Η καταγγελία της Έφης Μ. για άλλη μια μέρα βίας κατά πολιτών στα Εξάρχεια

«Καλησπέρα, καταρχάς σας ευχαριστώ πολύ για το βήμα. Στις 8 η ώρα το πρωί Κυριακής (26 Φεβρουαρίου) με σταμάτησαν τέσσερις άνδρες της Ομάδας Δέλτα. Αρνούμενη να δώσω τα στοιχεία μου για εξακρίβωση πρωινιάτικα (είχαν γίνει επεισόδια 8 ώρες πριν στα Εξάρχεια), άρχισε μια λεκτική και σωματική επίθεση από μέρους τους με σπρωξίματα και εφόσον είδαν ότι δεν φοβήθηκα και ανταπάντησα με φωνές, με πέταξαν κάτω και με χτυπούσαν. Έχω ιστορικό κρίσεων πανικού και αυτή η φορά δεν ήταν η εξαίρεση. Ήμουν στο έδαφος, ένιωθα ασφυκτικά και ήξερα ότι κινδύνευε η ζωή μου από τα χτυπήματα (δεν έχει μεγάλη σημασία αλλά είμαι 1,55 ύψος και 40 κιλά). Ενώ με γρονθοκοπούσαν στο μάγουλο και την γνάθο, με κοκάλινο γάντι, μέσα στην κρίση πανικού προσπαθούσα να σώσω τον εαυτό μου. Τότε μου έριξαν κλωτσιές στην πλάτη και μου χτυπούσαν το κεφάλι στο έδαφος. Αυτά θυμάμαι, γιατί μέσα από μια τόσο στρεσογόνα για μένα κατάσταση και λόγω της κρίσης πανικού, μετά "έσβησα".

Είχε μαζευτεί λίγος κόσμος και φώναζαν να με αφήσουν, ώσπου και αυτοί έπεσαν θύματα επίθεσης οπότε και αναγκάστηκαν να αποχωρήσουν, εκτός από ένα άτομο που παρέμεινε στο σημείο, ξυλοκοπήθηκε και συνελήφθη. Με πήραν στο ΑΤ Εξαρχείων και εκεί ξεκίνησε το δεύτερο μαρτύριο: αυτό της ψυχολογικής βίας όπου είχαν σφίξει τόσο πολύ τις χειροπέδες, που με έπιασε δεύτερη κρίση πανικού ακόμα πιο έντονη εξαιτίας των χειροπέδων και του κλειστού χώρου. Ήμουν στο πάτωμα, φωνάζοντας να με ελευθερώσουν, ενώ εκείνοι γελούσαν. Να σημειωθεί πως έχω ακόμα έντονους πόνους και σημάδια στους καρπούς από τις χειροπέδες.

Δεν μου δόθηκε το δικαίωμα τηλεφωνήματος στους δικούς μου ή στην δικηγόρο μου Χρύσα Πετσημέρη, αλλά δεν με φώναξε ούτε ο Αξιωματικός Υπηρεσίας να δώσω κατάθεση. Αφού είχα εξασθενήσει εντελώς ψυχολογικά και ήμουν στο πάτωμα κλαίγοντας, με έλυσαν και με πέταξαν σε ένα κελί χωρίς παπούτσια. Το πάτωμα ήταν μούσκεμα από ούρα και δεν μπορούσα ούτε να καθίσω αλλά ούτε και να σταθώ όρθια.

Προς το παρόν θέλω να ξεκουραστώ λίγο, να πάω στο νοσοκομείο για εξετάσεις και να μεταβώ για ιατροδικαστική έκθεση. Γιατί παρά τις εκκλήσεις μου και με τραύματα στο κεφάλι δεν με μετέφεραν ποτέ σε νοσοκομείο. Στο Τμήμα Εξαρχείων πήγαν να μου φορτώσουν επίθεση με μολότοφ που είχε γίνει 8 ώρες πριν το περιστατικό, δηλαδή κακούργημα, αλλά δεν ευσταθούσε σε καμία περίπτωση και έτσι αναγκάστηκαν να την αποσύρουν. Ακόμη μου κατάσχεσαν μια πένσα (σ.σ. πολυεργαλείο) που στο κάτω μέρος είχε μικρό κοπτάκι και τα χρήματα που είχα στο πορτοφόλι μου. Τα χρήματα μου επεστράφησαν, όμως όχι η πένσα η οποία κατασχέθηκε ως αποδεικτικό στοιχείο και υποψιάζομαι πως μπορεί να την εντάξουν στην δικογραφία ως οπλοκατοχή».

