Ο θάνατος του τέως βασιλιά Κωνσταντίνου μπορεί να μας έπεισε όλους πως το κεφάλαιο της βασιλείας έκλεισε και επισήμως για την Ελλάδα, όμως το μεγάλο κεφάλαιο της οικογενειοκρατίας το διαβάζουμε και το ξαναδιαβάζουμε χρόνια τώρα. Τον τελευταίο αιώνα έχουμε την τύχη να μας κυβερνούν μεγάλες ελληνικές οικογένειες: Βενιζέλοι, Καραμανλήδες, Παπανδρέου και Μητσοτάκηδες έχουν χτίσει το δικά τους δημοκρατικά εκλεγμένα βασίλεια πάνω στις δικές μας τύχες και ζωές.

Στο μοναδικό αυτό φαινόμενο, με ειδική μνεία στους κυρίαρχους αυτού του τόπου, τους «βασιλιάδες Μητσοτάκηδες» και συγκεκριμένα στον σημερινό πρωθυπουργό, αναφέρεται δημοσίευμα της αυστριακής εφημερίδας Wiener Zeitung, περιγράφοντας το βίο και την πολιτεία της «δυναστείας», που από το «Ξυπόλυτο Κόμμα» του προπάππου του κατέληξε να είναι σήμερα ένας από τους πλουσιότερους πολιτικούς στη χώρα.

Αξίζει να αναφέρουμε στο σημείο αυτό πως η Wiener Zeitung είναι μία από τις παλιότερες εφημερίδες στον κόσμο, γνωστή για τη δημοσιογραφική ποιότητα και τις πολιτικά ανεξάρτητες απόψεις της, για την οποία το κοινοβούλιο της Αυστρίας αποφάσισε μόλις την προηγούμενη εβδομάδα να ανασταλεί η καθημερινή έντυπη έκδοση και να μετατραπεί σε απόλυτα ψηφιακό μέσο.

Οι επερχόμενες εκλογές και οι κορυφαίες εξαγγελίες του πρωθυπουργού το τελευταίο διάστημα έδωσαν την έμπνευση στην εφημερίδα να παρουσιάσει μια ανασκόπηση της πορείας της οικογένειας από πάππου προς πάππο.

«200 χρόνια μετά την απελευθέρωση από τον οθωμανικό ζυγό και περισσότερα από 40 χρόνια μετά την ένταξη της Ελλάδας στην ΕΕ, η “οικογενειοκρατία” παραμένει τόσο σταθερά αγκυροβολημένη στην αθηναϊκή πολιτική, όσο και ο νεποτισμός, ο οποίος ευνοεί και άλλους συγγενείς, γνωστούς ή κολλητούς, προσφέροντας στους φίλους καλές δουλειές και την ανείπωτη πελατεία που την συνοδεύει. Είτε παγκόσμιοι πόλεμοι, είτε περιφερειακοί πόλεμοι, είτε εμφύλιος, είτε κρατικές χρεοκοπίες: Στην Ελλάδα η “οικογενειοκρατία” δεν μπορεί να εξαλειφθεί. Μάλλον έτσι θα παραμείνει».

Ασφαλώς και θα παραμείνει έτσι. Πρόκειται για μια ασθένεια απ’ την οποία πάσχουμε ως λαός και για την οποία δεν έχει βρεθεί ακόμα -ή, μάλλον, πολλοί δεν θέλουν να βρεθεί- μια θεραπεία. Ο μπαμπάς πρωθυπουργός, όπως κι ο παππούς. Τα παιδιά βολεμένα σε καλές δουλειές, ως γόνοι μιας πανίσχυρης οικογένειας. Κι ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης να παλεύει να παραμείνει έτσι και μετά τις εκλογές της 21ης Μαΐου.

Το άρθρο συνεχίζει με αναφορές στον πρωθυπουργό: «Σε κάθε περίπτωση, ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, που παρουσιάζεται παντού ως εκσυγχρονιστής και αποφασισμένος μεταρρυθμιστής, λατρεύει και καλλιεργεί την παράδοση της “οικογενειοκρατίας”, τόσο ανάξια μιας σύγχρονης δημοκρατίας δυτικού τύπου - προς όφελος της ίδιας του της οικογένειας, ατάραχος καθώς είναι και θρασύς».

