«Πάμε για κυνήγι»; - Το βίαια ρεαλιστικό «18» είναι η ψυχή (μας) που χάνεται

Το «18» δεν είναι μία ακόμα καταγραφή -σε κινηματογραφικό φακό- για τη σχολική βία, τον ρατσισμό και τον φασισμό. Είναι η αποτύπωση της αέναης προσπάθειας για κατανόηση της ανθρώπινης συμπεριφοράς, που διαμορφώνεται από την ώρα που γεννιόμαστε και είτε κρύβεται πίσω από χειρουργικές μάσκες που ζητούν κάθαρση, είτε κοιτάει στα μάτια ρωτώντας "γιατί;".

«Πάμε για κυνήγι»; - Το βίαια ρεαλιστικό «18» είναι η ψυχή (μας) που χάνεται
ΠΡΟΒΟΛΗ

Ο Βασίλης Δούβλης στο ντοκιμαντέρ -ταινία του με τίτλο την ηλικία των ηρώων του και to γνωστό ναζιστικό σύνθημα όπου 1 ίσον Α, ίσον Adolf και 8 ίσον H, ίσον Hitler, που παίζεται στους κινηματογράφους, δεν απαντάει. Ρωτάει. Στην προσπάθειά του για απαντήσεις, βάζει τον θεατή να απαντά εκείνος. Που μπαίνοντας με ορμή, σε έναν κόσμο που γνωρίζει καλά, πολύ ή και καθόλου αισθάνεται από την πρώτη σκηνή κοινωνός του. Εκτός αν ανήκει σε εκείνους που ζουν σε έναν πλασματικό κόσμο ευδαιμονίας και εφησυχασμού.

Πλαίσιο: η οικογένεια, η γειτονιά, το σχολείο.

Συνθήκες: η πανδημία, η κρίση, η μετανάστευση, η ανέχεια.

Συναισθήματα: η παραίτηση, η ελπίδα, ο φόβος, η αγάπη, ο φόβος, ο θυμός.

Μέσα όλοι μας. Εμείς, τα παιδιά μας, οι φίλοι μας, οι σύντροφοί μας. Όλες οι μικρές λεπτομέρειες που καθοριζόμουν τις ζωές μας. Όλα τα στιγμιότυπα. Όλα τα στερεότυπα. 

«Πάμε για κυνήγι»;

Ο κεντρικός ήρωάς της ταινίας υπήρχε πάντα. Υπάρχει παντού. Δεν είναι μόνο ένα παιδί που κυνηγάει μετανάστες και ομοφυλόφιλους.

«Πάμε για κυνήγι;»: Κυνηγάμε τους γείτονες, τους συναδέλφους, τους συντρόφους, τα παιδιά, τους φίλους μας. Φοράμε μάσκες καθαρότητας και με την ποιο ισχνή υποψία εξουσίας, στα χέρια μας γονεϊκή, φιλική, συναισθηματική, ορμάμε.

«Πάμε για κυνήγι;»: Δεν κάνουμε λάθος, έχουμε δίκιο, στόχους, σχέδια.

Έχουμε το δικαίωμα να ορίζουμε, εξουσιάζουμε, καθορίζουμε, παίζουμε με τις ψυχές. Με τη ζωή.


Βασίλης Δούβλης - Ο σκηνοθέτης του "18" μιλάει στο 20/20: «Ήθελα η ταινία μου να έχει μέσα την αλήθεια»


Ο σκηνοθέτης βάζει το πλαίσιο ενός ατελείωτα επαναλαμβανόμενου μοτίβου, στο Πέραμα και με υλικά μια υπέροχη κινηματογράφηση και πρωταγωνιστές μη επαγγελματίες ηθοποιούς μας τρίβει την πραγματικότητα -όλων μας- στα μούτρα.

Δείτε την.

Λεπτομέρειες:

  • Η «Αρχή της ελπίδας» που ανοίγει την ταινία είναι μια εμβληματική εγκατάσταση του Σκοτσέζου Ρόμπερτ Μοντγκόμερι που υπάρχει πάνω από το πορθμείο στο Πέραμα.
  • Το κάστινγκ για τη δημιουργία της ταινίας, κράτησε παραπάνω από έναν χρόνο. Ο δημιουργός της και η casting director του φιλμ, Ναταλί Παβλόφ έψαξαν πάρα πολύ μέχρι να καταλήξουν στα παιδιά που πρωταγωνιστούν.
  • Η μόνη μουσική που ακούγεται στην ταινία είναι η μουσική που ακούν οι ήρωες.
  • Το γύρισμά της έγινε κατά τη διάρκεια του πρώτο lock-down. Οι χειρουργικές μάσκες χρησιμοποιήθηκαν με εντελώς διαφορετικό τόπο. Οι θύτες τις φορούν όταν «βγαίνουν για κυνήγι».
  • Η έκφραση «Πάμε για κυνήγι;» είναι πραγματική. Ο σεναριογράφος και σκηνοθέτης τη βρήκε κατά της διάρκεια της έρευνάς του για να προσεγγίσει το θέμα του. Συνάντησε πολλά παιδιά και συζήτησε μαζί τους. Ένα κορίτσι, είχε ακούσει αυτή την έκφραση από κάποιο φίλο της με τον οποίο για ένα διάστημα έκανε παρέα και του τη μετέφερε. «Ήταν πραγματικά τρομακτικό και σκέφτηκα ότι έπρεπε οπωσδήποτε να την αξιοποιήσω στο σενάριο».

Συντελεστές

Παραγωγή: Παναγιώτης Κακαβιάς, Κατερίνα Μπεληγιάννη

Σκηνοθεσία: Βασίλης Δούβλης

Σενάριο: Βασίλης Δούβλης

Φωτογραφία: Γιώργος Βαλσαμής

Μοντάζ: Ιωάννα Πογιαντζή

Μουσική: Βαγγέλης Φάμπας

Πρωταγωνιστούν: Ιωσήφ Γαβριελάτος, Νικολάκης Ζεγκίνογλου, Αναστάσης Λαουλάκος, Κλέλια Ανδριολάτου, Μαρίνα Ανυφαντή, Βασίλης Ντάρμας, Αντώνης Τσαμουράς, Σταύρος Τσουμάνης, Γεωργία Ανέστη, Μαρίνα Ασλάνογλου, Νίκος Γεωργάκης, Μάριος Γκιοκουτάι, Δημήτρης Δρόσος, Κίμων Κουρής

To «18» προβάλεται στις κινηματογραφικές αίθουσες.

Ακολουθήστε το 20/20 Magazine στο Google News, στο Facebook, το Twitter και το Instagram.
ΠΡΟΒΟΛΗ