Μπορείς ακόμα να πιστεύεις στη δικαιοσύνη;

H διαχείριση της υπόθεσης από τους θεσμούς, αποθαρρύνει θύματα, οικογένειες και το σύνολο για καταγγελίες και απαίτηση δικαιοσύνης. 

Μπορείς ακόμα να πιστεύεις στη δικαιοσύνη;
ΠΡΟΒΟΛΗ

Γράφει η Αρετή Ξενικάκη

Μετά από 2 χρόνια αγώνων, απομόνωσης και «τιμωρίας» της 12χρονης από τα θεσμικά όργανα, την ενοχή του Ηλία Μίχου για βιασμό και μαστροπεία αποφάνθηκε σήμερα το Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο της Αθήνας. 

Πριν δύο εβδομάδες κατατέθηκε εισαγγελική πρόταση, η οποία απάλλασσε τον κατηγορούμενο για τα αδικήματα του βιασμού και της μαστροπείας. Η «αχώνευτη» πρόταση της εισαγγελέως, προκάλεσε κύμα αντιδράσεων.

Δεν χωράει εύκολα ο «εγκληματικός», υποτιθέμενος έρωτας του 56χρονου με τη 12χρονη, ούτε στο πιο καλοστημένο παραμύθι εποχής. Πώς μία  θεσμική λειτουργός επιλέγει να αθωώσει εν έτη 2024, κάθε επιτήδειο «Ποσειδώνα», και να ορίσει ανθρώπινη και νομικά αποδεκτή την ερωτική συνεύρεση ανάμεσα σε έναν ενήλικα και μια 12χρονη.  

Πλήθος συγκεντρώθηκε έξω από το δικαστήριο μετά το κάλεσμα της επιτροπής Αλληλεγγύης στη 12χρονη και υποδέχτηκε με αποδοκιμασία και όλα τα άξια τους κοσμικά τους κατηγορουμένους. Το δικαστήριο, σήμερα, 29 Μαρτίου 2024, απέρριψε την εισαγγελική πρόταση. Ο 56χρονος κρίθηκε ένοχος για βιασμό κατά πλειοψηφία 5 προς 2.

Επιπλέον, αποφασίστηκε η ενοχή του για κατάχρηση ανηλίκου κάτω των 14 ετών (5 προς 2), ομόφωνα για κατοχή και διανομή πορνογραφίας ανηλίκου, για μαστροπεία (4 προς 3), για κατοχή όπλων και πυρομαχικών. Ενώ αθώος κρίθηκε για το αδίκημα της εμπορίας ανήλικου.

Μετά από γράμματα της 14χρονης πλέον, ομιλίες και παρεκκλίσεις και των υπόλοιπων παιδιών της οικογένειας, ένα από τα βασικότερα και πιο αμφιλεγόμενα ζητήματα της υπόθεσης ήταν η εμπλοκή και η ευθύνη της μητέρας. Το δικαστήριο ομόφωνα αποφάσισε την αθωότητά της για το αδίκημα της πορνογραφίας και με 4 προς 3 της μαστροπείας, την ενοχή της όμως, για πλημμεληματική εκβίαση, που σημαίνει την μεταβολή κατηγορίας από απόπειρα εκβίασης σε απειλή.

Ο Απόστολος Λύτρας, δικηγόρος της μητέρας της 12χρονης, είπε σε δηλώσεις του μετά την απόφαση ότι «η εισαγγελική πρόταση δεν υπήρχε περίπτωση να σταθεί. Η μητέρα είναι αθώα των κατηγοριών, όπως έλεγα από την πρώτη στιγμή και ο βασικός κατηγορούμενος της συγκεκριμένης υπόθεσης καταδικάστηκε για όλες τις πράξεις και για τον βιασμό και για την μαστροπεία. Ήταν πραγματικά και για εμάς μεγάλη νίκη. Το παλέψαμε πάρα πολύ, με πάρα πολλά εμπόδια, όπου κάποια στιγμή θα τα πούμε. Εν τέλει αυτό που έλεγε η μητέρα από την πρώτη στιγμή και στήριζε και η 12χρονη, ότι δεν έχει καμία σχέση, αποδείχθηκε και με την απόφαση του δικαστηρίου. Η μητέρα πήγε και κατήγγειλε τον βιαστή του παιδιού της και βρέθηκε σχεδόν 18 μήνες στη φυλακή. Μόνο εδώ συμβαίνουν αυτά».

Ο τρίτος βασικός κατηγορούμενος, καλούμενος «Μιχάλης», κρίθηκε ένοχος για μαστροπεία, πορνογραφία ανηλίκου αλλά αθωώθηκε για γενετήσιες πράξεις με ανήλικο. 16 ακόμη κατηγορούμενοι κρίθηκαν ένοχοι για το αδίκημα της γενετήσιας πράξης με ανήλικο έναντι αμοιβής. Ενός ακόμη κατηγορούμενου αποφασίστηκε η ενοχή για παιδική πορνογραφία, ενώ 6 ακόμη η αθωότητα για την τετελεσμένη ή απόπειρα της γενετήσιας πράξης.

Το γεμάτο οργή και απαίτηση για δικαίωση πλήθος στην έναρξη της ημέρας που αποδοκίμασε και προειδοποίησε τους κατηγορούμενους για την έκβαση με τις φωνές του, το διαπέρασε κύμα συγκίνησης στην ανακοίνωση της απόφασης.

Παρά την μεγάλη ανακούφιση μετά από διετή αγώνα, η διαχείριση της υπόθεσης τα δύο τελευταία χρόνια από τους θεσμούς, αποθαρρύνει θύματα, οικογένειες και το σύνολο για καταγγελίες και απαίτηση δικαιοσύνης. 

Πότε θα πάψει το ποίημα του Αζίζ Νεσίν να είναι επίκαιρο στη χώρα, που έχει για μεσαίο όνομα τη συγκάλυψη;

«Ο λόγος του μεγάλου, η σιωπή του μικρού.

Έβλεπα αίματα στα πεζοδρόμια

Τι σε νοιάζει, μου έλεγαν,

θα βρεις το μπελά σου, τσιμουδιά, σώπα».

Αργότερα φώναζαν οι προϊστάμενοι:

«Μη χώνεις τη μύτη σου παντού,

κάνε πως δεν καταλαβαίνεις και σώπα»

Για να είμαι τουλάχιστον σωστός

στα σχέδια και τα όνειρά μου

ανάμεσα σε λυγμούς και παροξυσμούς

κρατώ τη γλώσσα μου

γιατί νομίζω πως θα έρθει η στιγμή

που δε θ’ αντέξω

και θα ξεσπάσω

και δε θα φοβηθώ

και θα ελπίζω

και κάθε στιγμή το λαρύγγι μου θα γεμίζω

μ’ έναν φθόγγο

μ’ ένα τραύλισμα

με μια κραυγή

που θα μου λέει:

ΜΙΛΑ!»

Cover Photo: Μαρία Γαλάτη

Ακολουθήστε το 20/20 Magazine στο Google News, στο Facebook, το Twitter και το Instagram.
ΠΡΟΒΟΛΗ