Το πανό έγραφε ΔΙΚΑΙΩΣΗ. Το έφτιαξαν το προηγούμενο βράδυ ο Μιχάλης με την Αιμιλία. Ο γιος μου και η φίλη του, που μόλις είχαν τελειώσει την πρώτη γυμνάσιου.

Όσο έβαφαν τους εξηγούσα τη σημασία της απόφασης της επόμενης ημέρας. Μιας προαναγγελθείσας απόφασης, που μια ολόκληρη κοινωνία πίστεψε ότι θα ήταν διαφορετική. Και διαψεύστηκε.

Το είχα βάλει στην τσάντα μου. Και μετά από ένα άυπνο βράδυ, πήγα για τελευταία φορά στη Λουκάρεως. Ήμασταν όλοι εκεί. Είχαμε γράψει το κείμενο που θα συνόδευε το πανό ων παιδιών. Σίγουροι; Ναι, σίγουροι.

Είχαμε παραστεί στην ακροαματική διαδικασία, είχαμε ακούσει την πρόταση του εισαγγελέα. Πρώτα και πάνω από όλα είχαμε ακούσει, είχαμε μιλήσει με τα θύματα. Ξέραμε. Και εμείς και όλοι. Κυρίως όσοι κάθονταν στην έδρα.

Μια εμβληματική δίκη

Η εκδίκαση ξεκίνησε τον Φλεβάρη του 2022. Αφορούσε σε καταγγελίες βιασμών τεσσάρων ατόμων -εκ των οποίων τα τρία ήταν ανήλικα όταν τελέστηκε το έγκλημα- εις βάρος του πρώην καλλιτεχνικού διευθυντή του Εθνικού Θεάτρου. Τα θύματα μετανάστες, φτωχοί, μικροί. Ο θύτης πανίσχυρος, καταξιωμένος, μεγάλος. Η δίκη χαρακτηρίστηκε εμβληματική.

Εκείνο το διάστημα στο Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο της Αθήνας, οι άνθρωποι που ανταμώσαμε δεθήκαμε με τρόπο συνταρακτικό. Δεν ήταν απλά η κάλυψη μιας δίκης. Αυτό έπαψε να ισχύει από την πρώτη φορά που ακούσαμε τα θύματα να καταθέτουν. Και επισφραγίστηκε παρακολουθώντας τις μεθόδους της υπεράσπισης και την ανοχή της έδρας σε αυτές.

Εκείνο το διάστημα, η δική μου -τουλάχιστον- ζωή άλλαξε για πάντα. Ως άνθρωπος σχηματίστηκα από την αρχή, ως επαγγελματίας κυνηγήθηκα ανελέητα. Φοβήθηκα; Ναι. Θύμωσα; Απίστευτα. Λυπήθηκα; Τρομερά. Διάλεξα πλευρά; Σαφώς και θα διάλεγα την ίδια χίλιες φορές ακόμα με την ίδια ορμή. Και την ίδια συγκίνηση.

Οι καταγγέλλοντες βασανίστηκαν. Τους ζητήθηκε στις ολοήμερες εξετάσεις να περιγράψουν ξανά και ξανά τις τραυματικές εμπειρίες τους. Δέχτηκαν κατάφωρες προσβολές της προσωπικότητάς τους, είδαν όλα τα προσωπικά τους δεδομένα τρόπαια στα συστημικά Μέσα ως αποδείξεις αναξιοπιστίας.

Σε αυτή τη δίκη, τα θύματα έφταιγαν. Τα θύματα δικάζονταν για τις επιλογές τους. Τα θύματα επανατραυματίστηκαν βίαια. Λύγισαν; Όχι.

Φαινόταν τι θα συμβεί; Φαινόταν, ναι.

