Την Τρίτη 31/1 η κυβέρνηση Μητσοτάκη κατέθεσε στο Υπουργείο Δικαιοσύνης τροπολογία, που αφορά τις προσλήψεις καλλιτεχνών, παίρνοντας πίσω το Προεδρικό Διάταγμα που αποτελούσε ντροπή για τον Πολιτισμό και προκάλεσε δικαίως κύμα αντιδράσεων από τον καλλιτεχνικό χώρο.

Η τροπολογία αφορά την εξαίρεση των προσλήψεων των καλλιτεχνών από τις προβλέψεις του διατάγματος, μια εξέλιξη που εν μέρει δικαιώνει τους ανθρώπους των τεχνών.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ο οποίος ουδέποτε σχολίασε το εξευτελιστικό Προεδρικό Διάταγμα που υποβάθμιζε τα πτυχία των καλλιτεχνών και προκάλεσε φρενίτιδα στον καλλιτεχνικό κόσμο, καθώς αποτελούσε ευθεία προσβολή, πλέον γυρνά σελίδα σαν να μη συμβαίνει τίποτα και προσπαθεί να ξανά κερδίσει την εύνοια των ανθρώπων του Πολιτισμού με νομοθετήματα ανεπαρκή, φοβούμενος τον αντίκτυπο στον προεκλογικό του «αγώνα».

Μάλιστα, σε ανάρτηση του στο Facebook, είχε προϊδεάσει για την εξέλιξη αυτή, αναφερόμενος σε «διαχρονική παθογένεια» στις πολιτισμικές σπουδές, στην οποία η Κυβέρνηση έρχεται να δώσει «καθαρές λύσεις και απαντήσεις», με πενιχρά μάλλον αποτελέσματα, καθώς η οργή των καλλιτεχνών δεν θα κοπάσει τόσο εύκολα.

Η τροπολογία αυτή μπορεί να αποτελεί μια νίκη, μετά από πολλές και μαζικές κινητοποιήσεις, ωστόσο δεν είναι τόσο θετική ώστε να άρει τις προγραμματισμένες για την Τετάρτη και Πέμπτη απεργίες του κλάδου.

Οι φτηνές κινήσεις τάχα συμπόνιας δεν θα πρέπει να καθησυχάζουν, καθώς τα δικαιώματα των καλλιτεχνών δεν μπορούν να αποτελούν συμβιβασμό. Πρόκειται μεν για μια νίκη, ωστόσο αυτή η «παραχώρηση» δεν καλύπτει εξ ολοκλήρου τον κλάδο.

Από την τροποποίηση που κατατέθηκε εξαιρούνται οι καλλιτέχνες από τις προσλήψεις στους ΟΤΑ και στον δημόσιο τομέα, στην Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, ενώ, με εξαίρεση τους μουσικούς, δεν ορίζεται η επιστροφή τους στην Τεχνολογική Εκπαίδευση.

Επίσης, ορίζεται ότι το μισθολόγιο τους θα αποφασιστεί με ΚΥΑ, από το Υπουργείο Οικονομικών και Πολιτισμού, η οποία έρχεται να βάλει οριστικά ταφόπλακα στις συλλογικές συμβάσεις, οι οποίες είχαν κατακτηθεί το 2021 για τα κρατικά θέατρα, μετά από πολλούς αγώνες.

Η υποβάθμιση των ανθρώπων της Τέχνης είναι μια συνήθης πρακτική για την ελληνική κοινωνία και οι αναχρονιστικές αντιλήψεις για τα καλλιτεχνικά επαγγέλματα, δυστυχώς, έχουν ακόμα θέση μέσα στα σχολεία και τις οικογένειες. Είναι άδικο αυτές οι εντυπώσεις να επιβεβαιώνονται και να διαιωνίζονται, με την σφραγίδα της ίδιας της Κυβέρνησης, και είναι θλιβερό η ίδια η πολιτική ηγεσία να υποτιμάει με νόμο τον πολιτισμό. Στις δημοκρατίες ο Πολιτισμός αποτελεί κορωνίδα, όχι πρόβλημα.