Τυπικά η παράβαση καθήκοντος θα έπρεπε να συμβαίνει για προσπορισμό ιδίου οφέλους ή όφελος σε τρίτο. Ταυτόχρονα να βλάπτει οικονομικά το κράτος. Στην περίπτωση του Νίκου Παππά, έχουμε κέρδος από τις τηλεοπτικές άδειες, ενώ στην κατοχή του ίδιου ή του ΣΥΡΙΖΑ δεν βρέθηκαν χρήματα από παράνομη δραστηριότητα ή έστω η μεταφορά χρημάτων. Για να εξηγηθούμε: Αν η κατηγορία της παράβασης καθήκοντος αφορά το γεγονός πως ο διαγωνισμός ήταν ανοιχτός και παρέκαμψε το ΕΣΡ, τότε δεν φαίνεται να υπάρχουν οι τυπικές προϋποθέσεις για παράβαση καθήκοντος. Αντίστοιχα η απόφαση του Νίκου Παππά για ανοιχτό διαγωνισμό εκτός ΕΣΡ (που τότε είχε γίνει πρώτη είδηση) δεν εξηγεί για ποιον λόγο καταδικάστηκε και ο Χρήστος Καλογρίτσας. Θα έπρεπε να δικαστεί με άλλη αιτιολογία - νομικοί δεν είμαστε, υπάρχουν άνθρωποι που έχουν περάσει την ζωή τους σε νομικά βιβλία. Το ζήτημα είναι πως το αρχικό ερώτημα του τίτλου θα απαντηθεί μόνο με το σκεπτικό της απόφασης σε 2-3 μήνες από τώρα.  

Αν ο Παππάς κατηγορείται πως επικοινώνησε με τον Καλογρίτσα, ώστε να τον τοποθετήσει ως μπροστινό -αχυράνθρωπο ντε- σε μια κοινοπραξία και να πάρει τηλεοπτική άδεια για ένα κανάλι που θα στηρίζει τον ΣΥΡΙΖΑ, πάλι αυτό δεν αποδεικνύεται. Εντέλει ο Καλογρίτσας δεν πήρε την άδεια, ενώ ακόμα και αν βρήκε τα χρήματα για την εγγυητική επιστολή ώστε να συμμετάσχει στον διαγωνισμό, κατά δήλωσή του, δεν είχε το απαιτούμενο ποσό για να αποπληρώσει την άδεια. Αν είχε πάρει την άδεια, θα μπορούσε να κατηγορηθεί ο Νίκος Παππάς για εσωτερική πληροφόρηση. Ενώ υπενθυμίζουμε πως οι άδειες δόθηκαν με διαδικασία πλειστηριασμού.

Ουσιαστικά η καταδίκη ήρθε με την μαρτυρία της γραμματέως του Χρήστου Καλογρίτσα. Ο Χρήστος Καλογρίτσας κατηγορήθηκε μαζί με τον Νίκο Παππά, καταδικάστηκε ομόφωνα και «έπεσε στα μαλακά» ως πληροφοριοδότης. Όμως από τις καταγγελίες της γραμματέως δεν αποδείχθηκε διακίνηση μαύρου χρήματος προς τον Νίκο Παππά ή τον ΣΥΡΙΖΑ. Ουσιαστικά τους κατηγόρησε πως λειτουργούσαν από κοινού. Χονδρικά ως συνωμοσία. Παρ’ όλα αυτά ο Καλογρίτσας κόπηκε από την διεκδίκηση των τηλεοπτικών αδειών, ενώ κατήγγειλε πως εξαιτίας των χειρισμών του Νίκου Παππά, κινδύνευσε με χρεοκοπία. Δεν θα σταθούμε στην ασυμφωνία εισαγγελίας και δικαστών, γιατί είναι κάτι που μπορεί να συμβεί για οποιονδήποτε λόγο. Αν δεν γνωρίζουμε την πράξη που του αποδίδεται, δεν αποτελεί ούτε ελαφρυντική ούτε επιβαρυντική κατάσταση. Όμως η αλήθεια είναι πως πλέον το τοπίο έγινε ακόμα πιο θολό.