Αλλά κανείς μας δεν τολμούσε να το πιστέψει. Ο Δημήτρης Λιγνάδης, με τις ψήφους τριών ενόρκων και μιας δικαστού, κρίθηκε ένοχος για τους βιασμούς εις βάρος δύο ανηλίκων. Και αποφασίστηκε να δοθεί ανασταλτικός χαρακτήρας στην έκτιση της ποινής μέχρι το εφετείο. Σε όλες τις ψηφοφορίες η πρόεδρος της έδρας ήταν υπέρ της ευνοϊκότερης δυνατής μεταχείρισης.

Από τη στιγμή του ακούσματος και μετά θυμάμαι μόνο την Μαρία να ουρλιάζει, την Μαρία που δεν γνώριζα πριν τη δίκη και που λίγες μέρες πριν είχε μοιραστεί μαζί μου, το νέο της εγκυμοσύνης της. Θυμάμαι να προσπαθώ να την τραβήξω από το πλήθος, θυμάμαι τις κάμερες απ' έξω να περιμένουν τον συνήγορο να κάνει πανηγυρικές δηλώσεις. Και θυμάμαι μετά σπίτι να μην έχω τι να πω στα παιδιά, πώς να περιγράψω ότι ο καταδικασμένος πρωτόδικα κακοποιητής παιδιών έφυγε κύριος από το δικαστήριο, να μην μπορώ να σταματήσω να κλαίω, να ξέρω και ας μην ήταν ακόμα τόσο ορατό όσο σήμερα ότι το κράτος αυτό θα βυθίζεται σε όλο και βαθύτερο σκοτάδι.

Βιαστής είναι

Και μετά ήρθε αυτό. Το μεγαλείο του λεγόμενου κοινού περί δικαίου αίσθημα. Κάθε θέατρο, κάθε γειτονιά, κάθε συναυλία αποφάσισε. Και από τότε ο Δημήτρης Λιγνάδης βρίσκεται στη φυλακή του. Αυτοί που η κοινωνία όρισε. Όσο για τα θύματα; Είμαστε πάντα κοντά, συνήθως σε απόσταση αναπνοής, σε αγκαλιές και συζητήσεις. Μέσα στον κόσμο που τα στηρίζει, μέσα στην αμοιβαία αγάπη, εκτίμηση και σεβασμό που μας ενώνει. Για πάντα.

Το πανό περιμένει. Εμείς περιμένουμε. Το εφετείο. Γιατί και να δεν νικήσουμε ποτέ, θα πολεμάμε πάντα.

Στιγμές από τη δίκη

3 Ιουνίου 2022 

• «Το ποτήρι θα το πιείτε μέχρι τον πάτο σήμερα». Αλέξης Κούγιας, αφού ανακοίνωσε στο δικαστήριο ότι θα έχει απεριόριστο χρόνο στη διάθεσή του για την εξέταση του Νίκου Σ.
• «Πόσες φορές θα απαντήσω για την κακοποίησή μου;» Νίκος Σ. για τον τρόπο εξέτασής του από τον Κούγια.

8 Ιουνίου 2022 

• Επανάληψη της αποδόμησης του μάρτυρα. Επανάληψη μοιράσματος φωτογραφιών και ποστ. Ξεκινάει η αποδόμηση του επόμενου. Ο Κούγιας μήνυσε τον Νίκο Σ. για ψευδή κατάθεση.
• «Παιδιά με χνούδι ακόμα στο πρόσωπο, 11-12 χρόνων, ερχόντουσαν μαζί του και κάθονταν ώρες ατελείωτες στις πρόβες. Ασυνόδευτα». Ο Κούγιας. Με ρώτησε το πρωί γιατί τον αποκάλεσα χυδαίο, στο ρεπορτάζ μου. Πριν από λίγο προσπαθώντας να πλήξει την αξιοπιστία του μάρτυρα τον ρώτησε αν είχε βιαστεί όσο ήταν εσώκλειστος σε σχολείο.  «Όχι» του απάντησε. «Είχαν βιάσει κι είχαν σκοτώσει τη διπλανή μου. Και το ξέρετε. Ήσασταν δικηγόρος του θύτη».

