Το χρέος μας να σταθούμε δίπλα στα θύματα και να τα προστατέψουμε από την αναμενόμενη ανθρωποφαγία των γνωστών-άγνωστων "μπαχαλάκηδων" της ενημέρωσης και των καθεστωτικών "στρατών" στα social media, είναι πιο επιτακτικό από ποτέ.

Είναι επίσης σημαντικό να μην ξεχνάμε τη ροή των γεγονότων που συνθέτουν το παζλ της υπόθεσης, γιατί ο Δημήτρης Λιγνάδης σε αυτή τη δίκη δεν θα έχει μόνο την υπεράσπιση του συνηγόρου του.

Δεν πρέπει να ξεχάσουμε, για παράδειγμα, πως την ίδια ημέρα της δημοσίευσης της συνέντευξης του Νίκου Σ., ο Κυριάκος Μητσοτάκης, πιάστηκε απροετοίμαστος στην Ικαρία όπου και ξεσπάει το σκάνδαλο του συνωστισμού και του τραπεζώματος σε σπίτι τοπικού βουλευτή. 
Λίγες ώρες αργότερα, ο Δημήτρης Λιγνάδης ανακοινώνει την παραίτησή του (γραμμένη με ιδιόχειρη ημερομηνία στο πάνω μέρος της επιστολής).

Δεν πρέπει να ξεχάσουμε πως ακριβώς την επόμενη μέρα (07/02/21) η υπουργός Πολιτισμού σε συνέντευξή της δηλώνει, μεταξύ άλλων: «Μέσα σ’ αυτό το τοξικό κλίμα, ο καθένας έχει αντοχές και αυτό δε μπορούμε να το παραγνωρίζουμε. Ο κάθε άνθρωπος έχει τις αντοχές του, πόσο μπορεί να δεχθεί και να ανεχθεί οποιεσδήποτε φήμες. Επαναλαμβάνω ότι για το συγκεκριμένο πρόσωπο, επώνυμες καταγγελίες μέχρι σήμερα που μιλάμε, δεν έχουν υπάρξει… Από την άλλη πλευρά, ο καθένας έχει την ελευθερία να υπερασπιστεί τον εαυτό του, όπως εκείνος κρίνει, είτε αφορά σε φήμες, είτε αφορά σε καταγγελίες»

Δεν πρέπει να ξεχάσουμε πως για τις επόμενες περίπου δύο εβδομάδες, η κυβέρνηση όχι μόνο σιωπά, αλλά και με αόριστες δηλώσεις "καλύπτει" τον πρώην καλλιτεχνικό Διευθυντή του Εθνικού Θεάτρου.

Δεν πρέπει να ξεχάσουμε, πως στις 12/02/2021, τηλεοπτικό κανάλι προβάλλει στο κεντρικό Δελτίο Ειδήσεων, ρεπορτάζ με τίτλο «ΓΝΩΣΤΟΣ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗΣ ΣΤΟ ΜΑΤΙ ΤΟΥ ΚΥΚΛΩΝΑ ΓΙΑ ΤΟ... ΤΙΠΟΤΑ!»

Για το τίποτα!

Οχτώ ημέρες αργότερα, στις 20 Φεβρουαρίου του 2021, ο Δημήτρης Λιγνάδης, συλλαμβάνεται.

Επί εβδομάδες, μετά την αποκάλυπτική συνέντευξη του Νίκου Σ. και την "παραίτηση" του Δημήτρη Λιγνάδη -με την κάλυψη της κυβέρνησης, δημοσιογράφων και με συμβουλές... κορυφαίων συνταγματολόγων- δόθηκε ο κρίσιμος χρόνος για να προετοιμαστεί ο “γνωστός σκηνοθέτης-ηθοποιός”.

