Του Πέτρου Κατσάκου*

Με διαμαρτυρίες και αποδοκιμασίες υποδέχθηκαν οι θεατές την διακοπή της παράστασης από δύο ακτιβιστές που εμφανίσθηκαν απρόσκλητοι να τους χαλάσουν την διασκέδαση. Εξάλλου είχαν πληρώσει ένα τσουχτερό εισιτήριο για να απολαύσουν μαζί με τα παιδιά τους το θέαμα των δελφινιών που πηδούσαν κάνοντας τούμπες έξω από το νερό και μετά πλησίαζαν στην άκρη της δεξαμενής για να «χαμογελάσουν» στο κοινό. Και αυτό το θέαμα που άλλοι το αποκαλούν «διασκέδαση» και άλλοι «εκπαίδευση» είχαν έρθει να τους το χαλάσουν δύο ενοχλητικοί που πήδηξαν μέσα στην πισίνα κρατώντας πλακάτ πως τάχα τα δελφίνια ανήκουν στις θάλασσες και όχι σε αυτές τις θλιβερές δεξαμενές να υπακούν στις εντολές του εκπαιδευτή για να χορτάσουν την πείνα τους με ένα νεκρό ψάρι.

Το περιστατικό αυτό που καταγράφηκε πριν λίγες ημέρες σε ένα θαλάσσιο πάρκο στην Μπριζ του Βελγίου είναι η συνηθισμένη τακτική που ακολουθούν μέλη οργανώσεων για τα δικαιώματα των ζώων ανά τον κόσμο, διακόπτοντας παραστάσεις αιχμάλωτων δελφινιών που δυστυχώς συνεχίζονται σε παγκόσμια κλίμακα ακόμη και σε χώρες που έχει απαγορευθεί η χρήση ζώων σε τσίρκο.

Κάτι αντίστοιχο είχε γίνει το 2018 και στο λεγόμενο «δελφινάριο» του Αττικού Πάρκου στα Σπάτα που αποτελεί και την μοναδική ελληνική φυλακή αιχμάλωτων δελφινιών που κακοποιούνται συστηματικά κάτω από το ψευδεπίγραφο τίτλο των «εκπαιδευτικών προγραμμάτων» που φέρνει τους ανθρώπους και κυρίως τα παιδιά σε επαφή με τα υπέροχα αυτά θηλαστικά. Μόνο που οι επισκέπτες και κυρίως τα παιδιά «εκπαιδεύονται» έναντι αντιτίμου στην αποδοχή της αιχμαλωσίας των ζώων και γνωρίζουν ένα είδος όχι στο φυσικό του περιβάλλον αλλά μέσα σε μια υδάτινη φυλακή.

Μια φυλακή που δεν επιτρέπει στα δελφίνια να κολυμπήσουν όσο τους είναι απαραίτητο, που δεν τους επιτρέπει να φάνε φρέσκια τροφή αλλά καταδικάζονται σε ασιτία προκειμένου να εκτελούν εντολές και να επιβραβευτούν με νεκρά ψάρια, που δεν τους επιτρέπει να επικοινωνούν μεταξύ τους όπως το φυσικό περιβάλλον τα ευνοεί. Μια φυλακή που τα οδηγεί στην κατάθλιψη, στην τρέλα, στην αυτοκτονία.

Σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα στοιχεία στην ΕΕ υπάρχουν σήμερα 34 τέτοιες φυλακές και μέσα τους κρατούνται περίπου 280 κητώδη (δελφίνια και φάλαινες όρκα) σε αιχμαλωσία.

Ακριβοί αιχμάλωτοι

Τα δελφινάρια είναι που δημιουργούν μία επιπλέον ζήτηση για ζωντανά δελφίνια τα οποία συλλαμβάνονται από ελεύθερους πληθυσμούς κατά τη διάρκεια αιματηρών κυνηγιών. Όσα δεν επιλέγονται για τα δελφινάρια, σφάζονται για το κρέας τους. Η πρωταρχική οικονομική κινητήρια δύναμη όμως για τη σφαγή των δελφινιών, είναι τα πολλά εκατομμύρια που προσφέρουν τα θαλάσσια πάρκα, γεγονός που παρέχει στους αλιείς τους πόρους για να πραγματοποιήσουν και τη σφαγή για το κρέας τους. Οι ιδιοκτήτες των ενυδρείων, πληρώνουν δεκάδες χιλιάδες ευρώ για ένα νεαρό ρινοδέλφινο που θα αποσβέσει το κόστος του με τις πολλές παραστάσεις στις οποίες θα πάρει δια της βίας μέρος.

