• Μαθήματα σε διαδρόμους, προαύλιο και στην… απέναντι πλατεία
• Πτώσεις πορτών και παραθύρων
• Σοβαρά προβλήματα πλημμύρας όταν βρέχει

Τέσσερα χρόνια τώρα σε καθημερινή βάση, μαθητές και καθηγητές βρισκόμαστε αντιμέτωποι με αμέτρητα προβλήματα τα οποία όχι μόνο εμποδίζουν την εκπαίδευσή μας αλλά μας θέτουν σε κίνδυνο. Το πρώτο και κύριο θέμα μας είναι η μόνιμη στέγασή μας στο κτίριο επί της οδού Πρασσά

Οι μαθητές του Καλλιτεχνικού Σχολείου της Αθήνας ενός από τα τέσσερα καλλιτεχνικά της Αττικής, έχοντας εξαντλήσει κάθε προσπάθεια επίλυσης του σοβαρού ζητήματός τους επιστρατεύουν το έσχατο όπλο: την κατάληψη.

«Παλεύουμε καθημερινά με τις συνθήκες»

«Το κτιριακό ζήτημα αναφέρεται στο πρώην 5ο ΓΕΛ στην οδό Πρασσά, το οποίο ήταν προσφυγική κατάληψη που εκκενώθηκε το 2019 και ορίστηκε από τη δημοτική αρχή ως το μόνιμο κτίριο του Καλλιτεχνικού Σχολείου Αθηνών. Μετά από πολλαπλές συναντήσεις με τον αντιδήμαρχο κ. Αξιώτη, αρμόδιο για το ζήτημα, έχουν αρχίσει κάποιες μικροεργασίες για την υλοποίηση του έργου, που όμως έχουν καθυστερήσει δραματικά. Κατά τα λεγόμενα του Δήμου το κτίριο θα ήταν έτοιμο τον Σεπτέμβρη του 2021. Μέχρι και σήμερα ο κ. Αξιώτης δεν έχει δώσει ούτε κάποια γραπτή δέσμευση πάρα μόνο προφορικές υποσχέσεις, ούτε γραπτό χρονοδιάγραμμα των εργασιών, ενώ δεν έχει εκδοθεί η οικοδομική άδεια για την υλοποίηση των βαριών εργασιών.

Το ΚΣΑ μετά την ίδρυση του το 2018 συστεγάστηκε με το Μουσικό Σχολείο Αθηνών, από το οποίο παραχωρήθηκαν 4 αίθουσες για την λειτουργία των τότε τάξεων μας. Τον Σεπτέμβρη του 2021 μετά από εισήγηση του Δήμου μεταφερθήκαμε στο κτίριο της οδού Π. Κυριακού (μεσοτοιχία με το 2ο Πειραματικό Λύκειο) στους Αμπελοκήπους, αντί να εγκατασταθούμε μόνιμα στην οδό Πρασσά.

Οι υποδομές του τωρινού κτιρίου, που μας έχει παραχωρηθεί, δεν πληρούν τις απαραίτητες προϋποθέσεις. Οι συνθήκες που ανεχόμαστε είναι ακραίες, καθώς μαθητές αναγκάζονται να κάνουν μαθήματα σε διαδρόμους ή στο προαύλιο, ο προαυλιακός χώρος είναι ανεπαρκής, κάποια από τα μαθήματα χορού πραγματοποιούνται στην απέναντι πλατεία (πλ. Έλενας Βενιζέλου), τα προστατευτικά κάγκελα των εξωτερικών διαδρόμων είναι ασταθή και πέφτουν πόρτες και παράθυρα των αιθουσών, με περσινό συμβάν τον τραυματισμό μιας καθηγήτριας. Επιπλέον στην περίπτωση βροχόπτωσης αντιμετωπίζουμε σοβαρά προβλήματα πλημμύρας στις αίθουσες των εργαστηρίων στο ισόγειο και στις τουαλέτες. Αξίζει να σημειωθεί πως λόγω ανεπάρκειας αιθουσών το εργαστήριο εικαστικών και οι αίθουσες χορού και θεάτρου δέχονται παραπάνω τμήματα από ένα την φορά και γίνονται χώροι σίτισης για τους μαθητές. Τέλος μας έχει παραχωρηθεί επίσης αίθουσα από το 2ο Πειραματικό Λύκειο για την διεξαγωγή μαθημάτων της Α' λυκείου, μια αίθουσα σε κατάσταση αποθήκης στον 5ο όροφο του γειτονικού κτιρίου.

Ελλείψεις καθηγητών και Μεταφορά

Βασικό πρόβλημα, όχι μόνο του δικού μας σχολείου αλλά όλων των Καλλιτεχνικών είναι η καθυστερημένη πρόσληψη καθηγητών χορού και κινηματογράφου, με αποτέλεσμα τα μαθήματα να αρχίζουν στα μέσα της χρονιάς. Απαιτούμε την μονιμοποίηση των ωρομίσθιων αναπληρωτών καθηγητών ειδικοτήτων για την ομαλή διεξαγωγή των μαθημάτων κατευθύνσεων.

Επιπλέον, η δωρεάν μεταφορά των μαθητών από και προς το σχολείο είναι δικαίωμά μας. Η περιφέρεια Αττικής διαθέτει λεωφορεία για την μετακίνηση των μαθητών, αλλά πλέον, για τα παιδιά του λυκείου ισχύει το μέτρο της χιλιομετρικής απόστασης. Στα Καλλιτεχνικά Σχολεία ισχύει το καθημερινό πρόγραμμα οχτώ διδακτικών ωρών με εργαστήρια κατευθύνσεων για τα οποία πρέπει να κουβαλάει ο κάθε μαθητής τον απαραίτητο εξοπλισμό. Έτσι μαθητές από μακρινές περιοχές αλλά εντός του πλαισίου των 5χλμ (Πατήσια, Γαλάτσι, Ζωγράφου, Βύρωνα, Θησείο, Συγγρού κ.λπ.) αναγκάζονται με αρκετό φορτίο και μετά από κοπιαστικές πρόβες να κάνουν μεγάλες διαδρομές με τα μέσα μαζικής μεταφοράς ή και με τα πόδια, πολλές φορές εν μέσω δύσκολων καιρικών συνθηκών. Γι' αυτό κι εμείς απαιτούμε την αυτονόητη δωρεάν και ασφαλή μεταφορά για όλους μας.

Τέλος, θέλουμε να εκφράσουμε την αμέριστη υποστήριξη μας προς τον αγώνα των καλλιτεχνών κατά του Π.Δ.85/2022 και την αλληλεγγύη μας προς όλες τις καταλήψεις καλλιτεχνικών σχολών. Είναι ένας κοινός αγώνας και θα στεκόμαστε απέναντι σε όποια απειλή της τέχνης.

Αντί να βρισκόμαστε σε έναν χώρο που να μας προσφέρει γνώση και έμπνευση για το πάθος μας για την τέχνη, καταλήγουμε να παλεύουμε καθημερινά με τις συνθήκες. Βλέπουμε την συνεχή υποτίμηση της εκπαίδευσης, της τέχνης και του πολιτισμού και απαιτούμε τα βασικά!»