Επίσης την ίδια περίοδο στήθηκε και το αφήγημα της παλαβής αριστεράς που είναι στο πλευρό των «επαγγελματιών ομοφυλόφιλων», αλλά μισεί την αρχαιοελληνική πολιτιστική μας κληρονομιά, η οποία, σύμφωνα με την Ιωάννα Μάνδρου στο ΣΚΑΪ, ίσως και να εξηγεί τις πράξεις ενός φερόμενου παιδεραστή.

Δεν πρέπει να ξεχάσουμε την εμβληματική -και ανθρώπινα τραγική- στιγμή, στις 15 Φεβρουαρίου του 2021, με τον τότε κυβερνητικό εκπρόσωπο, Χρήστο Ταραντίλη, να καταβάλει τιτάνια προσπάθεια να παραβλέψει τις ηθικές αναστολές του, εξηγώντας -με προφανή δυσκολία στην εκφορά λόγου- πως «ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου παραιτήθηκε για προσωπικούς λόγους και η κυβέρνηση αποδέχθηκε την παραίτησή του».

Γεγονός όμως που είχε διαψεύσει την ίδια ημέρα ο Άκης Σκέρτσος, ο οποίος είχε δηλώσει πως «η παραίτηση Λιγνάδη ζητήθηκε και δόθηκε την ίδια μέρα που δόθηκε η συνέντευξη με τις καταγγελίες».

Αυτό ισχυρίστηκε και στο βήμα της Βουλής, ο ίδιος ο Κυριάκος Μητσοτάκης.

Τελικά, ποιος έλεγε ψεματα;

Τουλάχιστον ο καθηγητής Χρήστος Ταραντίλης, είχε την ευθιξία να παραιτηθεί, μην αντέχοντας να εξευτελίζεται η προσωπικότητά του.

Δεν πρέπει να ξεχάσουμε πως ο ίδιος ο κατηγορούμενος για κατα συρροή βιασμούς, αλλά και ο συνήγορός του, έχουν αναφέρει εδώ και ένα χρόνο, ότι η "γραμμή" υπεράσπισης θα περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, πως πρόκειται για μία πολιτική, ιδεολογική, αλλά και πολιτιστική δίωξη (καθώς η αριστερά μισεί την αρχαία ελληνική γραμματεία).

Στο απολογητικό του υπόμνημα, στις 25/02/2021, ο Δημήτρης Λιγνάδης αναφέρει:

«Με την ανάληψη των καθηκόντων μου κατήργησα την Πειραματική Σκηνή και δημιούργησα την Ερευνητική Σκηνή για το αρχαίο δράμα δίνοντας μια πιο αρχαιοελληνική κατεύθυνση στο ρεπερτόριο.

Οι ως άνω επιλογές μου επειδή δεν ήταν "αριστερές", ήταν διαφορετικές από τις επιλογές της προηγούμενης διοίκησης επί Κυβερνήσεως ΣΥΡΙΖΑ, διότι η Αριστερά διαχρονικά προωθούσε τα μεταμοντέρνα και πειραματικά έργα σε βάρος των έργων που προέρχονταν από την πολιτιστική μας κληρονομιά, την κλασική αρχαιότητα και γενικότερα τους κλασικούς θεατρικούς συγγραφείς. Άλλωστε ήδη πριν την ανάληψη των καθηκόντων μου είχα ασκήσει σκληρή κριτική στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ για τις επιλογές των παραγωγών στο Εθνικό Θέατρο.

Αποκορύφωμα της έκφρασης της αγάπης μου για τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό που ενδεχομένως να ενόχλησε τους αριστερίζοντες θιασώτες του μεταμοντέρνου, ήταν η επιλογή μου να φιλήσω το ομοίωμα του Παρθενώνα μετά το τέλος της περσινής παράστασης «Πέρσες» στην Επίδαυρο».

Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως στην παράσταση όπου ο Δημήτρης Λιγνάδης φίλησε με πάθος και προσκύνημα "υποταγής" το ομοίωμα του Παρθενώνα, στις πρώτες θέσεις του αρχαίου θεάτρου βρισκόταν ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης και η σύζυγός του, που είχαν καταφθάσει με στρατιωτικό ελικόπτερο στην Επίδαυρο, κάνοντας ένα μικρό διάλλειμα από τις διακοπές τους στην Αντίπαρο.