Τα δελφίνια δεν είναι κλόουν

Οι ακτιβιστές που διέκοψαν προ ημερών την παράσταση στο δελφινάριο της Μπριζ, συνελήφθησαν και οδηγήθηκαν ενώπιον της δικαιοσύνης για την παράνομη πράξη του να διακόψουν ένα νόμιμο θέαμα όπου άνθρωποι αναγκάζουν τα δελφίνια να κάνουν ανόητα πράγματα, που ποτέ δεν θα έκαναν στη φύση, για να διασκεδάσουν κάποιοι άλλοι άνθρωποι και να εκπαιδευτούν τα παιδιά τους για το δικαίωμα του ανθρώπου να κυριαρχεί στα ανυπεράσπιστα μέλη ενός άλλου είδους.

Μόνο που αυτά τα δελφίνια σε αιχμαλωσία, φορώντας αστεία καπέλα και πηδώντας μέσα από στεφάνια, δεν έχουν καμιά σχέση με τα δελφίνια σε ελεύθερη κατάσταση και κανείς σε όλη αυτή την θλιβερή διαδικασία δεν επιτρέπεται να πει στους θεατές πως τα δελφίνια δεν ήρθαν εθελοντές κλόουν στον κόσμο μας αλλά αιχμαλωτίστηκαν με βία και βρέθηκαν σε μια βιομηχανία όπου πρέπει να κάνουν ανόητα κόλπα για να διασκεδάζουν οι άνθρωποι, ώστε να μπορέσουν να παραμείνουν ζωντανά.

Όποιος δε τολμήσει να αμφισβητήσει δυναμικά αυτή την αθλιότητα κρίνεται ένοχος και τιμωρείται σε αντίθεση με την ατιμωρησία που απολαμβάνουν οι ιδιοκτήτες των δελφινιών για τους θανάτους των αιχμάλωτων θηλαστικών που συχνά παρατηρούνται εντός των φυλακών και συνήθως αποσιωπούνται από το νομικό σύστημα που επιτρέπει αυτή την βαρβαρότητα.

Φυλακισμένα δελφίνια στην Ελλάδα

Επτά είναι τα δελφίνια που βρίσκονται σήμερα φυλακισμένα στις εγκαταστάσεις του Αττικού Ζωολογικού Πάρκου παρότι μετά από ένα πλήθος καταγγελιών έχει ανασταλεί το δικαίωμα της επιχείρησης να πραγματοποιεί παραστάσεις σε δεξαμενές οι οποίες εκτός όλων των άλλων ελέγχονται και ως αυθαίρετα κτίσματα. Κατά την διάρκεια της λειτουργίας του συγκεκριμένου δελφινάριου έχουν επιβεβαιωμένα πεθάνει 6, με τον πρώην Αντιπεριφερειάρχη Αττικής, Γιώργο Καραμέρο να δηλώνει πρόσφατα πως τα άτυχα θηλαστικά έχουν αυτοκτονήσει μη αντέχοντας τις συνθήκες εγκλεισμού σε περιορισμένους χώρους και στερούμενα την ελευθερία να ζουν και να κινούνται στο φυσικό τους περιβάλλον. Και αυτή είναι η ιστορία κάποιων ζώων που έχουν φωνή, μόνο που όταν μιλούν η φωνή τους αντανακλά στα τοιχώματα της φυλακής τους και επιστρέφει αφύσικα στα ίδια τα ζώα με αποτέλεσμα να τα τρελαίνει γι αυτό και συχνά τους χορηγούνται αντικαταθλιπτικά φάρμακα.

*Πηγή: Η Αυγή