Κάπου σαλεύει λίγη ανθρωπιά

Αυτές οι βόμβες αναδίδουν σαπίλα πριν καν σκάσουν. Ενώ, λοιπόν, στην εντελώς πολιορκημένη πλέον Γάζα οι βόμβες συνεχίζουν να πέφτουν και να σκοτώνουν αθώους ανθρώπους, ανάμεσά τους περισσότερα από 3 χιλιάδες παιδιά, στον υπόλοιπο κόσμο που κοιμάται ακόμα ήσυχος, πολλές γενναίες φωνές υψώνονται για να εναντιωθούν στον ολοκληρωτικό πόλεμο που ο Μπενιαμίν Νετανιάχου ισχυρίζεται ότι έχει εξαπολύσει εναντίον της Χαμάς. Μαδρίτη. Λονδίνο. Νέα Υόρκη. Ρώμη. Παρίσι. Κοπεγχάγη. Στοκχόλμη. Στις μεγάλες πόλεις, άνδρες και γυναίκες απαιτούν άμεση κατάπαυση του πυρός για να σωθούν οι χιλιάδες πολίτες της Γάζας που αυτή τη στιγμή δεν έχουν πού να κρυφτούν για να σώσουν τη ζωή τους. Ακόμα κι αν όλος ο κόσμος έχει κατά βάθος παραιτηθεί και μοιάζει παράλυτος μπροστά στις εξελίξεις, μέσα από αυτές τις διαδηλώσεις συγκλίνει λίγο-πολύ ως προς ένα βασικό ζητούμενο: την ανάγκη για λίγη ανθρωπιά.

Παράλληλα ο ΟΗΕ εισήγαγε ένα σημαντικό ψήφισμα, με το οποίο ζητήθηκε με συντριπτική πλειοψηφία (120 ψήφοι υπέρ, 14 κατά και 45 αποχές) να κηρυχθεί αμέσως «ανθρωπιστική εκεχειρία» στον πόλεμο στη Λωρίδα της Γάζας. Παρά τον μη δεσμευτικό χαρακτήρα του ψηφίσματος, πρόκειται χωρίς αμφιβολία για μια πρώτη διπλωματική νίκη κατά του πολέμου που ασκείται εναντίον του πληθυσμού της Γάζας, του νοσηλευτικού προσωπικού και των αποστολών ανθρωπιστικής βοήθειας που επιχειρούν.

Όποιος δεν κάνει καμιά αδικία, δεν χρειάζεται κανένα νόμο

Για να μπορέσει κανείς να επεξεργαστεί κάπως τα πραγματικά αίτια αυτού του πολέμου, θα πρέπει να ανατρέξει πίσω στην ιστορία και στη νομική αναγνώριση της αποικιακής φαντασίωσης του Ισραήλ, μέσα από το νόμο του Εβραϊκού Έθνους-Κράτους που εγκρίθηκε στην ισραηλινή βουλή Κνέσετ το 2018. Ο συγκεκριμένος νόμος επικρίθηκε ως ρατσιστικός, με χαρακτηριστικά απαρτχάιντ, καθώς επί της ουσίας αρνείται και αγνοεί την ύπαρξη του παλαιστινιακού λαού και των εδαφών του και τον υποβαθμίζει σε μειονότητα, ανοίγοντας το δρόμο για την εκρίζωσή του. Ένας νόμος που ενταφίασε δικαιώματα και αξίες και δεν υπήρχε περίπτωση να φέρει μια λύση δύο κρατών στη σύγκρουση Ισραήλ-Παλαιστινίων.

Ενώ αυτές οι αλλαγές βρίσκονταν σε εξέλιξη, το Ισραήλ απέφυγε ρητά τις εκκλήσεις της Χαμάς για πολιτική επίλυση της σύγκρουσης. Αυτό δεν σημαίνει ότι οι επιθέσεις της Χαμάς δικαιολογούνται, ούτε ότι θα είχε βρεθεί μια λύση. Σημαίνει απλώς πως η εμμονή του Ισραήλ στην εβραϊκή υπεροχή και η άρνηση για οποιονδήποτε πολιτικό συμβιβασμό δεν μπορούν σε καμία περίπτωση να επιτρέψουν το να έρθει η ειρήνη.

Εμπρός καλή μου προπαγάνδα

Σε έναν πόλεμο που διεξάγεται σε μια τόσο μικρή περιοχή, όπως η Λωρίδα της Γάζας, είναι αναμενόμενο πως πολλοί αθώοι άνθρωποι θα χάσουν τη ζωή τους. Αυτό όμως δεν δικαιολογεί την επιδεικτική αναισθησία του Ισραήλ απέναντι στους νεκρούς αμάχους της Παλαιστίνης. Ούτε δικαιολογεί αυτήν την υπέρβαση του μέτρου, σ’ ένα έγκλημα που πότε μοιάζει κρυμμένο κάτω από το χαλί και πότε φερμένο στα μέτρα της προπαγάνδας του Τελ Αβίβ.