Σε επικοινωνία μας με την δικηγόρο της Έφης, Χρύσα Πετσημέρη, μας δήλωσε πως επιφυλάσσεται για επίσημη δήλωση μόλις παραλάβει την δικογραφία την Τρίτη. Το μόνο που μας δήλωσε είναι πως τα χτυπήματα στο κεφάλι και την άνω γνάθο είναι σε κάθε περίπτωση ολοφάνερα και η χρήση αστυνομικής βίας το ίδιο.

Η Μαρία Γαλάτη, με την ιδιότητα της ειδικού ψυχικής υγείας, μας δήλωσε σχετικά με αντίστοιχα περιστατικά:
«Πέρα από τη βία την ίδια, μια τέτοια επίθεση έχει το επιπρόσθετο βάρος πως η αστυνομία υποτίθεται προστατεύει. Το θύμα της αστυνομικής βίας μπαίνει με τη βία στην κατάσταση ενός ανυπεράσπιστου παιδιού που κακοποιείται από τους φροντιστές του. Στον κόλπο της ασφάλειας έρχεται η κακοποίηση με την ίδια αδυναμία κατανόησης του συμβάντος, τον τρόμο, τον πόνο και κατά συνέπεια το μετατραυματικό στρες, την φοβία ακόμα και αν δεν είναι άμεσα αντιληπτή, την έλλειψη εμπιστοσύνης και ενδεχομένως μετέπειτα της εναντίωσης και της εκδίκησης».

Για αυτό λοιπόν ο κύκλος βίας που έχει ανοίξει η Αστυνομία στα Εξάρχεια στο πλαίσιο του «εξευγενισμού της περιοχής» και της ανάδειξης της ευρύτερης περιοχής ως τουριστικό αξιοθέατο για πολιτικά ευαισθητοποιημένους, είναι βέβαιο πως επιστρέφει στους ίδιους. Γιατί οι αστυνομικοί αντιμετωπίζονται ως στρατός κατοχής, όπου παρότι αυτό είναι το πλαίσιο των Μητσοτάκη-Θεοδωρικάκου στα Εξάρχεια, στο τέλος, μέρος της βίας θα επιστρέψει στους αστυνομικούς που την ασκούν εξαρχής. Η Κυβέρνηση θέτει σε κίνδυνο πολίτες και αστυνομικούς, για να αποδείξει πως μπορεί να επιβάλει την εξουσία, αντί για προσπαθήσει να επιβάλει την... ευημερία και την κοινωνική ειρήνη στους κατοίκους και τους επισκέπτες των Εξαρχείων. Δυστυχώς, είναι απόλυτα βέβαιο, πως αυτές οι επιθέσεις μοιραία θα οδηγήσουν σε ακόμα περισσότερη βία και κίνδυνο απώλειας ανθρώπινης ζωής.

Με περιγραφές σαν αυτές, ελπίζουμε να μπορεί να αντιληφθεί ο καθένας πως όταν έχουμε τέτοια βασανιστήρια εντός και εκτός αστυνομικών τμημάτων, ακόμα και στις 8 το πρωί, η κοινωνική ειρήνη σε αυτή την χώρα είναι υπό διαρκή απειλή. 

Θα παρακολουθήσουμε την υπόθεση μέχρι τέλους και ευχαριστούμε την Έφη Μ. και την Χρύσα Πετσημέρη για την εμπιστοσύνη που μας έδειξαν σε μια τόσο δύσκολη στιγμή. Αναμένεται να αντιμετωπίσει το σύνηθες πακέτο κατηγοριών για απείθεια, αντίσταση, σωματική βλάβη και μάλλον εξύβριση, αλλά είναι κάτι που θα το γνωρίζουμε με βεβαιότητα σύντομα.