Δεν είσαι άνθρωπος αν δεν είσαι και με τα ποντίκια

Ο Κωνσταντίνος Βρεττός βρέθηκε στο Καρτέλ και απόλαυσε ένα θεατρικό υπερθέαμα, σερβιρισμένο με ωμό ρεαλισμό.

Δεν είσαι άνθρωπος αν δεν είσαι και με τα ποντίκια
ΠΡΟΒΟΛΗ

Καταλαβαίνω πως η παρουσία μου και μόνο στην πιο πολυσυζητημένη (και όχι άδικα) θεατρική παράσταση της χρονιάς, είναι αιτία να με μισήσετε. Δεν είναι δα και μικρό πράγμα να καταφέρεις να βρεις το μαγικό εισιτήριο για το θεατρικό έργο «Άνθρωποι και ποντίκια» στον CARTEL Τεχνοχώρο

Όσοι ήταν ψιλιασμένοι για το τι θα παρακολουθήσουν στην παράσταση που σκηνοθετεί ο Βασίλης Μπισμπίκης, πρόλαβαν να κλείσουν θέση. Οι υπόλοιποι μάλλον περιμένουν στωικά την επόμενη θεατρική σεζόν. Αν είστε πραγματικά ανυπόμονοι, ίσως βρείτε την θέση που ψάχνετε, μέσα στο ίδιο σας το σπίτι, μέσω της on demand προβολής. Δεν σας το συνιστώ, βέβαια. Παραστάσεις σαν αυτή, είναι κρίμα να θυσιαστεί έτσι. Η πρώτη προβολή ενός έργου αλλά και τα συναισθήματα που εκείνη σου γεννά, δεν γνωρίζουν dejavu. 

Μπαίνοντας μέσα στο Καρτέλ, ακόμα κι αν έχει πάρει το αυτί σου τι γίνεται, αδυνατείς να φανταστείς αυτό που θα ακολουθήσει.

Ο Βασίλης Μπισμπίκης μαζί με τον Δημήτρη Δρόσο, από τις πρώτες κιόλας στιγμές σε τραβούν από το χέρι και σε καλωσορίζουν στη δική τους διάσταση. Δεν είναι μόνο η υποκριτική ικανότητα του καθενός ξεχωριστά, αλλά και η σεμιναριακή συνεργασία τους στην σκηνή. Αλληλοσυμπληρώνονται με ένα μαγικό τρόπο που δεν σε βγάζει δευτερόλεπτο από το concept, θαρρείς και δεν υπάρχει σενάριο παρά μόνο αυτοσχεδιασμός, σε ένα σκηνικό που μάλλον έχεις ξαναζήσει. Εσύ καρφωμένος στην καρέκλα και μπροστά στα μάτια σου να εξελίσσεται μια ιστορία που θέλεις να παρέμβεις αλλά σε τρώει η απάθεια.

Όλο το cast "κουμπώνει" με τέτοιο τρόπο που κανείς δεν περισσεύει μέσα στην σκηνή.

Τυπικά, ίσως υπάρχουν πρωταγωνιστές μα στην ουσία κάθε χαρακτήρας έχει τόσα να πει. Δεν μένει κανείς "στην απ’ έξω", ακόμα και αν οι ατάκες του στο σενάριο απασχολούν ελάχιστες σελίδες. Υπάρχει τέτοια σύμπνοια ανάμεσα τους που σου δίνει την ψευδαίσθηση ότι μπορούν να παίζουν μέχρι να ξημερώσει, στους ίδιους ρόλους. Οι ατάκες που ακούς να βγαίνουν από το στόμα τους, είναι οι ίδιες από εκείνους τους ανθρώπους που η κοινωνία βάζει στο mute. 

Η παράσταση ξεκινά στις 9 και φεύγεις λίγο μετά τα μεσάνυχτα με ένα κόμπο στο στομάχι.

Η απόσταση ανάμεσα στο κοινό και σε όσα εξελίσσονται, είναι ακριβώς η ίδια που έχει η κοινωνία απέναντι στα "ποντίκια". Τα βλέπεις αλλά δεν αντιδράς, μοναχά φοβάσαι. Δεν τα βάζεις στο παιχνίδι ποτέ, δεν τα υπολογίζεις.

Η δραματουργική επεξεργασία του Βασίλη Μπισμπίκη στο έργο του Τζόν Στάιμπεκ αποτυπώνει μεγάλο μέρος της πραγματικότητας που βιώνουμε σε αυτή την παρελθοντολάγνα (με συγχωρείς Λέντι μου για τον αδόκιμο όρο) χώρα που παλεύει να αποδείξει την συγγένεια με την αρχαία Ελλάδα των φιλοσόφων και των στοχαστών, αποδεχόμενη μάλλον πως το σύγχρονο μοντέλο της, ανεξαρτήτως χρωμάτων, έχει αποτύχει. 

Στην σκηνή έβλεπα κάτι τύπους που έμοιαζαν με ηθοποιούς αλλά είμαι πεπεισμένος ότι δεν ήταν. Αντίκριζα έναν καθρέφτη της σκληρής πραγματικότητας που υπάρχει εκεί έξω, προερχόμενο από τα μάτια της ψυχής του κάθε ηθοποιού, από ανθρώπους καθημερινούς, σαν εμένα και εσένα που διαβάζεις αυτές τις γραμμές. Ψυχές που επιζητούν το οξύμωρο. Απόδραση και αποδοχή. Απόδραση από την πραγματικότητα των αδιάκριτων ματιών και συνάμα αποδοχή. 

Φεύγοντας από το Καρτέλ, έμεινα να κοιτάω το υπερπέραν. Ο Βασίλης με το Λένο ονειρεύονται ένα σπίτι στην φύση και επαναφέρουν την συζήτηση σε αυτό όταν τα πράγματα ζορίζουν, δίκην απόδρασης. 

Είτε άνθρωποι, είτε ποντίκια, όλοι ψάχνουμε να γλιτώσουμε από τις φάκες που η ζωή μας πετάει. Αυτοί που μάλλον γλιτώνουν, είναι εκείνοι που συνεχίζουν να ονειρεύονται. 


Τους ρόλους ερμηνεύουν:

Βασίλης Μπισμπίκης, Δημήτρης Δρόσος,Έρρικα Μπίγιου, Στέλιος Τυριακίδης, Μάνος Καζαμίας, Γιώργος Σιδέρης, Γιανμάζ Ερντάλ, Λευτέρης Αγουρίδας, Αγγέλα Πατσέλη, Μάρα Ζαλόνη και Ερατώ Αγγουράκη.

Συντελεστές:

Μετάφραση - Ελεύθερη απόδοση: Σοφία Αδαμίδου

Δραματουργική επεξεργασία – Σκηνοθεσία: Βασίλης Μπισμπίκης

Σκηνικά - Κοστούμια: Αλεξία Θεοδωράκη

Φωτισμοί: Λάμπρος Παπούλιας

Κινησιολογία: Αγγέλα Πατσέλη

Βοηθός Σκηνοθέτη: Ερατώ Αγγουράκη

Φωτογραφίες: Ελίνα Γιουνανλή

Αφίσα: Παναγιώτης Μητσομπόνος

Υπεύθυνη Παραγωγής: Φαίη Τζήμα

Κατασκευή Σκηνικού: Ομάδα Cartel

Υπεύθυνη επικοινωνίας Cartel Τεχνοχώρου: Μαρίκα Αρβανιτοπούλου


Εισητήρια: viva.gr

Ακολουθήστε το 20/20 Magazine στο Google News, στο Facebook, το Twitter και το Instagram.
ΠΡΟΒΟΛΗ