Ολυμπιακοί του Τόκιο - Μέρος 1ο
Ο Γιώργος Αποστόλου βρίσκεται στο (α)κατάλληλο σημείο, την (α)κατάλληλη στιγμή. Μια στιγμή, που ίσως να ήταν καταδικασμένη να μείνει μακριά απ' το φως. Κάθε μέρα, μια μικρή ιστορία και μία φωτογραφία από την Αθήνα και άλλες πόλεις ή τόπους της Ελλάδας.
Μπορεί να μην το πήρες πρέφα αλλά η Ολυμπιάδα του Τόκιο αρχίζει μεθαύριο…
Οι Ολυμπιακοί Αγώνες είναι για το ελληνάκι, ό,τι είναι ο εποικισμός της Δύσης για το αμερικανάκι. Παραδοσιακές ενδυμασίες, λανθάνων ή ξεκάθαρος εθνικισμός, δημιουργία ψεύτικων ηρώων και οικονομικά συμφέροντα. Φουστανέλες και καουμπόϊκα καπέλα. Σπύρος Λούης και Μπούφαλο Μπιλ. Ιθαγενείς και ξένοι. Α… και κάποια αθλήματα.
Το ότι οι Ολυμπιακοί του Τόκιο θα γίνουν χωρίς θεατές είναι απόλυτος σημειολογικός θρίαμβος. Οι αγώνες της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής, ανέκαθεν χρησιμοποιούσαν τους θεατές ως ντεκόρ. Τώρα ίσως να τους αντικαταστήσουν με ψηφιακά ανθρωπάκια όπως έκαναν οι Ισπανοί στο ποδοσφαιρικό τους πρωτάθλημα, αλλά η ουσία και πάλι θα εξυπηρετηθεί: ρεκόρ, αθλητές, υπεραθλητές που έπεσαν από μικροί στην μαρμίτα του Πανοραμίξ και χορηγοί. Ο θεατής είναι η τηλεόραση και μόνο μια μίζερη τηλεθέαση θα ενοχλούσε την ΔΟΕ και τους οικονομικούς συνεργάτες της.
Η Ολυμπιάδα του Τόκιο αρχίζει επίσημα στις 23 Ιουλίου αλλά παραδοσιακά ξεκινά με κάποια αθλήματα δύο 24ωρα νωρίτερα. Είναι η 32η σύγχρονη Ολυμπιάδα και η δεν ξέρουμε ποια κανονική αφού οι αρχαίοι ημών πρόγονοι ήταν αρκετά σοβαροί ώστε να μην τις μετράνε.
Είναι η Ολυμπιάδα με το πιο ειρωνικό σύνθημα: «Ενωμένοι Με το Συναίσθημα»…
Ασφαλώς…