Αμέσως μετά, ο αρθρογράφος αναφέρεται στα παιδιά του Κυριάκου Μητσοτάκη και στην αγωνία του, ως στοργικός πατέρας, να τα τακτοποιήσει, για να εξασφαλίσει, κατά το εθιμικό δίκαιο, τους διαδόχους του. Η μικρότερή του κόρη, Δάφνη, ξεκίνησε τις σπουδές της στο πανεπιστήμιο Yale, όπου ο πρωθυπουργός ταξίδεψε για να την εγκαταστήσει. Μετά η κόρη του, Σοφία, η οποία, αφού ολοκλήρωσε τις σπουδές της στη δημόσια υγεία στο Πανεπιστήμιο Johns Hopkins στις ΗΠΑ, προσλήφθηκε στο γραφείο της παγκόσμιας επενδυτικής εταιρείας CVC στο Λονδίνο, όπου διαχειριζόταν σχέσεις με επενδυτές CVC. Και εννοείται ο Υιός Κωνσταντίνος, ο οποίος, μετά το τέλος των σπουδών του σε ακριβό πανεπιστήμιο στις ΗΠΑ (πού αλλού;), βρήκε με μεγάλη ευκολία δουλειά ως υπάλληλος του Ισπανού ευρωβουλευτή Esteban Gonzales Pons.

«Ο Κωστής, ο Κυριάκος, ο Κώστας, ο Κυριάκος και σύντομα πιθανότατα πάλι ο Κώστας: η δυναστεία Μητσοτάκη παρείχε πάντα τους ομώνυμους βασιλιάδες στην Ελλάδα, τη μοναδική κληρονομική δημοκρατία της Ευρώπης», σχολιάζει σκωπτικά το δημοσίευμα, ενώ αναφέρεται επίσης και στη μανία της οικογένειας να πλουταίνει συνεχώς: «Οι κακές γλώσσες υποστηρίζουν ότι η φυλή Μητσοτάκη είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα για το πώς η πολιτική μπορεί να μετατραπεί σε επιχειρηματικό μοντέλο στην Ελλάδα. Οι κριτικοί εγείρουν μερικές φορές το ακανθώδες ερώτημα για το πώς οι Μητσοτάκηδες κατάφεραν να γίνουν πλουσιότεροι από γενιά σε γενιά από ό,τι πριν μπουν στην πολιτική».

Μα είναι απλό. Πώς μπορεί να γίνει κανείς πλουσιότερος; Ξεπουλώντας και επικηρύσσοντας ζωές. Να πεθαίνεις για την Ελλάδα είναι άλλο κι άλλο εκείνη να σε πεθαίνει και τα γνωστά.

Τέλος, ο αρθρογράφος κλείνει παρουσιάζοντας τα «περίεργα» στοιχεία της περιουσιακής κατάστασης της οικογένειας. Κι όσο τα ίδια τα μέλη της οικογένειας δηλώνουν θύματα εμμονικών δημοσιογράφων, πολλοί είναι αυτοί που μιλούν για συνειδητή επιλογή του πρωθυπουργού να καταθέτει ψευδή στοιχεία στο πόθεν έσχες του.

«Ένα είναι σίγουρο: το 2020 (δεν υπάρχουν πιο πρόσφατα στοιχεία), ο αρχηγός της κυβέρνησης στην Αθήνα και η σύζυγός του Μαρέβα όφειλαν ένα όμορφο ποσό 1,3 εκατ. ευρώ σε εμπορικές τράπεζες. Τα προς αποπληρωμή δάνεια συμψηφίστηκαν με 40 ακίνητα, πέντε αυτοκίνητα και πάνω από μισό εκατομμύριο ευρώ αποταμιεύσεις. Το εισόδημα της 56χρονης Μαρέβας το 2020 ήταν αρκετά μέτριο ακόμη και για τα νεοελληνικά μεταπτωχευτικά πρότυπα: 9.244,10 ευρώ. Δεν έχει σημασία. Αυτό δεν μειώνει τη γνήσια χαρά των γονιών για την καριέρα της κόρης τους, Δάφνης. Στην τελετή αποφοίτησης στο ελίτ σχολείο του Κολλεγίου Αθηνών, που κοστίζει περισσότερο σε δίδακτρα κάθε χρόνο από ό,τι έβγαλε η Μαρέβα Μητσοτάκη το 2020, ο σύζυγός της έγραψε ενθουσιασμένος στο Twitter λίγο πριν ξεκινήσει η κόρη τους στο Γέιλ: “Πώς θυμάμαι, όταν ξεκινούσες την πρώτη τάξη! Τώρα τελείωσες το σχολείο και ξεκινάς ένα νέο, όμορφο ταξίδι!”».