Παρόλο που ο κάθε ακροατής ενός τραγουδιού το «ακούει» διαφορετικά και «ακουμπάει» επάνω του διαφορετικά συναισθήματα και γεγονότα, η επιλογή του είδους της μουσικής είναι που δημιουργεί το κοινό συναισθηματικό πεδίο.

Συνήθως επιλέγουμε το είδος της μουσικής που εκφράζει περισσότερο τον ψυχικό και συναισθηματικό μας κόσμο και έτσι, χρησιμοποιώντας το σαν ταυτότητα, δίνουμε ένα έμμεσο μήνυμα στο περιβάλλον μας για την «ταυτότητά» μας αυτή.
Η σύνδεσή μας, ως οντότητες, με τη μουσική είναι περισσότερο δυνατή απο τις υπόλοιπες τέχνες και ο λόγος είναι ότι από την ύπαρξή μας ως έμβρυα αντιλαμβανόμαστε ως μουσική τον χτύπο της καρδιάς της μητέρας. Έτσι ασκεί μεγαλύτερη επίδραση στον εγκέφαλό μας απ' ό,τι η ζωγραφική, ο κινηματογράφος ή η λογοτεχνία.

«Έρευνες δείχνουν οτι τα βρέφη γεννιούνται με απόλυτη ακοή. Διαθέτουν, δηλαδή, την ικανότητα να μπορούν να χρησιμοποιούν στοιχεία απόλυτου τονικού ύψους κατά την αντίληψη μελωδιών, αλλά στη συνέχεια η φυσιολογική ανάπτυξη ή η μουσική παιδεία στην οποία εκτίθενται μπορεί να μετατρέψουν τη στρατηγική για την αντίληψη των μελωδιών σε αυτή της σχετικής ακοής». (Δήμητρα Κονιάρη - Μουσικοπαιδαγωγικά/Τεύχος 2-2005)

Αντιλαμβανόμαστε, λοιπόν, ότι η μουσική είναι βαθιά ριζωμένη μέσα στο εγκεφαλικό μας σύστημα και δεν είναι διόλου τυχαίες οι μουσικές μας επιλογές.

«Πίσω απο κάθε μουσική εμπειρία μας, κρύβεται πάντα κάποιο εγκεφαλικό κύκλωμα που αναλαμβάνει τη λεπτομερή ανάλυση - επεξεργασία αλλά και τη δημιουργική επανασύνθεση κάθε ηχητικού σήματος που φτάνει από τα αυτιά στον εγκέφαλό μας», γράφει ο Dale Purves στο βιβλίο του «Η μουσική ως βιολογία».

Οι λειτουργίες αυτές που συντελούνται στο εγκεφαλικό μας σύστημα μέσω της μουσικής, είναι ανάμεσα σε αυτές που θα αποτέλεσουν το πρίσμα μέσα απο το οποίο θα αρχίσουμε να αντιλαμβανόμαστε τον κόσμο.
Μεγαλώνοντας και γεμίζοντας εμπειρίες, γνώσεις, τραύματα αλλά και θεραπείες, θα αναζητήσουμε νέους ήχους και νέες μουσικές άρρηκτα συνδεδεμένες με τις πρώτες μας επιλογές, που καθίστανται θεμελιώδεις και βιωματικές.

Η επίδραση της μουσικής στην ψυχοσύνθεση του ανθρώπου είναι ιδιαίτερα ισχυρή. Ο Αριστοτέλης έκανε λόγο για την «ηθοπλαστική δύναμη» της μουσικής, λόγω της ικανότητάς της να δημιουργεί ή να εναλλάσσει συναισθήματα.
Όλα αυτά τα στοιχεία μάς καθιστούν σαφείς τους λόγους για τους οποίους αισθανόμαστε ενός είδους σύνδεση με κάποιον που ακούμε την ίδια μουσική. Σαν να έχουμε περπατήσει μαζί του τους ίδιους συναισθηματικούς και βιωματικούς δρόμους.

Τέλος, σύμφωνα με μελέτη που διεξήχθη στο Πανεπιστήμιο Heriot-Watt από τον καθηγητή Andrian North, τα είδη της μουσικής συνδέονται κατά προσέγγιση με διαφορετικές προσωπικότητες. 36.000 άνθρωποι παγκοσμίως βαθμολόγησαν 104 μουσικά είδη, δίνοντας παράλληλα στοιχεία της προσωπικότητάς τους.

Ας δούμε παρακάτω τα αποτελέσματα της έρευνας και πώς το κάθε είδος μουσικής συνδέεται, σύμφωνα με την έρευνα, με στοιχεία της προσωπικότητάς μας:

Blues: Υψηλή αυτοπεποίθηση, δημιουργικοί, εξωστρεφείς, ευγενικοί και άνετοι.
Jazz: Υψηλή αυτοπεποίθηση, δημιουργικοί, εξωστρεφείς και άνετοι.
Κλασική: Υψηλή αυτοπεποίθηση, δημιουργικοί, εσωστρεφείς και άνετοι.
Rao: Υψηλή αυτοπεποίθηση, εξωστρεφείς.
Opera: Υψηλή αυτοπεποίθηση, δημιουργικοί, ευγενικοί.
Country: Εργασιομανείς, εξωστρεφείς.
Reggae: Υψηλή αυτοπεποίθηση, δημιουργικοί, όχι εργατικοί, εξωστρεφείς, ευγενικοί και άνετοι.
Dance: Δημιουργικοί, εξωστρεφείς, όχι ευγενικοί.
Bollywood: Δημιουργικοί, εξωστρεφείς.
Pop: Υψηλή αυτοπεποίθηση, όχι δημιουργικοί, εργασιομανείς, εξωστρεφείς, ευγενικοί, όχι άνετοι.
Soul: Υψηλή αυτοπεποίθηση, δημιουργικοί, εξωστρεφείς, ευγενικοί, άνετοι.
Rock/heavy metal: Χαμηλή αυτοπεποίθηση, δημιουργικοί, όχι εργασιομανείς, όχι εξωστρεφείς, ευγενικοί, άνετοι.

Εσύ τι μουσική ακούς;