώς τι κάνουμε. Το ζήτημα ήταν να καταλάβουν ότι δεν πάω σε εμπόλεμη περιοχή. Και ότι όλα θα πάνε καλά».

Η απόφαση πάρθηκε πολύ γρήγορα. Η διαδικασία ποια ήταν, με ποιους έπρεπε να συνεννοηθείτε και τι χρειαζόταν τυπικά;
«Ήταν σχετικά απλή. Επικοινωνήσαμε με την πρεσβεία μας στη Ρουμανία.  Συμπληρώσαμε ένα χαρτί εισόδου. Και βγάλαμε την ευρωπαϊκή κάρτα υγείας που βγάζουμε έτσι κι αλλιώς όλοι, όταν ταξιδεύουμε. Εκεί στο Camp που θα πάμε, μας περιμένει η Ανδριάνα που είναι η υπεύθυνη. Έχουμε μιλήσει δυο τρεις φορές με βιντεοκλήση για να δούμε το χώρο. Που ακριβώς θα εγκατασταθούμε και τι θα προσφέρουμε εμείς».

Αυτό το Camp δημιουργήθηκε τώρα για να υποδεχθεί τους πρόσφυγες από την Ουκρανία. Τι χωρητικότητα έχει;
«Καθημερινές ροές, 1000-1200 ατόμων. Ρώτησα την Ανδριάνα. Μου είπε ότι είναι μητέρες παιδιά και κάποιοι φοιτητές. Λιγότεροι άντρες γενικά. Κυρίως μητέρες με παιδιά. Η πόλη είναι παραδουνάβια. Είναι ένα ασφαλές σημείο, ακριβώς πάνω στα σύνορα. Η δομή ενώ είναι πάρα πολύ οργανωμένη, δεν έχουν ακόμα μερίδες ζεστού φαγητού, τουλάχιστον μέχρι χθες που μίλαγα».

Όταν λέμε πάρα πολύ οργανωμένη τι εννοούμε;
«Οργάνωση λες και είσαι σε συναυλία του εξωτερικού. Την είδαμε με βιντεοκλήση, γιατί έπρεπε να δούμε που θα πάμε ακριβώς και που θα στήσουμε την πράγματά μας. Δε θέλω να συγκρίνω με το εδώ. Δεν είναι η στιγμή, απλά θα πω ότι από την κλήση όπως είδαμε, υπήρχαν άλλες σκηνές στημένες για την καταγραφή, άλλες σκηνές που είχανε αρκουδάκια, κουκλάκια, παιχνιδάκια για τα παιδάκια που έρχονται ώστε να τους τα προσφέρουν και να αισθανθούν καλύτερα. Υπήρχαν κλουβάκια μεταφοράς ζώων, τροφές, λουράκια. Είχε δύο-τρεις τέντες μόνο για τα είδη για τα κατοικίδια. Είδαμε ότι στηνόταν μια μεγάλη τέντα που θα μπουν σόμπες και τα λοιπά για να φιλοξενηθούν οι εθελοντές, γιατί εκεί τώρα έχει -7 βαθμούς».

Τι ανταπόκριση υπάρχει από τον κόσμο;

«Μεγάλη ανταπόκριση. Και σε προϊόντα και σε βοήθεια. Πολλοί είναι που χρηματοδοτούν, εγώ όπου έχω το θάρρος -να πω την αλήθεια- ζητάω αυτά τα 10 ευρώ που θα διαθέσουν να τα βάλουν στο λογαριασμό γιατί οι ανάγκες εκτός από τα υλικά είναι πολλές. Τα έξοδα για να φτάσουμε μέχρι εκεί. Και για οτιδήποτε χρειάζεται».

Το Lovevan φεύγει σήμερα. Η Μαρία έχει γεμίσει τα πράγματά της γλειφιτζούρια. Με την ελπίδα να γλυκάνει τα χιλιάδες παιδιά που θα περάσουν αυτές τις ημέρες από τα μάτια της.

Αν επιθυμείτε να βοηθήσετε ο αριθμός λογαριασμού της ομάδας είναι:

Alpha Bank GR97 0140 1630 1630 0200 2010 421

Δικαιούχος Travel Bare