Η -επαναλαμβανόμενη- είδηση έξωσης ανθρώπων σε απόγνωση, θα πρέπει να είναι αρκετή για να καθορίσει την ψήφο μας. Υπεραρκετή.

Το περιστατικό, που θυμίζει έντονα την απόπειρα έξωσης σε καρκινοπαθή στο Παλαιό Φάληρο πριν από ενάμιση μήνα, δεν έδειξε κανένα δελτίο ειδήσεων. Δεν απασχόλησε κανέναν, εκτός από τους ανθρώπους που βρέθηκαν εκεί προσπαθώντας να αποτρέψουν το ανεπίτρεπτο.

Συνέβη στη Χαλκιδική πριν από μερικές ημέρες. Ισχυρή αστυνομική δύναμη μαζί με δικαστικό επιμελητή πέταξαν έξω από το σπίτι του 81χρονο ΑμεΑ. Έναν άνθρωπο με ένα πόδι.

Ο ηλικιωμένος άνδρας είχε μπει εγγυητής σε στεγαστικό δάνειο που είχε πάρει ο γιος του. Εκείνος έμεινε άνεργος, οι δόσεις απλήρωτες, το σπίτι βγήκε σε πλειστηριασμό και εξαγοράστηκε με 150.000 ευρώ, ενώ η πραγματική του αξία είναι αρκετά πιο υψηλή. Τις προσπάθειες να τον πετάξουν έξω από το σπίτι του κατάφερε να αποτρέψει δύο φορές η τοπική κοινωνία.

Μέχρι την περασμένη εβδομάδα, όταν στα Φλογητά Χαλκιδικής δικαστικός επιμελητής με την παρουσία ισχυρής αστυνομικής δύναμης τον πέταξαν κυριολεκτικά έξω. Ήταν τέτοια η λύσσα τους, που αφού τα κατάφεραν να τους βγάλουν -τον 81χρονο και την κόρη του- δεν τους άφησαν να πάρουν ούτε τον φορτιστή του αναπηρικού καροτσιού, ο οποίος έμεινε μαζί με τα υπόλοιπα υπάρχοντα μέσα στο σπίτι, στο οποίο άλλαξαν κατευθείαν τις κλειδαριές. Μάλιστα, έχασαν το κλειδί από την καινούργια κλειδαριά και την άλλαξαν δεύτερη φορά. Ο 81χρονος και η κόρη του κοιμήθηκαν, κοιμούνται, στη βεράντα του σπιτιού τους, με δανεικά κλινοσκεπάσματα.

Μέσα στο κλειδωμένο σπίτι τους βρίσκονται τα βασικά είδη πρώτης ανάγκης, τα φάρμακα, τα ρούχα τους. «Αυτό είναι το σπίτι μου, το φτιάχνω από τότε που ήμουν 29 χρόνων. Είμαι ανάπηρος με σοβαρά προβλήματα υγείας και δεν έχω πουθενά να πάω. Πώς να φύγω και πού να πάω;». Στο σπίτι διέμενε και ο εγγονός του 81χρονου, ο οποίος βρίσκεται στο νοσοκομείο με πρόβλημα υγείας.

Η κόρη του ηλικιωμένου, σε δηλώσεις της στην Εφ.Συν, περιέγραψε τι έγινε: «Ήρθαν πρωί πρωί, άρπαξαν τον πατέρα μου, τον έβγαλαν έξω και άλλαξαν αμέσως τις κλειδαριές. Το αναπηρικό του καροτσάκι ήταν αφόρτιστο και δεν τον άφησαν να πάρει ούτε καν τον φορτιστή! Ούτε τα ρούχα μας, τίποτε… Ήταν τόση η αγωνία τους να μας βγάλουν έξω, που έχασαν το κλειδί από την καινούργια κλειδαριά και μετά απ’ αυτά την άλλαξαν δεύτερη φορά».