Αυτό που κατάφερε πολύ επιτήδεια η κυβέρνηση του Ισραήλ ήταν να παρουσιάσει το έγκλημα μίσους της Χαμάς ως τη μοναδική και πιο θανατηφόρα επίθεση κατά των Εβραίων από την εποχή του Ολοκαυτώματος και των πογκρόμ. Αφαιρώντας, δηλαδή, το γεωπολιτικό πλαίσιο της πρόσφατης ιστορίας και εντάσσοντας τις σφαγές μέσα σε μια αφήγηση αρχέγονου εβραϊκού τραύματος και αντισημιτισμού. Δεν μπορείς, όμως, ούτε να αιτιολογήσεις ούτε να μιλήσεις με τέτοιους όρους για αυτόν τον πόλεμο. Το αποτέλεσμα; Πόλωση και φόβος.

Αυτή η προπαγάνδα είναι που προκαλεί φόβο σε πάρα πολλούς ανθρώπους, ώστε να στέκονται στο πλευρό του Ισραήλ. Όλοι θυμόμαστε την ανατριχιαστική, ιστορική φράση του Τζόρτζ Μπους μετά την πτώση των Διδύμων Πύργων: «είτε είστε μαζί μας, είτε εναντίον μας». Η φράση αυτή, η οποία έγινε λάβαρο της πολιτικής επικοινωνίας, παρομοίαζε επί της ουσίας την τρομοκρατία με το ναζισμό, ως μια νέα απειλή για την ανθρωπότητα, η οποία και απαιτούσε ενιαία αντιμετώπιση. Με τον ίδιο τρόπο ερμηνεύεται σήμερα και η επίθεση του Ισραήλ στη Γάζα, προκαλώντας το φόβο στους ανθρώπους. Η μαγεία της έξυπνης επικοινωνίας.

Με τις ευλογίες των ΗΠΑ

Στο τέλος της ημέρας, όμως, μιλάμε για σφαγές. Σφαγές αθώων κυρίως πολιτών. Αυτό που ζούνε χιλιάδες άνθρωποι στη Γάζα, είναι ένα μεγάλο, αναιτιολόγητο γιατί. Ένα γιατί που έχει τις ρίζες του στον τρόμο και στα ερείπια κάτω απ’ τα πόδια τους. Στην επικοινωνιακή παράνοια ενός πολέμου που πλασάρει χωρίς ντροπή τη θεωρία ότι εκείνοι φταίνε, ότι είναι υπάνθρωποι, ότι πρέπει να αφανιστούν. Και η κυβέρνηση Νετανιάχου δεν προσπαθεί καν να κάνει διάκριση μεταξύ μαχητών και αμάχων, όπως υπαγορεύουν οι αρχές του ανθρωπιστικού δικαίου. Παράλληλα, αντί να παραπέμψει, όπως ορίζει η λογική, τα μέλη της Χαμάς ως εγκληματίες στα εγχώρια δικαστήρια ή αντί να αναλάβει το ανώτατο διεθνές δικαστικό όργανο, προτιμούν να τα τιμωρήσουν για τις επιλογές τους. Η τιμωρία τους, όμως, συνεπάγεται τον αποδεκατισμό τους με κάθε τρόπο. Ο μόνος τρόπος για να εξαλείψουν την ύπαρξη της Χαμάς είναι μέσα από το να διαπράξουν ανείπωτες φρικαλεότητες, ισοπεδώνοντας κυριολεκτικά τη Γάζα. Αλλιώς δεν γίνεται.

Πρόκειται, λοιπόν, για μια άκρως γενοκτονική πρόθεση, επιζήμια για όλους, με τις ευχές του Λευκού Οίκου. Γιατί αυτό συμβαίνει όταν ο Πρόεδρος των ΗΠΑ αμφισβητεί ανοιχτά τον αριθμό των θυμάτων της Παλαιστίνης, αναφέροντας πως δεν έχει καμία εμπιστοσύνη στα στοιχεία που παρέχουν οι Παλαιστίνιοι αξιωματούχοι. Η απάντηση αυτή ανοίγει το δρόμο για περισσότερα βουνά νεκρών. Όσοι δεν θέλουν να βάλουν το χέρι τους στο λουτρό αίματος που αναμένεται τις επόμενες ημέρες μέχρι να πει «στοπ» το Ισραήλ, θα πρέπει να υψώσει τη φωνή του στην παγκόσμια έκκληση για ανθρωπιστική εκεχειρία και για μια ουσιαστική, μεγάλης κλίμακας ανθρωπιστική επιχείρηση. Διαφορετικά, όσοι ζητούν τη σωτηρία θα την πληρώνουν με τη ζωή τους.