17 Ιουνίου 2022   

• Σήμερα είχα δουλειά. Προτίμησα αντί να απαντήσω στον Αλέξη Κούγια, που το έχει βάλει πείσμα να με κάνει διάσημη -ευχαριστώ Αλέξη ❤- αναφέροντας το όνομά μου καθημερινά, να παρακολουθήσω προσεκτικά, τι συνέβη στην ακροαματική διαδικασία.Και επειδή το συμπέρασμα είναι προφανές, το 20/20 Magazine ανοίγει τον φάκελο Αρσάκειο. 
  

  Υ.Γ Ευχαριστώ θερμά την ΕΣΗΕΑ - JUADN για τη στήριξη.
  Υ.Γ 2 Είμαστε και θα παραμείνουμε η φωνή, όποιου μέχρι τώρα δεν άφηναν να μιλήσει.
  Δίπλα σε όλ@. Για όλα.

20 Ιουνίου 2022   

• «Μιλάμε για ψαγμένα παιδιά, που είχαν φύγει από το σπίτι τους, όχι αγαθά». Αλέξης Κούγιας για τα ανήλικα θύματα.

20 Ιουνίου 2022

• Στο εφετείο σήμερα, ο Κούγιας παίζει πάλι όλα τα γνωστά χαρτιά του, σκευώροι και παραπλανητικά στοιχεία. «Γιατί γελάτε, πώς σας λένε;» μου λέει την ώρα που αγορεύει αδιάκοπα. Του απαντώ και γυρίζει προς την έδρα λέγοντας: «Βλέπετε ποιοι είναι εδώ κάθε μέρα, αντί για τα θύματα». Κοιτάω τον Δημήτρη Λιγνάδη που γελάει ειρωνικά, κάθε φορά που στα αναγνωστέα στοιχεία που διαβάζονται από την έδρα υπάρχουν μαρτυρίες, που μπορούν να σε κάνουν να κλάψεις μέχρι να πεθάνεις. Κανείς δεν του λέει, «γιατί γελάτε». Ο Γιάννης Λιγνάδης σήμερα υπερασπιζόμενος τον αδελφό του απαντά στο ερώτημα του συνηγόρου του. «Που έχει διδάξει από πότε»; ΓΛ: Στο Εθνικό από το '86. Κούγιας: «40 παιδιά τον χρόνο λοιπόν, επί 36 χρόνια περίπου 1500 παιδιά. Ένας είπε το παραμικρό»; Σκέφτομαι τα εκατοντάδες παιδιά στο Αρσάκειο. Κανένας δεν είπε το παραμικρό.

27 Ιουνίου 2022 

• Η απολογία του Δημήτρη Λιγνάδη ξεκίνησε στις 10 το πρωί. Πρόεδρος και εισαγγελέας δείχνουν ότι η απολογία θα κρατήσει όσο χρειάζεται. Η στάση του κατηγορούμενου είναι η αναμενόμενη. Ένα κύκλωμα (τα θύματα, οι συμπαραστάτες τους, οι δημοσιογράφοι) όλοι εναντίον του. Τα θύματα ακούν σήμερα -πάλι- ότι επινόησαν τα πάντα. Για προβολή. Τα θύματα που βιάστηκαν, λένε ότι βιάστηκαν για προβολή. Για likes. Ναι, το είπε.

29 Ιουνίου 2022 

• Προσπαθώ να συγκεντρωθώ να γράψω δυο λέξεις για την ουσία της πρότασης του εισαγγελέα. Δεν μπορώ. Τρέχουν τα δάκρυα ποτάμι. Κολυμπάω μέσα τους. Εύχομαι όλα τα θύματα, τα δεκάδες θύματα, να κοιμηθούν λίγο καλύτερα σήμερα. Και ποτέ ξανά να μην χρειαστεί να ακούσω, να ακούσουμε, ιστορίες όπως αυτές. Να μην ξανασυμβούν.