Μια πολύχρωμη, μαζική συγκέντρωση

Ήταν μια από τις μαζικότερες συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας από πλευράς όγκου και διαφορετικών κλάδων που εκπροσωπήθηκαν, παρά τις δυσκολίες στην μετακίνηση που προέκυψαν εξαιτίας της απεργίας Μετρό (είχαν κηρύξει στάση εργασίας για να εξυπηρετηθούν οι διαδηλωτές και κρίθηκε παράνομη και καταχρηστική) και Λεωφορείων. Οι συμμετέχοντες φέρονται να έφτασαν περίπου τους 40.000, όπου πρώτα ξεκίνησε το ΠΑΜΕ και ύστερα η κεντρική απεργιακή συγκέντρωση που είχαν προκηρύξει οι ΓΣΕΕ, ΠΟΕ ΟΤΑ και ΑΔΕΔΥ με πλήθος άλλων συνδικάτων.

Στην συγκέντρωση συμμετείχαν οι Αλέξης Τσίπρας, Νίκος Ανδρουλάκης, Δημήτρης Κουτσούμπας και Γιάννης Βαρουφάκης με αρκετούς βουλευτές από κάθε κόμμα, ενώ η εμφάνιση της Αλέκας Παπαρήγα στην διαδήλωση με "Π" ήταν βαθιά συγκινητική για τους συντρόφους της, αλλά και για τους περισσότερους συγκεντρωμένους που την συνάντησαν.

Φωτορεπορτάζ: Μαρία Γαλάτη

Επίθεση της ΕΛ.ΑΣ. στους διαδηλωτές

Σημειώθηκαν μικρής έκτασης επεισόδια την ώρα που η πρώτη συλλογικότητα ετοιμάζονταν να πάρει θέση απέναντι από την Βουλή, αλλά σημειώθηκαν βίαια επεισόδια στα στενά της Μητροπόλεως και της Ερμού και ειδικά στα σημεία που δεν υπήρχαν κάμερες. Καταγγέλθηκε πως διαδηλωτές χτυπήθηκαν από την ομάδα Δράση με τα μηχανάκια τους, δηλαδή έπεφταν πάνω τους με τα οχήματα. Η ίδια ομάδα συνέλαβε άτομο με Νοητική Υστέρηση παρά το σαφές της περίπτωσής του, τον οποίο καθήλωσαν πριν συλλάβουν τρείς άνδρες της Δράσης. Ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες αναφέρουν πως κρατείται ακόμα.

Τα επεισόδια ξεκίνησαν με ρίψη βομβών μολότωφ και πετρών από τις οποίες δεν προέκυψαν τραυματισμοί. Έγινε ευρεία χρήση χημικών και στα στενά στις οδούς Μητροπόλεως, Ερμού και Καραγιώργη Σερβίας έγιναν επιθέσεις κυρίως από την ομάδα Δράση, ενώ σε όλα αυτά τα μέρη έγιναν τιμωρητικές προσαγωγές και συλλήψεις ατόμων που ουδεμία σχέση είχαν με τα επεισόδια.

Τα καταστήματα στην οδό Ερμού έκλεισαν για περίπου δέκα λεπτά και μετά άνοιξαν ξανά ώστε να πουλήσουν την πραμάτεια τους σε μια τόσο όμορφη απεργιακή ημέρα.

Η αστυνομική βία, όπως την έζησε η φωτορεπόρτερ του 20/20 

Η Μαρία βρέθηκε στις απεργιακές κινητοποιήσεις στο κέντρο της Αθήνας. Ήταν επιφορτισμένη να βγάλει κάποιες φωτογραφίες για τα κοινωνικά δίκτυα του 20/20 και για τα ρεπορτάζ της επόμενης ημέρας. Αυτό που αντίκρισε ήταν η αναίτια βία επί αθώων. Γιατί και μόνο η συμμετοχή σε διαδήλωση, για την Ελληνική Αστυνομία, είναι έγκλημα που δικάζεται επιτόπου:

Πλατεία Κλαυθμώνος, 11:00 το πρωί και ήδη είναι γεμάτη από χιλιάδες κόσμο. Πρόσωπα γνώριμα και μη που σε τέτοιες περιπτώσεις φαντάζουν οικογένεια, πως ο σκοπός έχει νόημα, πως θα τα καταφέρουμε (πού θα πάει). Ο κόσμος όλο και να πληθαίνει. Η πορεία ξεκίνησε γύρω στη 13:00 και κάτι, σε κλίμα αισιοδοξίας. Βέβαια, επειδή βρισκόμαστε στο βασίλειο της Δανιμαρκίας, το σάπιο του βασιλείου δεν άργησε να φανεί.

Προπορευτήκαμε αρκετά και λίγο πριν φτάσουμε στην πλατεία, ακούσαμε μια σειρά από διαφορετικούς δυνατούς υπόκωφους και ξερούς κρότους (αργότερα μάθαμε πως ήταν κρότου-λάμψης και πιθανόν cobra). Ο κόσμος άρχισε να πανικοβάλλεται. Προχωρήσαμε στην πλατεία, η οποία ήταν γεμάτη καπνό από τα χημικά και τις διμοιρίες των ΜΑΤ να τρέχουν προς πάσα κατεύθυνση. Ο πρώτος σπόρος τρόμου μόλις είχε φυτευτεί. Πέρασαν 3-4 λεπτά ηρεμίας και η κατάσταση από το πουθενά άρχισε πάλι να αγριεύει.

Φίλοι και συνεργάτες άρχισαν να μας ενημερώνουν για το πού γίνονται επεισόδια και συλλήψεις. Ασφυκτικό. Διέξοδος πουθενά. Σε κάθε στενό αστυνομία και διέξοδος πουθενά. Άρχισαν να την πέφτουν σε κόσμο χωρίς λόγο. Μήπως ο λόγος ήταν η παρουσία μας εκεί; Είναι άραγε τόσο εγκληματική η φυσική παρουσία σε μια πορεία; Ή είναι μια οργουελική τακτική καταστολής, ακρωτηριάζοντας και το ελάχιστο των δικαιωμάτων; Είναι εγκληματική η δυσαρέσκεια σε μια ναρκισσιστική και απολυταχική κυβέρνηση; Είναι.