Και τώρα τι;

Αυτή η υπόθεση δημιουργεί περισσότερα ερωτηματικά από όσες απαντήσεις δίνει. Πάμε όμως στα πρακτικά: Τι οφείλει να κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ από εδώ και μπρος; Ο Νίκος Παππάς τις τελευταίες ώρες παρουσιάζεται από τους φιλικά προσκείμενους ως «μάρτυρας που έπεσε για τον αγώνα». Θεσμικά όμως αυτή την στιγμή έχουμε κάτι που δεν έγινε πράξη στην περίπτωση της Novartis, της Siemens, του Βατοπεδίου και αμέτρητων άλλων σκανδάλων. Έχουμε καταδίκη Υπουργού και καθώς μιλάμε για Ειδικό Δικαστήριο, αμετάκλητη. Οπότε, παρότι είναι σίγουρο πως θα υπάρξει προσφυγή στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, θεσμικά την παρούσα στιγμή ο Νίκος Παππάς θα έπρεπε να βρεθεί εκτός ψηφοδελτίων. Παρ’ όλα αυτά, ακόμα και αν βρεθεί εκτός ψηφοδελτίων ως «μάρτυρας» που έπεσε από την διεφθαρμένη δικαιοσύνη, η ΝΔ δεν θα σταματήσει μέχρι τις εκλογές να χρησιμοποιεί το ονοματεπώνυμο Νίκος Παππάς σε κάθε δεύτερη πρόταση, το «ΣΥΡΙΖΑ Channel και τις βαλίτσες με τα δισεκατομμύρια». Ακόμα δηλαδή και να βρεθεί εκτός ψηφοδελτίων για λόγους διαφάνειας, δεν θα βρεθεί ένας άνθρωπος που να επικροτήσει το θεσμικά σωστό. Οι κυβερνητικοί θα φωνάζουν για «παρακράτος ΣΥΡΙΖΑ» και οι εκπρόσωποι της αξιωματικής αντιπολίτευσης θα κάνουν λόγο για την πιο «διεφθερμένη κυβέρνηση της Μεταπολίτευσης». Το οποίο, όσο αληθές και αν είναι, θα φαντάζει ως «μπάλα στην εξέδρα». 

Εδώ κάπου φτάνουμε στην θλιβερή πραγματικότητα: Κάθε φορά που θα οπλοποιείται η υπόθεση του Νίκου Παππά, οι εκπρόσωποι του ΣΥΡΙΖΑ θα πετούν την μπάλα στην εξέδρα, κάνοντας λόγο για τις υποκλοπές και κάθε φορά που θα ακούγονται οι λέξεις «υποκλοπές» και «ταμείο ανάκαμψης», θα ακούγεται και το «Νίκος Παππάς». Ο πολωμένος κόσμος στις τάξεις του ΣΥΡΙΖΑ θα ζητήσει «να μην βγει εκτός ψηφοδελτίων ο άνθρωπος που θυσιάστηκε για το μεγάλο project του κόμματος που ήταν οι τηλεοπτικές άδειες». Όμως οι αναποφάσιστοι ενδέχεται να λειτουργήσουν διαφορετικά σε περίπτωση παραμονής στα ψηφοδέλτια. Ουσιαστικά ο Αλέξης Τσίπρας καλείται να πάρει μια απόφαση σε ανθρώπινο επίπεδο, καθώς από κάπου θα ασκείται κριτική οτιδήποτε και να αποφασίσει.

Θα στηρίξει τον συνεργάτη του κάνοντας λόγο για «συμπαιγνία δικαιοσύνης και Κυβέρνησης» ή θα επιλέξει την θεσμική οδό της απομάκρυνσης από τα ψηφοδέλτια; Εδώ θα δούμε αν ο Αλέξης Τσίπρας θα επιλέξει να βγει με πυγμή και καταγγελτικό λόγο για το αριστερό κοινό ή αν θα είναι ο τυπικός αρχηγός κόμματος για το κοινό του ΠΑΣΟΚ και των αναποφάσιστων του κέντρου που θα κάνει «σημαία» τον σεβασμό στις δικαστικές αποφάσεις. Αρκεί να σημειωθεί πως οι περισσότερες έρευνες εμφανίζουν την εμπιστοσύνη στην Ελληνική Δικαιοσύνη εκμηδενισμένη (20-40% ανάλογα την χρονική στιγμή), ιδιαίτερα μετά από τις αποφάσεις για βιαστές, παιδοβιαστές, τις υποκλοπές και τους πλειστηριασμούς. Οπότε θα πρέπει να συνυπολογιστεί στην απόφαση του Αλέξη Τσίπρα, αν θα πάει σε μετωπική με τους δικαστές ή όχι.

*Έχει ζητηθεί σχόλιο του Γιάννη Μαντζουράνη επί των πράξεων -φερόμενων ή μη- που οδήγησαν στην συγκεκριμένη κατηγορία και εφόσον υπάρξει, θα αναρτηθεί.