Δεν πρέπει να ξεχάσουμε πως λίγους μόνο μήνες πριν την αποκάλυψη του "σκανδάλου Λιγνάδη", η υπουργός Πολιτισμού,  σε ομιλία της στην Βουλή, με αφορμή ένα άλλο σκάνδαλο, αυτό των απευθείας αναθέσεων για το πρόγραμμα "Όλη η Ελλάδα ένας Πολιτισμός", είχε εγκαλέσει την αξιωματική αντιπολίτευση -και τον κόσμο του θεάματος που αντιδρούσε- ερωτώντας με ειρωνεία «αν τολμάει ο ΣΥΡΙΖΑ να αμφισβητήσει τις ικανότητες και το ήθος του Δημήτρη Λιγνάδη. Αν είναι έτσι, να το πείτε ευθέως».

Δεν πρέπει να ξεχάσουμε πως τον Λιγνάδη ΔΕΝ τον "διορίσαμε όλοι μαζί".
Ότι είναι παράγωγο ενός συγκεκριμένου πολιτικού και εκπαιδευτικού συστήματος.
Πως ο Λιγνάδης και οι φίλοι του, που μέχρι πριν λίγο καιρό παρουσιάζονταν από την κυβέρνηση, ως η επιτομή της "Αριστείας", είναι ο καθρέφτης που αντανακλά το πραγματικό τους πρόσωπο. 

Δεν πρέπει να ξεχάσουμε την -«με υποκριτική τέχνη»- προσπάθεια της κυβέρνησης να εκμεταλλευτεί πολιτικά το κίνημα #metoo.

Λες και θα περνούσε απαρατήρητος ο νόμος Τσιάρα για τη συνεπιμέλεια, τα "Συνέδρια Γονιμότητας", τα βίντεο της "Προγεννητικής Αγωγής" της Κεραμέως στα γυμνάσια και η συμπεριφορά της ΕΛ.ΑΣ. σε γυναίκες που καταγγέλουν σεξουαλική κακοποίηση και βιασμό.
Όπως η 18χρονη από την Ηλιούπολη, τον Ιούλιο του 2021, που αντί να την αφήσουν να καταθέσει μήνυση στον αστυνομικό κακοποιητή της, να μεταβεί σε νοσοκομείο και να την εξετάσει ιατροδικαστής, οδηγήθηκε για άγνωστους λόγους και για ώρες, χωρίς να της επιτραπεί η επικοινωνία με τους δικηγόρους της, στο τμήμα Εσωτερικών Υποθέσεων της ΕΛ.ΑΣ. στο Μαρούσι.
Όπως η Γεωργία Μπίκα που την έβαλαν να ψάχνει ουροσυλλέκτες σε φαρμακεία, 16 ώρες μετά το βιασμό της.

Κάθε μέρα που περνάει, η αίσθηση πως «αφού έχει "πλάτες" θα την βγάλει καθαρή», εδραιώνεται στην κοινωνία, συμβάλλοντας σε ένα κλίμα παραίτησης και μη διεκδίκισης. 

Τα τέσσερα θύματα που βρήκαν το θάρρος να βγουν μπροστά και να μιλήσουν για τον αληθινό εφιάλτη τους, δεν θα πρέπει να αισθανθούν στιγμή μόνα τους.

Είναι κάτι παραπάνω από χρέος μας και ως δημοσιογράφοι και ως πολίτες, να σταθούμε δίπλα τους. Να νιώσουν και άλλ@ τη σιγουριά να βγουν να μιλήσουν.  

Τίποτα δεν έχει τελειώσει. Όλα αρχίζουν αύριο, 11/02/2022, στο Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο Αθηνών, στις 09:00 το πρωί.

Δεν πρέπει να ξεχάσουμε.