Έχω χάσει τον λογαριασμό πια.

Σε πιο φονικό είμαστε πια αυτόν τον χρόνο;

Στο δέκατο; Στο ενδέκατο;

Και αυτά είναι τα επίσημα.

Τα επίσημα αναγνωρισμένα και δημοσιοποιημένα φονικά όπου τα κίνητρα είναι φανερά.

Πιο φανερά και από έναν φόνο, μέρα μεσημέρι, σε κεντρικό σημείο.

Κίνητρα ξεκάθαρα.

Κίνητρα που πηγάζουν από τα εξουσιαστικά αφηγήματα της κοινωνίας που ζούμε.

Κίνητρα ωθούμενα από την πατριαρχία που μας ανάθρεψε και που αναθρέφουμε.

Κίνητρα που κάνουν τις γυναίκες θύματα να δολοφονούνται από άντρες που είχαν στενή σχέση μαζί τους ή θα ήθελαν να έχουν στενή σχέση μαζί τους.

Κίνητρα τόσο ξεκάθαρα που κάνουν ακόμα πιο ξεκάθαρο τον λόγο για τον οποίο ένα κομμάτι της κοινωνίας δεν θέλει να πει και αυτόν τον φόνο με το όνομα του.

ΓΥΝΑΙΚΟΚΤΟΝΙΑ.

Αυτό είναι.

Αυτό ήταν και οι άλλοι δέκα.

Αυτό ήταν και άλλοι τόσοι φόνοι που χάθηκαν, κρύφτηκαν, θάφτηκαν.

Και οποίος δεν παραδέχεται τι σημαίνει αυτός ο όρος και τι θα έπρεπε να σημαίνει, νομικά, δικονομικά, κοινωνικά, θα πρέπει να ψάξει, ίσως όχι τόσο, βαθιά στον εαυτό του για να βρει γιατί δεν το παραδέχεται.

ΓΥΝΑΙΚΟΚΤΟΝΙΑ.

Αυτό είναι.

Αυτό θα είναι.

Μέχρι να σταματήσει η κοινωνία μας να "εκτρέφει" εν δυνάμει γυναικοκτόνους.