Ο υπουργός Επικρατείας, Μάκης Βορίδης, επανέλαβε τη θέση του κατά του γάμου μεταξύ ομόφυλων ζευγαριών, αλλά και της υιοθεσίας - ακόμα μια φορά χωρίς καμία ντροπή. 

Με αφορμή τη σύλληψη του 23χρονου για σωρεία επιθέσεων εις βάρος γυναικών στην περιοχή των Εξαρχείων, ο κ. Βορίδης μίλησε στον τηλεοπτικό σταθμό «Open» για θέματα δικαιοσύνης.

Αναφερόμενος στον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών, παρατήρησε πως «ξανανοίγει αυτή η κουβέντα και λέμε πάλι τα ίδια. Ισχύουν οι θέσεις μου, είναι θέμα του πρωθυπουργού το πότε θα εκδηλωθεί αυτή η πρωτοβουλία».

Ο ίδιος δήλωσε αντίθετος και στο γάμο και στην υιοθεσία, γιατί για να έχει κανείς δικαιώματα είναι ευρέως γνωστό ότι πρώτα πρέπει να συμφωνήσει κάποιος για να τα έχει. Δεν ζούμε και σε κάποια εξαιρετικά δημοκρατική χώρα, ώστε να θεωρείται δεδομένο ότι από την στιγμή που γεννιέσαι έχεις δικαιώματα που αφορούν την ίδια σου την ύπαρξη. Κάποιοι πρέπει να συμφωνήσουν ότι κάποια δικαιώματα αξίζει να τα έχεις και κάποια άλλα όχι. 

«Όταν είσαι αντίθετος στο γάμο, κατά μείζονα λόγο είσαι αντίθετος στην υιοθεσία», ανέφερε λοιπόν ο κ. Βορίδης θυμίζοντας ταυτοχρόνως πως είναι ήδη σε ισχύ το σύμφωνο συμβίωσης, επομένως ποιο το νόημα να μπλέκουμε με πιο σύνθετες διαδικασίες για άτομα που δεν στηρίζουν το δόγμα πατρίς - θρησκεία - οικογένεια.

Μεταξύ των επιχειρημάτων του ήταν και το εξής:

«Το Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, όχι ο Βορίδης, έκρινε το ζήτημα της ισότητας και της παραβίασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε περίπτωση που υπάρχει κράτος, το οποίο δεν έχει αναγνωρίσει το γάμο. Το Δικαστήριο είπε ότι ο γάμος είναι θεσμός, ο οποίος κυρίως αφορά πρωτίστως και κυρίως τα ζητήματα της οικογένειας. Και επομένως, σε περίπτωση μη θεσπίσεώς του δεν υπάρχει οποιαδήποτε παραβίαση της αρχής της ισότητας. Εναπόκειται στο κράτος και την εσωτερική έννομη τάξη να αποφασίσει ό,τι θέλει να αποφασίσει».

Σύμφωνα, λοιπόν, με το άρθρο 12 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων «Όλοι έχουν το δικαίωμα να παντρευτούν και να κάνουν οικογένεια. Η άσκηση του δικαιώματος αυτού συνδέεται στενά με το δικαίωμα σεβασμού της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής που προστατεύεται από το άρθρο 8. Το δικαίωμα αυτό προστατεύεται από τους εθνικούς νόμους που είναι πολύ διαφορετικοί και μπορούν να υπερβούν την παραδοσιακή αντίληψη της οικογένειας, επιτρέποντας το γάμο μεταξύ δύο ατόμων του ίδιου φύλου ή την υιοθεσία από ομόφυλα ζευγάρια».

Επομένως, δεν ευθυγραμμίζεται η άποψη του κ. Βορίδης με το Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Η άποψη του κ. Βορίδη ευθυγραμμίζεται με την άποψη του ίδιου και της συντηριτικής, σχεδόν φασιστικής, τοποθέτησης του κατά του γάμου των ομοφυλόφυλων. Το αν θα επιτρέψει ένα κράτος ή όχι τον γάμο έχει να κάνει αποκλειστικά και μόνο με τις μεσαιωνικές ή μη προσεγγύσεις των αρμόδιων που θα λάβουν μια τέτοια απόφαση. 

Ερωτηθείς αν τίθεται ζήτημα παραίτησης, στην περίπτωση αξίωσης πειθαρχίας, ο κ. Βορίδης διευκρίνισε ότι «στα ζητήματα της συνειδήσεως εννοείται ότι εγώ δεν μπορώ να κάνω πίσω. Αν μου πει κάποιος, “θα το κάνεις υποχρεωτικά αυτό”, δεν μπορώ να το κάνω».

Ελπίζουμε να μας κάνει την τιμή και να μας αφήσει το πεδίο ελεύθερο, να αναπνεύσουμε λίγο περισσότερο οξυγόνο, όσο θα αποχωρεί με την συνείδησή του «καθαρή».