Το τζάμπα δεν πέθανε, ζει και κυβερνάει

Τίποτα ποτέ δεν ήταν δωρεάν σε αυτή τη χώρα. Τίποτα, εκτός από την τζάμπα μαγκιά και το απύθμενο θράσος να σηκώνουν –ακόμα και τώρα- το δάχτυλό, αυτοί που χρεοκόπησαν οικονομικά, ηθικά και αισθητικά τη χώρα.

Το τζάμπα δεν πέθανε, ζει και κυβερνάει
ΠΡΟΒΟΛΗ

Βασίλης Οικονόμου: Δεν είμαστε στην εποχή του τζάμπα ούτε του δωρεάν. Ο καθένας πρέπει να πληρώνει τις υποχρεώσεις του. Στο τζάμπα όμως έχει γαλουχηθεί η κοινωνία.

Η προχθεσινή δήλωση του βουλευτή της ΝΔ, Βασίλη Οικονόμου (που πριν 10 χρόνια αποκαλούσε απαξιωτικά τον σημερινό πρωθυπουργό ως «γόνο με 18 αμάξια») δεν εξόργισε μόνο επειδή ήταν -άλλη μία- πρόκληση από στέλεχος του κυβερνώντος κόμματος. Ούτε η πρώτη, τα τελευταία σχεδόν τρία χρόνια, είναι, ούτε η τελευταία. Άλλη μια σταγόνα στο ποτήρι των ενοχών της «φτώχειας» που «είναι φρόνιμη αν νιώθει ότι φταίει».

Αυτό που πέρα από την οργή, προκαλεί έναν ατόφιο τρόμο, είναι πως οι "άριστοι" της κυβέρνησης Μητσοτάκη, δε θέλουν και -κυρίως- δεν μπορούν να κατανοήσουν βιωματικά την ανέχεια και την απόγνωση.

Αδυνατούν να αντιληφθούν το γεγονός πως οι λογαριασμοί ρεύματος, νερού, ιντερνετ-τηλεφωνίας, το ενοίκιο, τα ψώνια στο σούπερ μάρκετ, τα κοινόχρηστα, τα φροντιστήρια κ.λπ., ξεπερνούσαν το μηνιαίο μπάτζετ διαβίωσης της μέσης οικογένειας... ΠΡΙΝ τον πόλεμο και την πανδημία.
Πριν ο πληθωρισμός φτάσει τα εκλογικά ποσοστά του ΚΙΝΑΛ και τα νομοσχέδια Χατζηδάκη μας γυρίσουν στον Μάη του 68.

Υπάρχουν «τζαμπατζήδες» και «μπαταχτσήδες» που παρασιτούν εις βάρος της κοινωνίας; Προφανώς και υπάρχουν.

Ζούμε στην εποχή που ακόμα και στοιχειώδεις αρχές του καπιταλισμού, όπως το επιχειρηματικό ρίσκο που οδηγεί στο θεμιτό κέρδος, γράφονται στα παλαιότερα των υποδημάτων της ολιγαρχίας και των πολιτικών της υπαλλήλων, όπως ο Κυριάκος Μητσοτάκης.

Όπως γράφει, πολύ εύστοχα, ο Νίκος Σαραντάκος στο σημερινό του άρθρο με τίτλο Ρήτρα τρόμου:
«Υποθέτω πως η ρήτρα αναπροσαρμογής χρεώσεων προμήθειας, έχει σκοπό να προφυλάξει τον πάροχο από τις διακυμάνσεις της τιμής της ενέργειας, που καθορίζονται από το χρηματιστήριο ενέργειας -κάτι όμως που γίνεται με τρόπο αδιαφανή και που μετακυλίει το επιχειρηματικό ρίσκο δυσανάλογα στους ώμους του καταναλωτή, ενώ υποτίθεται πως το επιχειρηματικό ρίσκο είναι που δικαιολογεί το επιχειρηματικό κέρδος».

Κάποια στιγμή, νομοτελειακά, θα μπει η επόμενη κυβέρνηση στο Μαξίμου.
Θα πουν για την κυβέρνηση Μητσοτάκη: «τουλάχιστον άφησαν ένα μαξιλάρι». 

Και θα κυριολεκτούν.


ΥΓ. Στη σημερινή (30/04) εκπομπή του στον ΣΚΑΪ, ο Γιώργος Αυτιάς, δήλωσε πως «υπάρχουν φιλότιμοι άνθρωποι» και εννοούσε μια κυρία που είπε στην κάμερα του ΣΚΑΪ πως δεν θα φάει δύο εβδομάδες για να πληρώσει το ρεύμα.

Ευτυχώς που η λέξη "φιλότιμο", δεν μεταφράζεται -όπως ισχυρίζονται κάποιοι- σε άλλες γλώσσες. Πόση ντροπή πια να αντέξουμε;

Τα κείμενα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν αποκλειστικά τον/την συντάκτη/τριά τους και οι όποιες τοποθετήσεις και θέσεις τους δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 20/20 Magazine.
Ακολουθήστε το 20/20 Magazine στο Google News, στο Facebook, το Twitter και το Instagram.
ΠΡΟΒΟΛΗ